Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#546 Stella

20 februari 2025 - 11:28

De KULeuven bestaat zeshonderd jaar. De stad plant de Universiteitshal, die historisch haar eigendom werd,  terug te schenken aan de universiteit. Het symboliseert hun band, maar er is een derde partij die onlosmakelijk met hen is verbonden.

‘Meester, hoe luidt dat artikel uit de Code Napoléon, luister Jean-Baptiste , dit is toch onvoorstelbaar?’
‘Zeker, mevrouw Artois: het stipuleert dat vrouwen onmondig  zijn, even onnadenkend als kinderen en geesteszieken. Elke gehuwde vrouw wordt als minderjarig beschouwd en burgerlijk onbekwaam. Haar persoonlijke bezittingen en activiteiten zijn eigendom van haar echtgenoot. Voor elke rechtshandeling moet de man haar bijstaan en voor commerciële handelingen moet ze zijn toestemming vragen.’
‘Ach, Jeanne-Marie, daar kan de notaris toch een mouw aan passen?  Ik ben niet geïnteresseerd in jouw commerciële activiteiten, laat staan in het bierbrouwen. Jouw moeder en grootmoeder deden je het al voor. Jullie zijn de beste bierbrouwsters ever.’

Zij was al vooraan in de vijftig en hij midden in de veertig en konden moeilijk als een jong verliefd koppel beschouwd worden dat onbezonnen in het huwelijk wilden treden.  De notaris stelde dus een huwelijkscontract op dat niet enkel de scheiding van goederen vastlegde maar tevens het nemen van gelijk welke beslissing. De kerk zou de kerk niet geweest zijn als ze zich niet bemoeid of liever niet bemiddeld had in het tot stand komen van dit opmerkelijk huwelijk tussen de heer J.B. Plasschaert, burgemeester van Leuven en later gedeputeerde van de Staten-Generaal der Nederlanden en de belangrijkste en bekwaamste erfgename van de familiale Artois brouwerij. De filosofieprofessor aan de Leuvense universiteit, bevriend met beide partijen had zich perfect van zijn taak gekweten. Het was dus ook aan deze kanunnik te danken dat de reeds ontsproten zaadjes van het grootste bierimperium ter wereld tot verdere bloei konden komen.

Nadat hij als burgervader zijn taak had neergelegd hield Plasschaert zich vooral bezig met literatuur  en schreef zelf ondeugende stukjes over de inzichten in het leven. Tijdens zijn verblijf in een kuuroord schrijft hij na een kort bezoek van zijn echtgenote: ‘Ik ken een vrouw die nooit haar windhond of haar aapje zo teder streelde dan in het bijzijn van haar man’, waarbij hij toegaf dat de beestjes haar meer waard waren.

Het was diezelfde vrouw die de Leuvense bierbrouwers groot maakte. Zij realiseerde revolutionaire aanpassingen die het brouwproces minder arbeidsintensief maakte. Jeanne Artois (°1762/+1840) legde zo de basis van de inmiddels wereldvermaarde internationale brouwerijketen.

Lid sinds

7 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
20 februari 2025 - 13:09

Schmetterling, ik heb persoonlijk wat moeite met het tijdpad in je verhaal. In de volgende zin zou ik het woordje ever vervangen door ooit: Jullie zijn de beste bierbrouwsters ever. Verder goed geschreven en graag gelezen.

 

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2025 - 16:55

Dag Schmetterling,

Waarvan akte, zeg ik dan. En ja, dat klinkt bot.
Je schrijft graag in een columnstijl, maar wat de pointe nu is? Sorry, het wordt me niet duidelijk.
 

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2025 - 17:33

Hi Angus, daar waar ik in jouw relaas de opstanding geakteerd heb van een bekende dictator, gaat het hier, binnen een iets ludiekere context, over de opstanding van de grondlegster van een van de grootste bedrijven ter wereld. 

Lid sinds

1 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2025 - 20:19

Hi Schmetterling, ik had de titel en reacties en Google nodig voordat het kwartje viel, Stella Artois! Hoogstgewaardeerd in mijn studententijd. Ik ben daarna de tekst nog eens gaan lezen en het zal aan mij gelegen hebben, want de aanwijzingen zijn er. 

Het is mij in de eerste dialoog niet duidelijk wie wat zegt. Voor mijn gevoel missen er aanhalingstekens of dialooglabels. Evengoed wel weer een mooi stukje tekst.

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2025 - 20:20

In ieder geval heb je haar mooi geschetst door zijn woorden en jouw toelichting.
 ‘Ik ken een vrouw die nooit haar windhond of haar aapje zo teder streelde dan in het bijzijn van haar man’, waarbij hij toegaf dat de beestjes haar meer waard waren.

 

Gi

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 februari 2025 - 18:46

Als ik het goed begrijp, Schmetterling, ligt deze mevrouw mede aan de basis van de liederlijke cantussen in mijn studententijd in de Stella Artois stad. 

Lid sinds

6 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
22 februari 2025 - 9:14

Hoi Schmetterling,

Het is misschien een historische gebeurtenis, maar ik word niet echt gegrepen door het verhaal. Er gebeurt niet heel veel en sommige zinnen zijn echt lang en bijna formeel wat niet echt helpt.

Ik denk wel dat de deze bierfabriek een behoorlijke invloed heeft gehad op de wereldgeschiedenis, dus wat dat betreft goed gekozen.

zoals al eerder aangegeven is het woord "ever" niet van toepassing in dit relaas. 

Verder wel graag gelezen

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 februari 2025 - 10:30

Het is een mooi geschreven stuk. Vooral de tweede en derde alinea heb ik met veel plezier gelezen. Daarna raakte ik een beetje kwijt waar het precies over ging. De eerste alinea leest voor mij als een soort inleiding op het verhaal, niet als deel van het verhaal zelf. Wellicht kan die weggelaten worden. 

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
22 februari 2025 - 14:05

Ha Schmetterling,
Ik heb de tekst meermaals gelezen, voelde me een beetje verloren, waarschijnlijk door een gebrek aan achtergrondkennis. Wie was de heer met wie Mevr. Artois een gesprek voert? In welke tijd en tussen wie is deze dialoog? Ik zou beginnen met het gedeelte van ‘Zij was al voorin de vijftig, hij etc.’ En daarna overgaan tot de dialoog. Het eerste gedeelte zou ik dan weer op het eind plaatsen. Het is een interessante geschiedenis.