Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#575 Het laatste avondmaal (Herschrijf)

9 September 2025 - 20:14

 

Herschrijf (Ik was niet tevreden. Teveel tell).

'Ik ga niet,' zei hij op dezelfde toon waarmee hij had kunnen zeggen 'Het regent.' 
En het goot. 
'Draai maar om.' De klap op het dashboard overstemde Frank Sinatra's 'That's life'.

De ruitenwissers bewogen in de hoogste stand, maar zelfs dat leek niet snel genoeg.
'Even wachten, Bruno.' Ik herkende het bord. De afslag naar de Burger King was één kilometer verderop.
'Wachten?'
'We moeten het er echt even over hebben. In alle rust.' 
'Als je maar weet dat ik niet ga. Echt niét.'
Ik draaide de afrit op, schakelde terug en knikte begripvol.

'Kutweer!' zei hij, terwijl we naar binnen liepen.
'Big Whopper met frites?'
Hij knikte. 'Twee keer fritessaus.'
'Cola?' 
'Ja.'
'Light?' 
Hij keek me aan alsof ik vloekte.
'Sorry.' 
'Ik ben geen mietje, Angus.'
Ik liet mijn mondhoeken even zakken. 'Jammer.'
Hij schoot in de lach.
'Ga lekker zitten.' Ik draaide hem de rug toe.

De jongen achter de toonbank glimlachte. Aarzelend.
'Alles goed, meneer?' Zijn blik leek me oprecht.
'Jawel. Dank je. Kutweer.' Ik haalde mijn schouders op.
'Al weken. Ik word er ook triest van.' Zijn ogen vertelden dat hij hier ook tegen zijn zin was. Weer of geen weer.
'Wat had u gewild?' 
Ik zuchtte even.

'Maar godverdomme, ik ga niet.' 
'Je moet gaan.'
Hij kauwde bedachtzaam en slurpte daarna wat cola naar binnen.
'Toch smaakt het langs de snelweg anders. Minder, terwijl je meer betaalt.' 
Hij was veertig, één bundel spieren, maar eigenlijk een groot kind.
'Veel te weinig tomaat ook,' zei ik. In het raam achter hem zag ik de leegte in mij  ogen.
'We zijn het eens.' Hij straalde.
'Je moet wel gaan, Bruno,'
'Maar ik heb geen fout gemaakt.'
'Nee. Maar je hebt zijn vriendin neergeschoten, niet hem.'
'Het regende, net zo hard als nu. En zij had Paulo's regenjas aan en zijn hoed op.'
Hij spreidde zijn armen. 
Ik haalde mijn schouders op. Nu naar hem, gaf hem het begrip waar hij om vroeg. 
'Het is fout gegaan, Bruno. John wil je uitleg. Meer niet. Maar nét als je niet gaat ..'

'Denk je echt dat ..? Paulo is daarna wel dat getuigenbeschermingsprogramma in gegaan.'
'Toch niet jouw fout dat het regende. Pech. Dat snapt hij ook wel.'
'Dus ..?'
'Eet lekker man.'
'Als jij denkt dat het oké is, dan ga ik.'
'Frietje voor een mietje?' Ik stak mijn hand naar hem uit met een verlepte friet.
'Mafkees.' 

'Kom we gaan.'

Het was nu droog.
'Waar zien we hem eigenlijk?' vroeg hij. Naast me, maakte hij kleine sprongetjes over de plassen op de parkeerplaats.
'Strandhuisje bij Scheveningen. Morgenvroeg.'
'Yes! Kunnen we nog even skinny dippen, homo.'
Hij lachte.
'Zeker!' Ik sloeg hem op de schouder, maar keek strak voor me uit.

Eerste versie,

 

'Ik ga niet,' zei hij op dezelfde toon waarmee hij had kunnen zeggen 'Het regent.' 
En het goot. 
'Draai maar om.' Hij sloeg op het dashboard. Hard.

