#546 Sint Antonius
Onze nieuwe woonst in de Sint Antoniusstraat ligt in een grauwe buurt. Dat komt niet door de huizen, maar door de donkergrijze aarde in de brede zandstraten. Op het eind van de straat staat links een kapelletje dat aan de heilige is gewijd. Rechts ligt een korenveld met daarachter een bosje, waarin tussen de bomen en het struikgewas een heuveltje is met geel zand en een ondiep ven.
De vele kinderen in de wijk maken al snel kennis. Soms wordt er in een van de vele tuinen kattenkwaad uitgehaald, maar meestal ravotten we op straat. We maken ‘potjes’ voor de knikkers, springen met één been op het zelf getekende hinkelraster of scoren goals tussen stokken in het zand. We zingen ‘Antoinette, wie heeft de bal’ en halen de gekste toeren uit met onze springtouwen. In het bos bouwen de grote jongens kampen. Met lange boomtakken roeren we in het vieze water van het ven. We noemen het morken*. In de oogstmaand klauteren we hoog boven op de hooikar van de boer en overzien ons speeldomein.
Dan gebeurt het. Op een zonnige dag valt het spel stil. Iedereen tuurt met open mond naar het begin van de weg. In een stofwolk nadert er iets zwarts. Het is de allereerste keer dat een auto onze straat binnenrijdt. Wat een belevenis! Iedereen stuift naar de kant. Tot mijn grote verbazing draait de wagen en staat stil voor ons huis. Ik herken mijn oom. Mijn moeder vertelde dat hij een handelsreiziger is in sigaren. Zodra mijn nonkel binnenshuis is, vormt zich een zwerm van kinderen rond de wagen. Het lijkt wel een bijennest. Buiten de voiture die bij de huisdokter op de oprit staat, kennen wij auto's meestal uit stripverhalen. De oudere jongens gaan in discussie. Iemand beweert dat de wagen een Citroën Traction Avant is.
Nieuwsgierig glip ik ongemerkt naar binnen en hoor moeder praten met haar broer. Zij hebben het over mijn nakend communiefeest. Ma zegt dat oom en tante uitgenodigd zijn.
‘Dat is vriendelijk. Weet je wat? Ik kom jullie halen om met de auto naar de kerk te gaan’, reageert nonkel.
Ik kan mijn oren niet geloven. Superblij ren ik weer de straat op om naar de zwarte citroen te kijken, maar ik verklap niets. Wat gaat iedereen opkijken als ik straks vanop de donkerrode achterbank naar hen wuif.
* dit had avant la lettre een jeugdwoord van het jaar kunnen zijn
Hoi Gi, mooi historisch…
Lid sinds
1 jaarRol
Hoi Gi, mooi historisch moment, de eerste auto in het dorp! Ik kreeg als lezer zelf een blij en enthousiast gevoel, ik proefde dus echt de emotie. Knap gedaan. De vele voorbeelden aan kinderactiviteiten had mijns inziens iets korter gekund. Ik heb het graag gelezen.
Dag Gi, Het thema vind ik…
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
Dag Gi,
Het thema vind ik origineel. De uitwerking iets minder. Ik kan me inleven in de beschrijving van de opwinding van het manneke bij het vooruitzicht in de auto te worden opgehaald.
Maar ik struikelde herhaaldelijk.
Op het eind van de straat staat een kapelletje dat aan de heilige is gewijd. Voor de kapel is een korenveld en daarachter ligt een bosje. Dan staat voor mij als lezer het kapelletje niet meer aan het eind van de straat. Er ligt namelijk een korenveld tussen het eind van de straat en het kappelletje.
(dit had avant la lettre een jeugdwoord van het jaar kunnen zijn) Zou best kunnen, maar dit breekt de sfeer. Voor mij.
Wij kennen een auto enkel uit stripverhalen buiten die bij de dokter op de oprit staat. Moeilijke zin. Ik begrijp na drie keer lezen dat de kinderen een auto alleen uit stripverhalen kennen, met uitzondering van de auto van de dokter. Maar je schrijft ook Mijn moeder zegt dat hij een handelsreiziger is in sigaren en een van de weinigen in het dorp die een auto bezitten. Maar dan zijn er dus meerdere mensen dan de dokter die een auto hebben (waaronder nonkel) en dus is de auto van nonkel (in het dorp) geen nieuwe verschijning voor de kinderen.
