#569 - Smile

Het leest geweldig vlot. De hp is wat passief, mar dat mag natuurlijk ! GG

Graag gelezen, bvdc.
Ik vraag me wel af of je je niet hebt laten inspireren door het verhaal van Tony.
Wat je uiteraard vrijstaat.
Ik meen hetzelfde thema te herkennen.

Hoe dan ook. Ik vind dit heel goed, maar net iets te expliciet en het schuurt voor mijn gevoel.
Wel met sterke waarnemingen. Zoals  De vrouw die naast hem zit knielt. Huilt. Maar ik zie geen tranen. Ze zijn op. Er is maar zoveel verdriet dat een mens kan hebben in één leven.  

Het slot, daar geloof ik niet in. Sorry.
Ik maak een selfie en stuur hem naar Julie.
Mis je, schrijf ik erbij. Hier alles normaal. 

Mis je. Dat kan ik pruimen. Hier alles normaal. Nee.
Dat wringt, naar mijn idee ook met We zijn maand vijfentwintig, week drie, dag zes. Ik neem een zoveelste foto van een zoveelste inslag van een zoveelste kogel. Ik ben ze beu, Poetins kogels. Poetins leugens.
 

Bedankt voor je reactie, Angus.

Ik vraag me wel af of je niet hebt laten inspireren door het verhaal van Tony.
Wat je uiteraard vrijstaat.

Nope, had zijn verhaal nog niet gelezen. Ik zie eigenlijk zelfs geen gelijkenissen (niet qua toon, niet qua focus, en niet qua narratief perspectief)? 

Voor de scène van de journalist/fotograaf die in afschuwelijke omstandigheden enkel oog heeft voor zijn perfecte foto (en bij uitbreiding carrière) heb ik me heb laten inspireren door Dimitri Verhulst.

Ik vind dit heel goed, maar net iets te expliciet en het schuurt voor mijn gevoel.

Mijn vorige verhalen hier waren zeer impliciet, vandaar dat ik deze keer wat explicieter wou. Het onderwerp leende zich daar imo perfect toe.

Mis je. Dat kan ik pruimen. Hier alles normaal. Nee.
Dat wringt, naar mijn idee ook met We zijn maand vijfentwintig, week drie, dag zes. Ik neem een zoveelste foto van een zoveelste inslag van een zoveelste kogel. Ik ben ze beu, Poetins kogels. Poetins leugens.

Hij is de ellende (en zijn job) beu, dat voel je (hoop ik) doorheen het verhaal. Wat zich in zijn hoofd afspeelt staat in schril contrast (dat was de bedoeling) met wat hij aan zijn geliefde stuurt. Alles normaal hier - alsof dat normaal is.

(...)

Nope, had zijn verhaal nog niet gelezen. Ik zie eigenlijk zelfs geen gelijkenissen (niet qua toon, niet qua focus, en niet qua narratief perspectief)? 

Het was een vraag. Niet meer dan dat. De gelijkenis is er wel. Verslaggevers, anders uitgewerkt dat wel.

Hij is de ellende (en zijn job) beu, dat voel je (hoop ik) doorheen het verhaal. Wat zich in zijn hoofd afspeelt staat in schril contrast (dat was de bedoeling) met wat hij aan zijn geliefde stuurt. Alles normaal hier - alsof dat normaal is.
Dat voel ik zeker. Maar toch. 
Mis je. was wat mij betreft (maar wie ben ik?) een mooier einde geweest dat dat ook, en naar mijn gevoel krachtiger had uitgedrukt. 

De gelijkenis is er wel. Verslaggevers, anders uitgewerkt dat wel.

Ja oké, in beide verhalen komen verslaggevers voor. Net zoals er vorige week veel trillende vingers voorkwamen dan. ;-)

In Problemski Hotel van Dimitri Verhulst gaat het ergens over hoe hij de perfecte foto probeert te maken van een uitgehongerd kind in Afrika. Dat kwam meteen in mijn hoofd bij het lezen van de opdracht. Ik heb daarop een foto uit Oekraïne van NOS gevonden en ben daarmee aan de slag gegaan.

Dat voel ik zeker. Maar toch. 
Mis je. was wat mij betreft (maar wie ben ik?) een mooier einde geweest dat dat ook, en naar mijn gevoel krachtiger had uitgedrukt. 

Dat begrijp ik. Meestal probeer ik een open(er) einde te hebben: de lezer het laten invullen zoals hij/zij dat zien of aanvoelen. Deze keer wou ik het een beetje meer doen snijden, opnieuw, gezien het thema van de opdracht.

Hoe dan ook bedankt voor je eerlijke feedback - much appreciated! ;-)

Vooral eerlijk op elkaars verhalen reageren.
In het besef dat we allemaal houden van schrijven. Dat we een uitlaatklep zoeken en elkaar daarin waarderen en respecteren.
Maar geen stroop smeren. Want daar schiet niemand iets mee op.
Dank voor je begrip.

@ Tony: bedankt voor je reactie! Bij het herlezen vind ik het niet mijn beste verhaal hier. Verteller is inderdaad wat passief (noem het verdoofd), maar dat is hij ook maar geworden door al die tijd daar te zijn.

@ Angus: couldn't agree more! ;-)

Ik vind het perspectief van de fotograaf interessant en goed bedacht. (dat had eventueel nog meer gedetailleerd kunnen terugkomen. Het is nu vooral die tank die het beeld verstoord)

Wat ik jammer vind is dat zijn gedachten zo vanille worden beschreven. Hij is de oorlog zat en vindt het klote. Het is een begrijpelijk gevoel, maar het plot geeft weinig grip om dichterbij te komen en meer in te leven met de hoofdpersoon.

Hoi Tinus,

Bedankt voor je interessante reactie.

Het is een man die al zo lang door de hel loopt dat hij afgestompt is. Verdoofd. Vloeken omdat zijn perfecte foto mislukt omwille van een tank, bidden tot een god waar hij niet in gelooft, de jaloezie op Frida's bowlingzaak-foto, de selfie na het scrollen door de afgrijselijke beelden... ik probeerde zijn vervormde realiteitszin te tonen. Maar ik snap dat het afstandelijk kan aanvoelen. Wat plot betreft, het is een character study, om het zo te noemen, geen thriller.

bvdc25 mooi schrijnend verhaal over fotograven in een oorlogsgebied.

Dank je, Job, voor je reactie :)

dag BVDC

Dank voor je verhaal. Ik vond het een originele invalshoek en had nergens de indruk dat het op een ander verhaal geïnspireerd was.

Dat het HP passief is, vind ik in jouw tekst niet erg. Hij vervult een opdracht, is oorlogsmoe, wil professioneel het perfecte plaatje schieten en heeft al die maanden al zoveel gezien en gehoord dat er wellicht een zekere gelatenheid bij het HP is. Dat zit wel goed in je tekst vind ik.

Vlotte zinnen, makkelijk leesbaar.

Het einde is zoals jij dat hebt gekozen en zelfs als hij een selfie trekt met 'alles normaal' dan is dat jouw keuze als schrijver. Het is perfect mogelijk dat hij dit doet. Er is gewenning enerzijds bij het HP, anderzijds wil hij het thuisfront geruststellen wellicht.

Kortom, ik heb je verhaal goed gesmaakt.

Johanna

Hoi Johanna,

Heel erg bedankt voor je uitgebreide reactie en je lovende woorden. :)