De ruitenwissers bewogen in de hoogste stand, maar zelfs dat leek niet snel genoeg.
'Even wachten, Bruno.' Ik herkende het bord dat vertelde dat de afslag naar de Burger King één kilometer verderop was.
'Wachten?'
'We moeten het er echt even over hebben. In alle rust.' 
'Als je maar weet dat ik niet ga. Echt niét.'
Ik draaide de afrit op, schakelde terug en knikte begripvol.

'Kutweer!' zei hij, terwijl we naar binnen liepen.
'Ga lekker zitten. Big Whopper met frites?'
'Ja, en twee keer fritessaus.'
'Cola?' 
'Ja.'
'Light?' 
Hij keek me aan alsof ik vloekte.
'Sorry.' 
'Ik ben geen mietje, Angus.'
Ik liet mijn mondhoeken even zakken. 'Jammer.'
Hij schoot in de lach.
'Ga lekker zitten.' Ik draaide hem de rug toe en liep naar toonbank.

'Alles goed, meneer?' De blik die de vraag vergezelde was oprecht.
'Jawel. Dank je. Kutweer.' Ik haalde mijn schouders op.
'Ja, al weken. Ik word er ook triest van.' Zijn begripvolle ogen lieten doorschemeren dat hij hier ook tegen zijn zin was. Weer of geen weer.
'Wat had u gewild?' 

'Maar godverdomme, ik ga niet.' 
'Je moet gaan, Bruno.'
Hij zette zijn tanden in de hamburger, kauwde bedachtzaam en slurpte daarna wat cola naar binnen.
'Toch smaakt het langs de snelweg anders. Vind je niet? Minder, terwijl je meer betaalt.' 
Ik glimlachte. Hij was veertig, één bundel spieren, maar eigenlijk een groot kind.
'Veel te weinig tomaat ook.' Ik keek hem vragend aan.
'We zijn het eens.' Hij straalde.
'Maar je moet wel gaan, Bruno,'
'Hoezo? Ik heb geen fout gemaakt.'
'Nou? Je hebt zijn vriendin neergeschoten, niet hem.'
'Het regende, net zoals nu. En zij had Paulo's regenjas aan en zijn hoed op.'
Hij spreidde zijn armen. 
Ik haalde mijn schouders op. Nu naar hem. Gaf hem het begrip waar hij om vroeg. 
'Het is fout gegaan, Bruno. John zal het begrijpen. Maar net als je niet gaat ..'
'Denk je echt dat ..? Paulo is daarna wel dat getuigenbeschermingsprogramma in gegaan.'
'Niet jouw fout dat het regende. Gewoon pech. Dat snapt hij ook wel.'
'Dus ..?'
'Eet lekker man.'
'Als jij denkt dat het oké is, dan ga ik.'
'Frietje voor een mietje?' Ik stak mijn hand naar hem uit met een verlepte friet.
'Mafkees.' 

'Kom we gaan.'

'Waar zien we hem eigenlijk?' vroeg hij terwijl we over de parkeerplaats liepen. 
Het was droog.
'Strandhuisje bij Scheveningen. Morgenvroeg.'
'Yes! Kunnen we nog even skinny dippen, homo.'
Hij lachte.
'Zeker!' Ik sloeg hem op de schouder, maar keek strak voor me uit.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 September 2025 - 23:17

De titel doet vermoeden dat Bruno inderdaad beter niet kan gaan ;-)
Leuk stukje over twee harde gasten met hard taalgebruik! Ik vind het ook een originele invulling van de opdracht.

Die laatste zin komt mij raar voor: als je slaat iemand op de schouder slaat kan je toch niet tegelijkertijd voor je uit kijken? Als je bedoelt dat Bruno zijn bedenkingen heeft, is een zinnetje als Ik sloeg hem op de schouder, maar ik kon geen glimlach opbrengen of Ik sloeg hem op de schouder, maar was tegelijkertijd in gedachten verzonken misschien beter. 

P.S.: Aan het einde ben je een we vergeten: "Waar zien hem eigenlijk"

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
10 September 2025 - 9:13

Rauwe dialoog in de Burger King. In het begin heb je een 'kopje koffie-dialoog', maar dan over hamburgers.

