#570 W̶ᴇ̶ᴇ̶ᴍ̶ᴏ̶ᴇ̶ᴅ̶ɪ̶ɢ̶ ̶ʙ̶ᴇ̶ᴛ̶ᴏ̶ɴ̶ (het café op de hoek van weemoedig beton)

Ik ben benieuwd naar het eindresultaat.

Hoi Tinus,

Altijd fascinerend hoe jij denkt. :)

Genoten van Weemoedig beton. Sommige beelden voelen wat geforceerd, voor mij, maar echt wel mooie details, voelbare sfeer, goed ritme - lekker.

Iets abstract mag zeker, hoewel ik jouw meer 'aardse', realistische bijdragen meer kan smaken.

Net als Job zeer benieuwd naar je uiteindelijke bijdrage.

Grtn

Ik ga denk ik voor C. Vooralsnog.

Voor een Musonius opdracht trek ik graag extra werk uit en B, hoe aantrekkelijk het ook zou zijn, is iets wat ik terzijde kan schuiven (het is al gedaan). A versus C, het publiek vind C aantrekkelijker en ik zou C net zo goed als een A moeten kunnen laten klinken.

Tegelijkertijd, ik ga drie dagen op vakantie. In een heel krap tentje. Dat zou toch wel inspiratie moeten zijn?

Dag Tinus,

De keuze is uiteraard aan jou, maar weemoedig beton? Daar ben ik echt benieuwd naar. Als titel vind ik dat sowieso magistraal.
Ben benieuwd.

Ondanks mijn verklaring waarom ik geen 100 wil, is het aantal woorden nu wel overdreven veel. Ik zal het nog meer richting de 100 snoeien. Wat weg kan gaan, gaat weg.

Hé, Lezenswaardig, die kende ik nog niet! Dank voor de tip, Tinus. 

En misschien om daaraan toe te voegen: creatiefschijven.be

Groetjes, ook vanuit een tent, Bertine

Ik wacht op je deskundige snoeiwerk.

Het zijn wat veel woorden, Tinus.
Of het aan de opdracht voldoet, dat durf ik niet te zeggen.
Wel dat ik het met plezier las. De plaats die je beschrijft kwam voor mij tot leven.
Een Vespa met een scherpe toon sjirpt er slinks doorheen. Mooi!
Groeten (niet vanuit een tent. Kamperen is mijn ding niet meer ;-) )

Hallo Tinus,

Het weemoedig beton spreekt mij al aan. Veel mooie zinnen. Zou benieuwd zijn hoe je dit in kunt korten. 

Wel grappig hoe je ons meeneemt in al je overwegingen om tot een verhaal te komen. 

De opdracht houdt je wel bezig. 😀

Ik snap je keuze voor de honderd woorden bijdrage. Een mooie sfeerschets met een poëtische toon. In die zin graag gelezen.

Toch  ... dat weemoedig beton, ik val er wel voor.

Leuk dat je ons in je overwegingen meenam. 

Hoi Tinus, ik tegenstelling tot Hadeke haak ik juist af door al die overwegingen. Ik wil gewoon een verhaal lezen en niet de schrijver helpen kiezen welk verhaal hij/zij zou moeten plaatsen. Dat is een keuze die je zelf moet maken. Verschillende lezers, dus verschillende meningen. De keus blijft uiteindelijk bij jou.
Je schotelt ons eerst een uitgebreide introductie voor, daarna moeten we een aantal opties lezen. Het gebruik van verschillende lettertypen maakt het voor mij ook niet aantrekkelijker door. Dus, om in jouw stijl te reageren: niet zo'n fan van het geheel.

@Fief ik ben het er mee eens dat het een rotzooi is geworden. Daar kan ik nog wel wat in aanpassen. (edit: nu gedaan, een probleem is hier ook dat je niet makkelijk copy-paste kunt gebruiken)

De stijl van de verschillende opties vloeit voort uit een recente opdracht 567. In dit geval werkt het niet zo best. Ik ben niet zeker of ik het nog een keer ga gebruiken. Al levert het, behalve lelijke berichten, mij wel heel wat informatie op.

Ik wil gewoon een verhaal lezen en niet de schrijver helpen kiezen welk verhaal hij/zij zou moeten plaatsen. 

Ik ben hier in de eerste plaats om te leren. Verhalen lezen kan ik overal. Dat is precies ook hoe die rotzooinis ontstaan. Ik was begonnen met een 100 woorden, maar die vond ik te mooi om hier te plaatsen. Op dit forum plaats ik experimenten en oefeningen.

Tinus,

Je vindt natuurlijk altijd wel klinker- en medeklinkerherhalingen in elke tekst, maar ik heb moeite mijn opdracht te herkennen in je verhaal. De titel het café op de hoek van weemoedig beton klinkt wel mooi met de herhaalde oe-klank. Daarbij is de cadans mooi (3x anapest). Wat ik bij weemoedig beton moet voorstellen, weet ik niet en geluiden van rammelend bestek en klinkende glazen die warme lucht bewaken, kan ik helemaal niet indenken. Het blijft natuurlijk een kwestie van smaak, maar in mijn ogen sta je jezelf iets te veel dichterlijke vrijheid toe.

• Eind resultaat > Eindresultaat

De dichtcoach 

Er zit denk ik niet veel rijm in, omdat ik uitgegaan ben van een bestaand stuk proza, en daar nog eens extra aandacht aan rijm en klank heb besteed. Ik geeft toe dat het kleine stukje niet zo goed was en dat de opdracht beter gelukt is in de tekst die het eindresultaat niet heeft gehaald.

Dat café was het slechtste stuk. Maar in de rest vond ik het wel goed gaan. Vandaar dat ik nog altijd heb genoten van de opdracht.

Weemoedig beton komt voort uit het idee dat het geen afgerond verhaal hoefde te zijn, maar enkel om het experiment ging. Dat café is een kleiner tekst dat komt uit een grotere tekst 'weemoedig beton' en het weemoedig en beton wordt in de kleinere tekst niet uitgevoerd.

Dag Tinus,

Dan ga ik voor het Origineel.
Niet vanwege goed toegepast halfrijm, maar qua sfeer.
Het Origineel is simpel, maar voldoet. 

@Angus waarschijnlijk was dat mijn probleem met het gebrek aan rijm. In de rest van tekst 'weemoedig beton' vond ik de rijmen wel goed passen, maar in dat café kwam het geforceerd (Ik dacht dat het vanwege de 'klank' nog wel goed overkwam. En, ik dacht dat het ging om meer dan rijm. Ook de impressie van de klanken). 

Het is dus overdreven, en zeker in de nieuwste versie omdat de eerdere revisie niet genoeg rijm had. 

Als ik het oud en nieuw zou combineren zodat het nog bij mijn prozagevoel past kom ik op:

Mildere versie:

Op de hoek een kleine oase waar de mensen verzamelen rondom houten tafels. Ze babbelen met een biertje of zwammen met een wijn. Door de deur wemelt een warme geur van croissants en koffie, vergezeld door geluiden van rammelend bestek en klinkende glazen. Een vrolijk bord met ronde letters verleidt: ‘welkom, komt u binnen.’

Heel mooi om zo de ontwikkeling en alle verschillende versies van het verhaal te lezen!