Lid sinds

11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#561 Loyaliteit

7 juni 2025 - 14:57

 

De cognac brand in mijn keel. Mijn maag protesteert en probeert de zwaartekracht in mijn slokdarm te trotseren. Ik sluit mijn ogen en verzet me uit alle macht. Het goedje blijft toch hangen. Als ik weer durf te kijken dwaalt mijn blik naar de klok. Nog steeds vijf voor twaalf. Ik zou zweren dat het een half uur geleden ook al zo laat was, maar de klok tikt toch echt door. De wijzers bewegen net zo traag als de getijden. Mijn krakende botten overstemmen het getik als ik opsta om het raam open te doen. Vijf stappen heen. Daarna weer vijf stappen terug. Hoe vaak heb ik die stappen gezet? Waarom voelen ze dan nu toch anders? De warme nachtlucht blaast naar binnen. Even ben ik terug. Terug in de haven. En weer voel ik schaamte en angst. Ik weet nog steeds niet wat sterker is. Of was. 

Op dat moment verscheurt het gerinkel van de bel de stilte. Ondanks dat ik wist dat hij zou komen gaat er een schok door me heen. Als ik me omdraai klinkt er gerinkel en liggen er scherven verspreid over de vloer in de kleine kamer. Een druppel amberkleurige vloeistof weigert om te verdwijnen en ligt op de houten kist die als tafel dient. Ongeduldig klinkt de bel weer. Voorzichtig loop ik om de scherven heen. Er blijft toch een stuk glas in de zool van mijn schoen steken. Tikkend hobbel ik naar de deur. Mijn longen weigeren dienst als ik de sleutel omdraai.
'Hoi.'

Honderd. Duizend keer heb ik dit moment al beleefd, gedacht aan wat ik zou doen. Mijn tas staat al ingepakt op bed. Het pistool ligt klaar op de plank naast de eettafel. Waarom ben ik niet weggegaan? Gevlucht? Ik wist dat hij vandaag zou komen.
'Waarom ben je hier nog? Ben je niet bang?' Ondanks dat ik zijn stem veertig jaar niet heb gehoord is er niets veranderd. Of toch? Er klinkt iets hards in zijn stem.
'Ik weet het niet. Misschien wel. Maar ook nieuwsgierig. Waarom heb jij niks gezegd? Waarschijnlijk was je dan eerder vrij gekomen.'

Even is het stil. De bezoeker krabt over zijn kale schedel en kijkt langs me heen.
'Misschien omdat ik wél weet wat loyaliteit is. Ik neem aan dat dit flatje gekocht is met jouw deel van de buit?' Ik hoef niet te antwoorden. Hij weet het. Zijn blik dwaalt over de scherven, langs de klok. Dan schuifelt hij naar het raam, zijn rug naar me toe.

'Ik heb het logeerbed opgemaakt. Blijf je slapen?' Ik wil niet dat hij blijft slapen, maar ergens voel ik ook dankbaarheid, of schuldgevoel? Het blijft stil. Dan draait hij zich om, loopt naar de fles cognac en zet hem aan zijn lippen. Het volgende moment klinkt voor de tweede keer deze avond het gerinkel van glas. De hals van de fles blinkt in het doffe licht. Nu pas valt het me op dat hij handschoenen draagt.

'Ik blijf niet slapen, nee.'

 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juni 2025 - 16:13

Dag Sonnema,

Met plezier gelezen. Mooie beklemmende sfeer geschetst. De kern van het verhaal is me duidelijk. De details aangestipt, maar niet uitgewerkt (zoals wat er in de haven heeft gespeeld). Wat mij betreft ook niet nodig. 

Het volgende moment klinkt voor de tweede keer deze avond het gerinkel van glas. De hals van de fles blinkt in het doffe licht. Nu pas valt het me op dat hij handschoenen draagt.
Top!

(Tip van mijn alter ego voor de man met de handschoenen. Vergeet niet de flessenhals te laten verdwijnen. Er zit DNA op omdat hij ervan gedronken heeft ;-) ).

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
7 juni 2025 - 19:06

Mooi gedaan. Logisch opgebouwd naar een moorddadig eind.

Drie kleine dingetjes: je gebruikt verzet twee keer erg snel na elkaar, net als zwaartekracht. Dat haalt het ritme voor mij weg. En volgens mij verzet je je 'uit' alle macht.

Heel graag gelezen.

Lid sinds

11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juni 2025 - 19:50

Hoi Angus en Hadeke,

Dank voor de lovende woorden.

@Angus, Dank voor de tip. Ik denk dat deze kale meneer weet wat hij doet. Hij wil niet nogmaals 40 jaar de bak in. 

@Hadeke, scherp. Dank voor de tips, ik heb ze gelijk verwerkt.

Lid sinds

4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2025 - 11:35

Goede spanning en mooie beeldvorming. Soms is het voor mijn smaak wel iets te zout. Bijvoorbeeld 'Een druppel amberkleurige vloeistof' dat lijkt het een beetje te geforceerd en overdreven alsof het een nieuwsartikel is dat steeds synoniemen moet gebruiken. Een druppel cognac had ik fijner gevonden.

Het zuur komt van de oude maat die uit de gevangenis komt. De ontknoping/omzwaai in de laatste alinea is interessant. Die fles cognac die ineens een wapen wordt, en dat hij handschoenen draagt.

Een klein beetje storend is het 
> 'Misschien omdat ik wél weet wat loyaliteit is.'
dat geeft een associatie dat die oude vriend loyaal is met de hoofdpersoon. Maar waarom dan probeert hij hem alsnog te vermoorden?
   (Het kan wel, misschien kan hij zo de buit veilig stellen. Maar het is wat contrasterend. Als hij boos is had hij ook al eerder de hoofdpersoon kunnen verlinken. De onduidelijke motivatie, in mijn beleving, maakt de omslag in de laatste alinea een klein beetje minder sterk.)
Ook het pistool is wat verwarrend. Hij heeft het klaar liggen, maar gebruikt het niet.