'Ga lekker zitten. Big Whopper met frites?'
'Ja, en twee keer fritessaus.'
'Cola?' 
'Ja.'
'Light?'

Kan zonder probleem weg.

Onder de oppervlakte van de dialoog lijkt me nog een laag te zitten: dat is heel goed. Bv bij dat strak voor zich uitkijken aan het eind. 

Lid sinds

3 weken 3 dagen

Rol

  • Gewone gebruiker
10 September 2025 - 10:36

Hey Angus, wat zet je de sfeer in dit korte stukje goed neer. Ik zag meteen voor me hoe de twee er bij zaten en wat voor types het zijn. Met plezier gelezen!

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 September 2025 - 20:53

Dag Frank,

Ik voel toch wat moeite bij mezelf met je reactie en je reacties, tot nu toe, op andere bijdragen.
Dit was de opdracht:
Schrijf een dialoog tussen twee personages met de beginzin: ‘Ik ga niet.’ Bedenk wie je twee personages zijn, wat hun onderlinge verhouding is, waar het eerste personage niet naartoe wil en waarom niet. Zorg ervoor dat dat personage uiteindelijk toch gaat. Beschrijf tussendoor ook de gezichtsuitdrukkingen, lichaamshoudingen en eventuele handelingen van de personages.
 Je reageert niet echt op de verschillende onderdelen van de opdracht, die best wel complex is.
In mijn geval vind je dat 'het koffiepraatje' geschrapt kan worden.
Ik denk daar echt anders over omdat dat dat net de onderlinge verhouding tussen Bruno en HP weergeeft. Ze durven wederzijds op een macho manier te spotten over seksuele gerichtheid. Dat veronderstelt, denk ik, een hechte band. Zeker in het milieu waarin ze verkeren. Dat was mijn bedoeling althans.
Je gaat ook niet in op de verzochte beschrijving van de gezichtsuitdrukkingen, lichaamshoudingen en eventuele handelingen van de personages.
Dat vind ik dus jammer.
Ik vond het een mooie opdracht, maar een reactie die op alle facetten van de opdracht ingaat is dan wellicht ook op zijn plaats. Want ik ben hier om te leren.
No hard feelings. Dank voor de leuke opdracht.
 

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 September 2025 - 20:57

Dank je Stefan,

En inderdaad. Dat loopt waarschijnlijk niet goed af met Bruno. 
Die laatste zin komt mij raar voor: als je slaat iemand op de schouder slaat kan je toch niet tegelijkertijd voor je uit kijken?
Als je naast elkaar loopt, kan dat naar mijn idee.
 

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 September 2025 - 21:04

Dag Debbie,

Bedankt voor je 'Wow'.
Of het origineel is? Nou? Dat de vriendin werd neergeschoten omdat ze de regenjas en de hoed droeg, heb ik gejat uit 'Blues voor Valerie' van J.J. de Lochte. (Pseudoniem van twee schrijvers die decennia geleden vijf pulp pockets hebben geschreven die zijn uitgegeven als Zwarte Beertjes. Met als HP Martin Rasker. Privé detective. Schitterende lectuur. Geen literatuur).

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2025 - 15:48

Kan gebeuren, zo een misser, maar het is mij niet helemaal duidelijk waar precies hij niet en dan wel naar toe wil gaan? Naar Scheveningen? En de rol van John daarin is ook vaag (dat mag natuurlijk)

(volgens mij typo op net => niet)

GG!

 

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2025 - 18:15

Dag Tony,

Dank voor je reactie. Wat hier speelt is naar wie Bruno aanvankelijk niet naartoe wil gaan. Vandaar 'Waar zien we hem eigenlijk?' John, dus. 
Aan wie Bruno iets heeft uit te leggen. 
 

Lid sinds

16 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2025 - 21:14

'Rauw' zoals in de reacties genoemd is inderdaad passend voor dit dialoog. Heb het met plezier gelezen. 

'Jawel. Dank je. Kut weer.' Ik haalde mijn schouders op.'  Gaat dit over het weer of dat het opnieuw kut gaat? Ik gok het eerste :)

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2025 - 22:15

Dag jascha,

Dank voor je reactie. Leuk dat je die vraag stelt.

