#552 – De Inspiratiebron

> Hij ging naar zijn kamer boven het atelier en kroop voldaan onder zijn dekens. Morgen kon de koopman het bewonderen.

Ik vind het einde leuk en origineel, maar gedurende de hele tekst zit ik te hopen dat die koopman op een of andere manier weer terug in het verhaal komt. De inleiding is een nogal nauwkeurige beschrijving van die koopman, en dan verdwijnt hij geheel van het toneel?

De lengte van de 2e alinea stoorde mij in eerste instantie, maar wanneer ik het opnieuw lees en alsof de eerste introductie alinea er niet is, dan vind ik het wel mooi geschreven.

Tinus bedankt voor je feedback. De eerste alinea is tevens bedoeld om aan te geven dat William maar een middelmatig schilder is.

Dag Job,

Wat een leuke scene, hoewel het verloop van glorie naar rampspoed een beetje gehaast voelt (ongetwijfeld onder druk van de woordgrens), want als ik het goed begrijp geeft deze muze een middagje inspiratie en zuigt ze dan een heel mensenleven leeg. Ik weet niet of dat nog onder de noemer muze mag vallen :-) 

Maar een prachtige sfeer met een interessante wending!

Vaudchespelt bedankt voor je fijne feedback. Ik heb de volgende aanpassing gemaakt: "Hij schilderde nu onafgebroken" gewijzigd in "Hij schilderde bijna onafgebroken weken achtereen." 

Dag Job,

Ik sluit me aan bij de reactie van vaudchespeldt. Het verloop voelt wat gehaast. Een (toch wat kwaadaardige) muze zal de kunstenaar wat langer uit willen zuigen. Misschien zou je dat met wat kleine wijzigingen over een langere periode kunnen uitsmeren. Maar als je dat niet doet, ook goed.
Het idee, de sfeer die je neerzet en de beschrijvingen vind ik sterk.
Graag gelezen.

Angus bedankt voor je positieve feedback. Ik heb de periode al aangepast.

Hoi Job, ik heb een paar weken niet meegedaan, maar ik ben verrast door je laatste verhalen. Dit leest zoveel boeiender. Je geeft een mooie setting weer, waarin je mij meteen meeneemt in je verhaal.
Graag gelezen.
Ik sluit me wel aan bij de opmerkingen dat het einde wat afgeraffeld is. Ik denk dat als je hier en daar wat zinnen strakker schrijft, je woorden overhoudt voor een meer afgerond einde.

Een paar ruige bakkebaarden omlijsten zijn gezicht. ---> In de verleden tijd moet het omlijstten zijn.

Het licht van de ochtendzon verlichtte zijn atelier. ---> de combinatie van licht en verlichtte vind ik persoonlijk niet zo mooi. 

Hij draaide zich om en voor hem stond een jonge vrouw met haren tot op de heupen in een lange zwierige jurk. ---> ik zou hier de volgorde omdraaien. Zoals het er nu staat, kun je het lezen alsof ze de lange haren in een lange jurk draagt. Terwijl je bedoelt:
Hij draaide zich om en voor hem stond een jonge vrouw in een lange zwierige jurk met haren tot op de heupen.

‘Mag ik even stoppen.’ ---> Hier hoort nog een vraagteken achter.

Uitgeput ging hij op de met verf besmeurde vloer zitten. De muze begon schamper te lachen.  --> actiever leest het mooier naar mijn mening:
Uitgeput zakte hij op de met verf besmeurde vloer. 
De muze lachte schamper

Ik ben het met Fief eens dat de volgorde omdraaien mischien fijner is. Maar door dat 'je kunt het ook anders lezen' kan ik het idee van 'een jurk met lange haren' nu niet uit mijn hoofd zetten.

Zoiets als dit maar dan tot op de heupen.

Hoi Job,

Origineel verhaal weer. Zoals de anderen ook al aan gaven, je gaat met sprongen vooruit! Erg graag gelezen. Ik heb niet voldoende tijd om heel inhoudelijk in te gaan zoals de mensen voor mij wel gedaan hebben, ik denk wel dat de zinsconstructies die ze aandragen beter zijn, maar dat zijn echt kleine technische details (die ik vaak ook niet goed beheers) dus ga zo door!

Fief bedankt dat je terug bent met je kritische blik. Heb de nodige aanpassingen gedaan in de tekst. Ik heb nu nog geen idee hoe ik het einde verder aan zou kunnen passen. Ik laat dit even rustig op mij inwerken.

Sonnema bedankt voor je positieve feedback.

Ik sluit me ook aan bij de constatering van Fief. Je lijkt steeds beter je 'vorm' te vinden. Mooie sfeerschets. De verdere feedback lees ik alles terug in eerdere opmerkingen, maar vooral leuk om je eigen schrijfontwikkeling mee te lezen.

Hadeke bedankt voor je bemoedigende feedback.

Ja, Job, ik vind het ook een fijn verhaal. Mooi geschreven. Graag gelezen! 

Lia bedankt voor je fijne reactie

Het is een mooi, afgerond verhaal met een fijne, bij het onderwerp passende sfeer. Knap dat je dit in zo weinig woorden hebt neergezet.

Als ik er iets op zou moeten aanmerken, dan was het dat ik nog eens zou kijken naar de bijvoeglijke naamwoorden. Dat de koopman rijk is, spreekt voor zich als hij een schilderij in commissie laat maken. Alleen verleidelijk zegt meer dan het clichématige zwoel erbij. Dat ze delicate trekken heeft en een godin is, betekent uiteraard ook dat ze beeldschoon is - dan is dat overbodig te benoemen. Zo wordt het iets strakker.

Jacqueline bedankt voor je feedback. In een historische Victoriaanse context vind ik de bijvoeglijke naamwoorden passend.

Als het met opzet gedaan is, is het prima. 

Dank voor je reactie