Angus bedankt voor de…
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
@ K.C., dank je voor de enthousiaste reactie. Het was eigenlijk niet de eerste auto in het dorp, wel de eerste die onze straat binnenreed. Later zijn er veel meer wagens gevolgd, waardoor het spelen op straat helaas langzaam maar zeker verdween.
@Angus bedankt voor de feedback. Ik begrijp dat je af en toe struikelde, er was dan ook geen aangelegd voetpad in de straat ;-). Door het schrappen wegens het overschrijden van het woordaantal had ik een aantal zinnen gewijzigd waardoor er hier en daar inderdaad onduidelijkheden zijn binnengeslopen. Ik heb de tekst aangepast.
Hoi Gi, mooie historische…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Hoi Gi, mooie historische gebeurtenis :). Zeker het laatste stuk zag ik helemaal voor me, inclusief zijn enthousiasme voor de auto zelf en natuurlijk (wellicht net zo belangrijk) de reactie van zijn vriendjes als hij erin mocht.
De beschrijving van het spelen was voor mij net iets te algemeen (kuiltjes voor de knikkers, vierkanten en de stokken voor doelpalen). Misschien kan dat met de "camera" iets meer erop, in plaats van zo'n algemene beschrijving.
Maar graag gelezen dus, mooie interpretatie van de opdracht.
Dankjewel Karel voor je…
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Dankjewel Karel voor je toffe reactie. Ik ben niet zo handig met camera's, heb je een suggestie?
@Gi Ja, dat was niet zo'n…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
@Gi Ja, dat was niet zo'n heldere feedback van mij. Ik denk dat ik misschien eerder specifieker bedoelde. Ik heb een stukje geschreven om een idee te geven wat ik bedoelde. Natuurlijk ben ik zelf geen geweldig schrijver, dus daar valt ook een hoop op aan te merken (zeker de laatste zinnen zijn wat krom), maar het illustreert wel wat ik bedoel:
Met de blote handen graven we ‘potjes’ voor de knikkers, of trekken geconcentreerd een raster om op te kunnen hinkelen. Tussen staande stokken scoren we met voetbal. We ravotten, zingen ‘Altijd is Kortjakje ziek’ of proberen een dubbele draai met ons springtouw. In het bos bouwen de grote jongens tenten van schuin gestapelde stokken. Met lange boomtakken roeren we in het vieze water van het ven tot wolken zand alles onder de oppervlakte verbergen. We noemen het morken*. In de oogstmaand bekijken we ons domein hoog vanuit de hooikar van de boer.
Dank je, Karel. Ik heb mijn…
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Dank je, Karel. Ik heb mijn camera anders opgesteld en de alinea over het kinderspel herschreven in de trant die je suggereert.
Dag Gi, ik heb alleen je…
Lid sinds
5 maandenRol
Dag Gi, ik heb alleen je aangepaste versie gelezen en het leest als een trein en vind het een mooie, grootse gebeurtenis van weleer. Ook mooi vind ik hoe iedereen elkaar helpt op dit forum.
Dank je Papillon voor de…
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Dank je Papillon voor de attente reactie. Helpen is niet altijd mogelijk maar de moeite nemen om te reageren is op zich al een aanmoediging voor de schrijver. Er zijn meerdere schrijfforums (of fora) waar geen commentaar kan gegeven worden maar die wel aangeven hoe dikwijls een stukje gelezen wordt. Dat cijfer kan soms aardig oplopen. Ik heb aan de redactie al voorgesteld het hier ook in te voeren maar blijkbaar is dat technisch niet zo simpel.
Hi Gi, Fijn om te lezen…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hi Gi,
Fijn om te lezen. Mooi beschrijvend geschreven, ik kon het zo voor mij zien.
Hoi Gi, Leuke invalshoek…
Lid sinds
6 maanden 2 wekenRol
Hoi Gi,
Leuke invalshoek. De meeste dingen zijn al genoemd, en ik heb niets meer toe te voegen dan dat ik het graag gelezen heb.
Hoi Gi, Mooi dat het een…
Lid sinds
14 jaarRol
Hoi Gi,
Mooi dat het een Onkel is die met de auto aan komt. Dat maakt het levendig, dichtbij. Ik denk dat het ook goed zou kunnen werken het verhaal volledig vanuit het perspectief van het kind te beschrijven, met dialogen etc. Waarbij je bijvoorbeeld de kinderen naar boven laat klauteren en het terrein af laat speuren en dat ze dan die auto zien aankomen. Ik heb het graag gelezen Gi! Het morken is ook een mooi beeld!