'Alles goed, meneer?' De blik die de vraag vergezelde was oprecht.
'Jawel. Dank je. Kut weer.' Ik haalde mijn schouders op.
'Ja, al weken. Ik word er ook triest van.' Zijn begripvolle ogen lieten doorschemeren dat hij hier ook tegen zijn zin was. Weer of geen weer.
'Wat had u gewild?' 

'Alles goed, meneer?'  Die vraag betekent dat de vraagsteller (de jongen achter de toonbank) een aanleiding ziet om de vraag te stellen. Iets wat hij waarneemt bij de HP waardoor hij denkt dat er iets mis is, dat die niet goed in zijn vel zit.
Kut weer. Laat zien dat de HP bepaald niet tevreden is, de vraag van de jongen herkent en niet kan ontwijken, maar uiteraard geen echte uitleg geeft. Hij grijpt terug op de eerdere opmerking van Bruno. Hij liegt over de aanleiding.
Ik word er ook triest van. Benadrukt de indruk die HP maakt op de jongen achter de toonbank.
dat hij hier ook tegen zijn zin was  Geeft aan dat HP hier eigenlijk ook tegen zijn zin is.
Weer of geen weer. Het leven is zoals het is. You gotta do, what you gotta do.
'Wat had u gewild?' Je hebt keuzes. Er zijn consequenties. (Maar dit is echt een heel diep verstopte onderlaag).

Bottom line. Dit is bedoeld om aan te geven dat HP (keihard figuur) toch uitstraalt dat hij iemand waarmee hij een band heeft (hetgeen blijkt uit de 'koffiepraat' en de verwijzingen verderop daarnaar) aan zijn einde moet helpen. Hij krijgt zijn keuzes, gevoel en consequenties gespiegeld.
Sleutelscene in dit korte verhaal.

 

Lid sinds

8 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2025 - 16:46

Heerlijk verhaal Angus. De alledaagse platheid van het bezoek aan een burgertent afgezet tegen de ruwheid van hun bestaan, vind ik prachtig gedaan. Voor mij is het stukje over de bestelling dan ook van meerwaarde voor het verhaal. Het maakt het tastbaarder hoe die twee kerels daar zitten.

Genoten. 

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2025 - 20:28

Ha Agnus,
Hier heel goed de keuze gemaakt voor het aangeven van de klemtoon: 'Als je maar weet dat ik niet ga. Echt niét.' (Je zou daarna het slaan op het dashbord kunnen laten plaatsvinden, hoewel ik de keuze dat al eerder door hem te laten doen goed begrijp. Het zou ook passend zijn op deze plek, om zijn woorden nog wat kracht bij te zetten. Mooi ook dat: Hij keek me aan alsof ik vloekte. 
Op zich zou En wegkunnen bij: Zij had Paolo’s regenjas etc. 

Ingegaan hoort dacht ik aan elkaar in de zin over het getuigenbeschermingsprogramma. 
Je ziet de twee mannen zo voor je, de slappe friet. 

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
13 September 2025 - 17:03

Een leuk -inderdaad pulp- thriller verhaal. Ik haakte ook even op het 'kut weer' en je uitleg heeft het voor mij nog niet helemaal opgelost. Ik zou denken dat het de eerste keer kutweer is en de tweede keer kut weer.

Maar dat zijn minor problems voor een goed verhaal. 

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2025 - 17:48

Dank voor je reactie, Hadeke.
En, shame on me, nu snap ik de eerdere reactie van jasha pas.
Ik ga het aanpassen. Het is gewoon twee keer kutweer.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2025 - 18:04

Dank voor je reactie, Emmy.
Je zou daarna het slaan op het dashbord kunnen laten plaatsvinden, Het zou kunnen, maar ik kies daar niet voor.
Op zich zou En wegkunnen bij: Zij had Paolo’s regenjas etc. Klopt, maar Bruno is aan het woord ;-)
Ingegaan hoort dacht ik aan elkaar  Nee, volgens mij niet. Als het de vvt van ingaan (het begin van iets) zou zijn, dan wel.