#546 - Houston, mijn vrouw gaat me doden

Weer genoten, Tony.
Het zou ook allemaal zomaar gekund hebben; alles tot in de perfectie voorbereid en dan valt de deur in het slot.
Mooi dat je de echtgenote een rol geeft en de frustratie van Buzz dat hij niet als eerste man op de man werd gekozen.
Perfect, dat je de complottheorie dat alles op aarde zou zijn gefilmd door Kubrick ook van een oorsprong voorziet.
Toch (jawel, sorry) een paar puntjes.
Het maanoppervlak kraakte onder Neil Armstrongs laarzen. Ik lees dat als een krakend geluid. Maar geen zuurstof op de maan, dus geen geluid. Dat geldt (denk ik) ook voor de KLOK  en de PLOF.
Maar dat zijn details. Zeer graag gelezen. Ik was er echt bij en keek (in zwart-wit) en luisterde geboeid.
 

Ha die Tony, en zo ontdek ik weer een hoaxgrap: Kubrick is zo perfectionistisch dat het filmen op de echte maan moest. Maf gezicht nu trouwens: die beelden met ouwe apparatuur, helemaal op de maan.

En dan: top geschreven, lekker gewoontjes doen en niet zo megalomaan.

Prachtig hoe je een historisch moment in een totaal ander perspectief zet. Graag gelezen.

Lijkt mij hilarisch als het echt zo zou zijn geweest. Vanaf dat moment hadden alle Apollo's een bordje op deur: 'duwen, niet trekken.'

Misschien vanuit mij een zeur, maar: one for mankind zou lang zo beroemd niet geworden zijn als dit voorval tegelijkertijd zou zijn gebeurd. 

Anyway ... graag gelezen, zoals altijd

Hoi Tony, mooie eerste zinnen! Zelfs na ik de - scherpe - comments van Angus heb gelezen blijf ik nog fan. Het verhaal is heel leuk en helder, alleen snapte ik niet waarom Buzz zegt "Neil, ik haat je". Is de suggestie dat Neil stiekem als eerste eruit is gevlogen en Buzz erachteraan springt? Ik snap niet hoe Neil verantwoordelijk is voor de val van Buzz. Maar graag gelezen dus.

Ha Tony,
Je verhaal is doorspekt met humor, leuk! Ik heb wel nog een paar suggesties.
Ik zou wat meer snijden, wat meer darlings killen zodat dat wat overblijft aan kracht wint. 
Zo kies je er aan het begin voor zowel de vergelijking met de neerstortende sataliet als de mislukte hollywood explosie in je beschrijvingen te gebruiken. Ik zou in dat geval een keuze maken. Of de een of het ander. Ook zou ik overwegen het ofwel helemaal vanuit Buzz zijn perspectief of Neil’s perspectief te schrijven. 
Je schrijft over nutteloos stof, waardoor het lijkt alsof het stof nutteloos is, terwijl je de nutteloze handeling wil benadrukken. Dit is te voorkomen door een constructie als: Buzz klopte het stof van zijn pak. Een nutteloze onderneming: nieuw stof had al gauw aan het pak gehecht. 
De zin: ja, ja waar is dat ding, kan wat mij betreft weg. 
Het gedeelte over het technische wonder vind ik een minder geloofwaardige uitspraak van NASA. Voor hen zijn dergelijke wonderen vanzelfsprekender dan voor de toeschouwers van dergelijke wonderen. Het kan wat strakker allemaal, schroom niet om wat darlings te killen. 


 

Ola Tony,

Als je dan toch een historisch moment moet kiezen is dit wel een schitterende om op de hak te nemen, goed gedaan. Het wordt wel een beetje een klucht terwijl ik het ooit in één van mijn verhalen betitelde als het laatste hoofdstuk van de mens die de natuur laat zien dat we alle natuurwetten kunnen overwinnen. Maakt het niet minder plezant om te lezen. 

Ik ben het wel met Emmy eens dat het her en der iets strakker en/of korter kan, maar zeker erg graag gelezen 

Heel graag gelezen. Iets strakker en korter juich ik ook wel toe, maar aan de andere kant is dit een verhaal dat ook wat uit de bocht móet vliegen. De inconsistenties vind ik juist vanuit complotdenken goed gedaan. Ik denk ook meteen: Ho, ho  maar dat klopt niet! En dat is precies nodig om bet dat beetje twijfel te krijgen: zou het nu wel of zou het toch niet?

Verrassend verhaal! De tweede zin ‘Stof zweefde op, traag, alsof het niet kon geloven wat hier gebeurde.’ vind ik prachtig.

In het genre van historische fictie roept het verhaal een interessant vraagstuk op: want is dit wel historische fictie? Hoe dicht ben je op de feiten gebleven? Of heb je hier en daar wel een groot loopje genomen met de waarheid? Bij historische fictie doe je een impliciete belofte dat je degelijk om gaat met de werkelijkheid - en is dat hier gebeurd? Of neigt dit meer naar alternatieve geschiedenis? Er is niet meteen een eenduidig antwoord op in hoeverre je de feiten mag verdraaien bij historische fictie, maar het is wel een interessante om over na te denken.

In ieder geval goed geschreven! Hier en daar kwamen zaken wat uit het niets voor me, zoals Janet die plots op de lijn komt, of wat stukjes dialoog tussen Buzz en Neil. Verder moest ik af en toe een beetje bijstellen, ook omdat het verhaal dan net anders liep dan ik verwacht had. Maar over het algemeen vermakelijk om te lezen!

Dankjewel allemaal voor de uitgebreide feedback! Nu ik het opnieuw lees, heeft het schrappen voor wat inconsistenties gezorgd, die beter ook geschrapt werden. Ooit pas ik het misschien aan ;)

Dank!