Lid sinds

1 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#562 De eerste dag aan zee na de bevrijding

10 juni 2025 - 18:03

Er zijn zo van die dagen dat ik me afvraag, wil ik eigenlijk nog wel schrijver zijn? Wil ik iedere dag weer aan mijn bureau zitten, voor mij uitkijken, de vogels bestuderen in de tuin en dan heel langzaam mijn gedachten ordenen, om deze met grote woorden te noteren op een blanco vel?

Lastig. Maar ik heb geen keus. De grote woorden staan er nu en ik ga ervoor zorgen dat ze aangevuld worden met kleine woorden. Die zorgen voor de smeu. Omdat het vandaag dinsdag is besluit ik zelf een mooie titel te kiezen om van start te gaan. Eigenlijk heb ik dat al gedaan, onbewust.

Hoewel onbewust? Ik mag u natuurlijk niet in het ootje nemen. Een goede schrijver is altijd eerlijk naar zichzelf en naar de lezer. Heel, heel af en toe mag hij een beetje sjoemelen, een klein beetje. Niet overtollig. Omdat eerlijk zijn anders geen bestaansrecht heeft. Vandaag is zo'n dag. Dinsdag. Op dinsdagen wil ik altijd een beetje dinsen. Ja, zoek het maar op. Het woord bestaat niet. Het is een woord uit mijn eigen woordenboek. Kan dat? Bij mij kan alles. Dinsen is hetzelfde als bevrijden.

Een speciale dinsdag wil ik met u delen. Het was op een dinsdag dat ik met mijn meisje aan het Noordzeestrand lag. Hartje zomer, vijfentwintig graden, precies genoeg voor mij, het is de temperatuur waarbij ik het beste gedij. En gedij heb ik. En mijn meisje ook. De liefde hebben we bedreven, en hoe! De vogels en de vissen spreken er nog van. Vissen aan zee? Bij wijze van spreken dan. Kom op zeg. Mag ik misschien ook een beetje romantiseren. Toen ik op woensdag terugkwam op het Noordzeestrand was iedereen verdwenen. Meisje weg, vissen weg, vogels weg, strand weg. Ik verlang nu alweer naar een dinsdag. Die dinsdag.

 

Lid sinds

2 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2025 - 12:48

Leuk stukje!

Een soort stream of consciousness, dus dat kunnen wel een aantal auteurs zijn. Benieuwd wie het is.

Genoten van je bijdrage.

Lid sinds

4 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2025 - 20:28

De liefde hebben we bedreven, en hoe? De vogels en de vissen spreken er nog van.

 Dit is voor mij de mooiste zin. Het klinkt als een klassieker. (en de rest is ook vurrukkulluk)

(detail: waarom dat vraagteken? Als de vraagteken blijft staan zou de komma ook een punt kunnen zijn. Ietsje duidelijker.)

Lid sinds

18 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juni 2025 - 14:25

Ik weet niet welke schrijver van katten houdt. Zelf lees ik graag monologen, omdat ze een inkijk geven in hoe de mens iets ervaart en wat het betekent voor hem of haar. Vind je dat het gelukt is om met de stem van jouw favoriete schrijver te schrijven? Deze stijl is in ieder geval fijn om te lezen.

Lid sinds

1 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juni 2025 - 16:35

Yep. Maarten Biesheuvel, my favorite. Naast Timmermans (Felix welteverstaan). En vooruit dan, nog een buitenlandse schrijver ... Robert Pirsig. En nog een Rus ... Vladimir Nabokov. Moeilijk kiezen, maar dan blijf ik toch bij Maarten ... met poezen en zijn lieve vrouw. O ja, bijna vergeten ... hoe is het mogelijk ... dichter Simon Vinkenoog (met ook zo'n lieve vrouw) en om af te sluiten, Pablo Neruda. Vanwege de politiek én de liefde. Het bestaat. Zo dat volstaat. Maar Bies blijft de 'greatest' ... net als Ali(Muhammed).