#563 Bevroren buikpijn
Dunne trillende beentjes steken uit zijn groene zwembroek bedrukt met kleine gele kano's. Het is vandaag afzwemmen voor diploma A. De tenen van zijn voeten krullen wat naar binnen. Robbie is zenuwachtig, dat is duidelijk te zien. Maar het moet lukken. Zijn broer is het ook gelukt, de vorige eigenaar van zijn zwembroek. Er prijkt al een klein wit groen diploma op de voorkant van de zwembroek. Door broer Twan vorig jaar gehaald en door mams vakkundig erop genaaid. Maar Robbie moet nog. Het laatste onderdeel, 60 seconden watertrappelen ... en in het diepe springen. Vanaf het trapje het zwembad in gaan is voor Robbie al een grote opgave.
De adem stokt in zijn keel. Er is niemand om hem aan te moedigen. Papa werkt en mama heeft geen tijd, gaat niet graag de deur uit, komt liever niet onder de mensen. Hij moet het alleen doen en weet ook dat ie het durft en kan. Maar het donkerblauwe water ziet er dreigend uit. Vorige keren ging het allemaal goed. Nu sluipt de angst toe, gevoed door fantasierijke verbeelding. Robbie vlucht in zijn gedachten.
Een groot monster wacht onder de waterspiegel, zeker weten. Die slurpt hem in een slok naar binnen. Of nee, allemaal kleine piranha's die hem, van teen tot hoofd, in 10 seconden wegvreten. Zijn gedachten worden alsmaar erger. Een grote waterwurgslang die hem omkringelt en omlaag trekt. Langzaam zal hij stikken. Geen lucht meer krijgen onder water en de slang zal hem verwurgen en opeten.
De zwemleraar telt af tot drie, een scherp fluitsignaal klinkt. Het zwembad verandert in een groot schuimbad met spartelende kleine mensjes. Het is wachten op Jaws. Maar niet voor Robbie. Die staat nog aan de waterkant. Bevroren door buikpijn. Gelukkig krijgt hij een herkansing. Geslaagd.
Hoi Rob, Heel mooi en…
Lid sinds
1 jaar 5 maandenRol
Hoi Rob,
Heel mooi en herkenbaar geschreven, alleen dat vreselijke gat ontbreekt nog. De vergelijking met Jaws vind ik mooi gevonden, maar vanuit het perspectief van een kind lijkt het niet helemaal te passen. De eerste zin schetst wel gelijk een goed beeld en ik zie alles helemaal voor me. Graag gelezen!
Het soort moment dat we als…
Lid sinds
1 maand 4 wekenRol
Het soort moment dat we als kind allemaal meemaken. Graag gelezen, al moesten die laatste twee zinnetjes er van mij niet per se bij.
Hoi Rob, Er zit een hele…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi Rob,
Er zit een hele goede opbouw in je verhaal. Je wisselt Robbie´s angsten goed af met de beschrijving van de dingen die hem moed moeten inspreken. Dat maakt de balans erg prettig. Daartussen zitten ook leuke details, zoals de al op de zwembroek genaaide diploma.
De laatste zinnen vind ik een mooie vondst: het arme kind vindt het al geslaagd dat hij een herkansing krijgt. Hij moet wel echt heel bang zijn. Ik vraag me wel af hoe het dan de vorige keer zal gaan...
Goed gedaan!
Groet,
Nadine
@Nadine: "De laatste zinnen…
Lid sinds
1 maand 4 wekenRol
@Nadine: "De laatste zinnen vind ik een mooie vondst: het arme kind vindt het al geslaagd dat hij een herkansing krijgt."
=> Hoe ik het las was dat Robbie een herkansing kreeg waar hij wel slaagde. Het voelde voor mij dan ook als een wat overhaast einde, waar ik (persoonlijk) liever een open einde had gehad.
Rob kan daar ongetwijfeld uitsluitsel over geven. ;-)
Hoi Rob, soms heb ik moeite…
Lid sinds
10 maanden 2 wekenRol
Hoi Rob,
soms heb ik moeite om je te volgen. Dat is nu absoluut niet het geval. Erg leuk verhaal waarin je de angst van het kind goed gevangen hebt. Leuk ook dat je letterlijk de sprong in het diepe hebt gekozen. Erg graag gelezen!
De beschrijving van het…
Lid sinds
4 maanden 3 wekenRol
De beschrijving van het zwembroekje en de geschiedenis ervan, vind ik het leukst.
De angst en de fantasieën herkenbaar. Ik zou van Jaws een grote witte haai gemaakt hebben, maar dat is kwestie van smaak.
Voor mij hadden de laatste twee zinnen ook niet gehoeven.
Graag gelezen.
Dank voor de reacties en…
Lid sinds
1 jaar 10 maandenRol
Dank voor de reacties en complimenten. Over de uitslag wordt niet gediscussieerd. Robbie is uiteindelijk geslaagd. 😉