#555 - Ze liet het raam open

Noir fiction (of in ieder geval duister) met een pratende haas. Ik krijg hier een Roger Rabbit gevoel bij.

Tony, strakker schrijven kan hier niet. Wat een verhaal in zo weinig woorden. Er valt wel wat tussen de lijntjes te lezen want wat deed jij in die villa? Tot nu toe (er zijn nog niet veel inzendingen) de mooiste vondst van de week: de wijk waar het gras naar geld rook. Hoed!

Wederom een fraai verhaal. Graag gelezen. Maar paashaas schrijf je met een kleine letter aan het begin.

Bij van Warmerdam in de tuin ... neeeee ... !!!

Vette chocoladen glimlach op mijn gezicht.

Zonder hoofdletter.

Het is supermooi geschreven en misschien zegt daarom niemand er wat van, en houden ze van het mysterieuze, of misschien begrijpt iedereen het (al dan niet met de kleren van de keizer aan) en ligt het enkel aan mij. Ik durf het bijna niet te zeggen en heb het gevoel op eierschalen te lopen, maar… ik begrijp de laatste twee zinnen niet.

'ze liet het raam open' dat is denk ik het raam waar Tony doorheen gekropen is en waar Paashaas als misverstand ook doorheen is gegaan? Het is de titel van het verhaal, maar ik mis hoe dit een significante zin in het verhaal zou zijn. Ik kan er nog wat figuurlijks van maken als 'ze liet de opties open', het blijft onduidelijk.

'ze zit op haar eieren' (geen geld uitgeven?) kan ik niet kippenhok brengen.

----

Of zijn die laatste twee zinnen express vaag en onduidelijk om de lezer licht te beroeren/schudden en zelf een idee van het einde te laten maken, zonder dat ze door hebben dat het een open einde is?

Spannend en intrigerend verhaal, Tony, met prachtige beeldspraak ("in een wijk waar het gras naar geld rook"), ("De versie die drie dagen op café had gezeten met een betonmolen."). Met plezier gelezen.

Op zichzelf staand een wat raadselachtig verhaal dat we waarschijnlijk in de context van eerdere verhalen moeten plaatsen. Niettemin met plezier gelezen. Mede dankzij de onnavolgbare tonyaanse vergelijkingen als Mijn stem klonk als grind in koffie. Geen idee wat ik mij hierbij voor moet stellen, maar het klinkt fantastisch.

Ook al vond ik de laatste zinnen wat raadselachtig het hele verhaal vind ik bijzonder goed geschreven. Het pakte me onmiddelijk. Mij trof vooral ook dat beeld van die haas met het blik bier tussen zijn poten...

dag Tony

Whow, dit is een verhaal dat weinig of geen commentaar vraagt.

Het leest vlot, is spannend opgebouwd, er is een hoed af, maar het klopt wel allemaal.

Erg goed gedaan!

Johanna

Die hoed zal wel een hoek zijn zeker?