Lid sinds

4 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

#554 Even helemaal niets

19 april 2025 - 22:17

 

 

Vijftien gemiste oproepen. Roel staart naar zijn scherm. Zestien nu. Roel voelt zich misselijk worden, hij krijgt het warm en koud tegelijk. Het liefst zou hij in een gat in de grond zakken. Gewoon…. er even niet meer zijn. Zou dat kunnen? Hij kijkt naar de telefoon in zijn hand, die blijft overgaan. Het is Marja.  

Kunnen ze het niet zonder hem regelen? De paniek verandert in irritatie. Ze kunnen ook helemaal niets daar.

Zijn vingers beven als hij de telefoon opneemt.  ‘Ja?’ zegt hij kortaf.

‘Sorry dat ik je stoor op je vrije dag.’ begint Marja gelijk. ‘Maar we hebben je toch echt even nodig. Henk Storm belde net, dat is jouw klant toch?’

De misselijkheid wordt erger. Roel kan geen woorden meer uit zijn mond krijgen en luistert stil.

Marja praat verder, niet wetende dat zíj beter even stil kan zijn. ‘Dus zou jij even langs kunnen komen, dan kunnen we de offerte uitzetten. Dat zou echt heel fijn zijn.’

Dan knapt er iets bij Roel. ‘Nee, dat kan ik niet!’ schreeuwt hij. En drukt gelijk op het rode telefoontje. Zijn hart bonkt in zijn keel. Even helemaal niets. Dat is alles wat hij wil.  

 

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
20 april 2025 - 1:34

Hoi Simone, welkom op het forum. Het verhaal vind ik goed bedacht. In die zin graag gelezen. Als het om oefenen in dialoog gaat, zou je misschien iets meer dialoog mogen toevoegen. Dan had je wellicht ook iets meer kunnen prijsgeven waarom Roel ertegen opziet om de telefoon te beantwoorden.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
20 april 2025 - 12:02

Ik sluit me aan bij Fief. Graag gelezen en mooi bedacht, met wat mogelijkheid om de dialoog uit te werken.

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 april 2025 - 13:44

Welkom, Simone.

Volgens mij gaat dit verhaal over iemand die met een burnout thuis zit, maar ik heb wat meer hints nodig om dit zeker te weten. Het afscheid van Pieter Omzigt stuurde mij in die richting.

Prettige schrijfstijl heb je. Daarmee neem je ons goed mee in het verhaal.

Lid sinds

4 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
21 april 2025 - 21:59

Bedankt voor jullie feedback! Het gaat inderdaad om een burn-out. Die heb ik zelf meegemaakt, wat het voor mij heel logisch maakt. Goed om dan terug te krijgen dat dit voor anderen toch minder duidelijk is. De dialoog vond ik inderdaad erg lastig om toe te passen, juist ook omdat het verhaal dichtbij mezelf komt en ik op deze manier echt verwoord heb hoe dat voelde. Het lukte niet goed om dat gedeelte van de opdracht er meer in te verwerken. 

Lid sinds

1 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 april 2025 - 9:20

Heel even dacht ik bij het rode telefoontje aan de mighty rode knop. Atoombommen gelanceerd. Maar een burnout is haast net zo erg. Ik heb er een beeld bij. De dialoog niet.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
22 april 2025 - 9:30

Hallo Simone, welkom! Uit je toelichting begrijp ik dat het heel dicht bij je staat. Dat maakt het ingewikkeld omdat het dan niet meer alleen om schrijftechniek gaat maar om veel meer. En dat is ook een functie van schrijven natuurlijk. Bij een volgende opdracht met meer afstand gaat het vast anders. Hoe dan ook: graag gelezen en inderdaad prettige schrijfstijl dus blijf schrijven!