#553 Het vederlichte zwaargewicht
Miranda zat zachtjes te typen, toen Joep met een donderende "Miauw!" haar kantoortje binnen stormde. Hij keek haar met zulke gigantische ogen aan, dat ze bijna uit zijn oogkassen popten. Met een zachte grinnik typte ze rustig verder, want ze wist al precies wat hij wilde. Joep kwam als een bulldozer naar haar toe gestampt. Met zijn weelderige lichaam beukte hij tegen haar been, zigzagde tussen haar benen door, en beukte tegen haar andere been. Ze wist dat hij niet zou stoppen tot zij zou toegeven.
Hij probeerde als een pluizige acrobaat op haar schoot te springen, maar bleef met zijn massieve nagels in Miranda's been hangen. Ze schreeuwde het uit en de kat viel met een donderende plof op de grond. Hij bleef dramatisch op zijn rug liggen, alsof hij een Oscar verdiende. Ze wreef over haar pijnlijke been, maar kon het niet helpen om te lachen. Daarna wreef ze over de gigantische buik van Joep. Er kwam een luid geluid uit de fluffy buik van de kat, alsof er een hele muizenkolonie aanwezig was. "Joep, je hebt net gegeten!" Hij gaf een zachte "Miauw" en keek haar met smekende ogen aan. "Je bent echt verschrikkelijk, Joep. Maar goed, één snoepje dan."
Miranda gaf hem zijn snoepje en tilde hem op haar schoot. Tevreden lag hij te spinnen. "Wat een zwaar leven heb jij toch ook." zei Miranda, terwijl ze Joep zachtjes over zijn pluizige kop streelde. Hij lag daar als prins heerlijk, genietende van elke zachte aanraking en begon steeds harder te spinnen. "Je bent een zwaargewicht, maar je hebt het hart van een vederlichte prins," fluisterde ze met een glimlach.
Ik vindt dit een fijn…
Lid sinds
1 maand 2 wekenRol
Ik vindt dit een fijn verhaal om te lezen; hoe die kat Miranda verstoord om extra eten is heel grappig.
Of eigenlijk is het meer een momentopname dan een verhaal en had je daar nog meer/extra op kunnen focussen en heel droog alle verhalende stukken er uit halen. Je kunt dan al eindigen bij 'Maar goed, één snoepje dan.' en de laatste alinea weglaten. Of twee zinnen later 'Tevreden lag hij te spinnen.'
(Dit inspireert mij wel, ik ga dat een volgende keer proberen te schrijven. Geen verhaal maar slechts een stuk van 1 minuut, of nog minder.)
-----
In het begin gebruik je nogal overdrijvingen die misschien beter later hadden kunnen komen in een opbouwing.
Het zijn zeker leuke zinnen, maar misschien is niet iedereen er direct warm voor. Ik moest er in ieder geval aan wennen.
-----
> Je bent een zwaargewicht, maar je hebt het hart van een vederlichte prins.
Dit had eventueel meer kunnen worden tentoongesteld in plaats van benoemd. Miranda vind die kat dan wel vederlicht, maar het wordt voor de lezer niet in het verhaal uitgebeeld.
-----
> Er kwam een luid geluid uit de fluffy buik van de kat, alsof er een hele muizenkolonie aanwezig was.
hier kreeg ik het idee dat die kat (poes?) zwanger is. Een muizen kolonie is uiteraard heel hongerig maar de associatie met een hongerige kat leg ik niet meteen. Het is een beetje verwarrend. Behalve de zwangerschap had ik ook kunnen denken dat de kat al een hele muizen kolonie heeft gegeten en géén honger heeft.
De 'luid geluid' kun je eventueel vervangen voor 'gerommel'. Dat maakt eventueel de associatie met 'honger' wat sterker.
Eveneens, kun je 'uit de fluffy buik van de kat' vervangen voor 'uit zijn fluffy buik'. De vertelling loopt goed en we zitten al helemaal in de kat en Miranda zodat herhaling niet nodig is.
Heerlijk (herkenbaar)…
Lid sinds
9 maanden 2 wekenRol
Heerlijk (herkenbaar) geschreven Kim.
Onze kat is weliswaar minder dik, maar 'how about second breakfast?' is zeker onderdeel van zijn vocabulair. En dat gaat vaak gepaard met kopstoten waar je bijna blauwe schenen van krijgt. Ook het feit dat er niks of niemand anders in de wereld bestaat die je zoveel pijn kan doen en er zo makkelijk mee weg kan komen is herkenbaar.
Leuk!
Hoi Kim, wat zijn het…
Lid sinds
6 jaarRol
Hoi Kim, wat zijn het heerlijke beesten. In jouw verhaal zie ik eerlijk gezegd eerder een leeuw voor me dan een huiskat (donderende miauw, gigantische ogen, bulldozer, massieve nagels, beukte tegen haar been, denderende plof). Desalniettemin is het een smakelijk verhaal en ik heb het met plezier gelezen.
De gesproken zinnen zou ik op een nieuwe regel zetten. Dat leest beter.
Miranda zat zachtjes te typen --> hoe doe je dit?
toen Joep met een donderende "Miauw!" haar kantoortje binnen stormde. --> binnenstormde. De omschrijving "donderende" past voor mijn gevoel niet bij een miauw. Zoals ik het voor me zie, komt de kat bedelen om iets lekkers. Zou klaaglijk dan geen betere omschrijving zijn?
zijn massieve nagels --> deze omschrijving vind ik niet echt bij kattennagels passen. Ik zou eerder vlijmscherpe zeggen.
"Wat een zwaar leven heb jij toch ook." zei Miranda, --> de punt moet een komma zijn.
Hij lag daar als prins heerlijk, genietende van elke zachte aanraking en begon steeds harder te spinnen. --> deze zin leest niet lekker. Bedoel je hier: hij lag daar prinsheerlijk, genietend van elke zachte aanraking, of: hij lag daar als een prins heerlijk te genieten van elke zachte aanraking.
Hoi Kim, als er één dier is…
Lid sinds
8 maanden 2 wekenRol
Hoi Kim,
als er één dier is dat zowel log als vederlicht kan zijn is het wel een kat. Goed gekozen onderwerp, leuk herkenbaar beschreven. Graag gelezen
Kim je verhaal met plezier…
Lid sinds
9 maanden 3 wekenRol
Kim je verhaal met plezier gelezen.
Mooi en ook wel herkenbaar…
Lid sinds
12 jaar 6 maandenRol
Mooi en ook wel herkenbaar verhaal, hoewel de rest van het gezin onze huisgenoot wat meer kan waarderen dan ik, maar dat terzijde. Geschreven alsof ik er bijstond. Bij zachtjes typen krijg ik wel een beeld, gewoon zachtjes de toetsen beroeren inplaats van erop te hameren.
Graag gelezen.
Fijn verhaal, Kim. Leuk…
Lid sinds
1 jaar 1 maandRol
Fijn verhaal, Kim. Leuk opgeschreven. De laatste zin leest alleen niet helemaal lekker, vind ik. Ik zou het veranderen zoals Fief voorstelt.