#543 Wat de storm bracht - 450 woorden
De meeste groenten waren dan wel geoogst, over de spruiten en boerenkool moest nog een paar nachtjes vorst. Alma bond ze vast aan stevige stokken. Het zweet gutste langs haar lijf toen ze stevige rietmatten bevestigde aan de bamboepalen aan de westelijke rand van de moestuin. Ze wilde zich niet onder de mensen moeten begeven voor haar wintergroente. Nee, dan liever wat extra werk. Natuurlijk zou ze ook zonder deze groente een eind komen, de diepvries lag vol en ook de kelder stond vol met ingemaakte groenten. Een lekkere stamppot in de winter heeft toch echt iets als boerenkool nodig. Tevreden bekeek ze haar werk. Het scherm zou de ergste wind vangen.
De storm was bij lange na niet op het voorspelde hoogtepunt. Vanuit het keukenraam zag ze hoe de prei heen en weer zwiepte. Als het maar niet zou knakken. Eigenwijs stapte ze naar buiten. De wind greep haar schort en rukte eraan, alsof hij het van haar lijf wilde scheuren. Plotseling hoorde ze een knal, of meer een bons. Geschrokken dook ze ineen. Wat ligt daar? Een kinderwagen, op z’n kant in haar tuin. Een wiel spinde nog om de as. Een eindje verderop stak een graaiend handje uit het aardappelloof. Alma snelde ernaartoe.
‘Wat doe jij nou hier, kleintje?’ Twee prachtig blauwe ogen keken haar indringend aan. Voorzichtig pakte ze het kleintje op. Het leek wonderbaarlijk genoeg niks te mankeren. Ze bracht haar neus naar het warme hoofdje en snoof de zachte, zoete geur op. Een nieuwe windvlaag deed de rietenwal kraken. 'Ze zullen jou vast zoeken, popje!'
Alma haastte zich naar binnen. Ze kon haar ogen niet afhouden van het mooie meisje, met haar roze pakje. Ze gaf haar vinger. Het kind bracht hem gulzig naar haar mond. Gretig zoog het eraan, liet los en begon te huilen.
Melk. Het kind heeft vast honger. Ze legde het meisje op het schapenvachtje bij de warme kachel.
O, de kinderwagen! Snel liep ze de tuin weer in, de storm trotserend. Op drie wielen, één wiel was verbogen, reed ze het naar binnen. Daar zette het kind een steeds grotere keel op. Er lag geen dekentje meer in de wagen; dat was van latere zorg. Eerst zorgen dat dit kleintje stopt met huilen. Tevreden liet Alma een druppel warme geitenmelk op haar pols vallen. Dat had ze altijd al eens willen doen. Ze nam het meisje op de arm en voerde het kleine beetjes melk met een theelepeltje.
‘Zephyr zal ik je noemen, naar de westenwind die je bij me bracht.’
Mooi verhaal en met plezier…
Lid sinds
7 maanden 1 weekRol
Mooi verhaal en met plezier gelezen.
Een tip die ik al een aantal keren gekregen heb is om de naam van je HP zo vroeg mogelijk te introduceren. In jouw verhaal bijvoorbeeld in deze zin: Ze (Alma) bond ze vast aan stevige stokken.
Ha Laura, In de eerste zin…
Lid sinds
13 jaar 11 maandenRol
Ha Laura,
In de eerste zin van het verhaal geef je de clue weg (ze krijgt een kind zonder dat er een man aan te pas komt.) waardoor er een groot deel van de spanning verdwijnt. Je zou ook wat meer kunnen varieren door bijvoorbeeld bij het gedeelte over de wintergroente, de tweede keer dat je het woord gebruikt, deze te vervangen door een synoniem of het woord weglaten door de zin die erna komt om te schrijven. Met iets als: Deze extra kost was wellicht overbodig, haar diepvries lag vol en op de planken van de kelder werd alle ruimte ingenomen door de vele potten ingemaakte lekkernijen. Maar wat is nu een lekkere stamppot zonder boerenkool? (Of de vele potten ingemaakte oogst van het jaar daarvoor. Zoiets)
Mooi dat in elkaar duiken uit schrik van de bons. Bij het gedeelte van het boren van de ogen in de hare zou ik zelf overwegen een wat zachtigere associatie te vinden dat meer past bij een baby. (Hoewel baby’s wel intens kunnen kijken natuurlijk en met hun grote kijkers onze aandacht vasthouden) Misschien dat het gedeelte met die graaiende armpjes al voldoende suggestie is voor de lezer om het beeld zelf aan te laten vullen van die grote blauwe ogen. (Dat vind ik een prachtig beeld!) Ook de geur etc. Heel goed! Het gedeelte bij Ze besefte: ze zullen jou vast zoeken! Zou ik net even anders verwoorden: Ze besefte: dit kindje werd vast gezocht! (Of meisje omdat je verderop in het verhaal een soortgelijke constructie hebt waarbij je kindje al gebruikt.)
Dat gulzig naar de mond brengen van de vinger mooi! Dat maakt het levendig.
Graag gelezen!
Dank je Job, ik heb je tip…
Lid sinds
9 maanden 3 wekenRol
Dank je Job, ik heb je tip overgenomen!
En Emmy, de meeste van je opmerkingen heb ik overgenomen. Dank voor je feedback!
Graag gedaan Laura!
Lid sinds
13 jaar 11 maandenRol
Graag gedaan Laura!
Ik heb nu toch nog wat meer…
Lid sinds
9 maanden 3 wekenRol
Ik heb nu toch nog wat meer van je aanwijzingen opgevolgd, Emmy. En ook de eerste zin heb ik nu verwijderd.
Ha Laura! Wat fijn dat je er…
Lid sinds
13 jaar 11 maandenRol
Ha Laura! Wat fijn dat je er iets aan had! De tekst leest prettig zo!
Grappig, Laura, ik dacht…
Lid sinds
8 jaar 4 maandenRol
Grappig, Laura, ik dacht eerst dat de ooievaar een kind verloren had, maar het kwam met kinderwagen en al aangevlogen. Zeurtje: derde woord: groente--->groenten.
Dank je wel Gi.
Lid sinds
9 maanden 3 wekenRol
Dank je wel Gi.
Dag Laura, Het idee vind ik…
Lid sinds
12 jaar 8 maandenRol
Dag Laura,
Het idee vind ik leuk, maar de uitwerking minder sterk.
Op meerdere vlakken.
Vanuit het keukenraam zag ze hoe de prei heen en weer zwiepte. Als ze maar niet zouden knakken. Misschien muggenzifterij, maar je hebt het over de preistengels die ze ziet. Je gaat van enkelvoud (de prei) naar meervoud (als ze maar niet zouden knakken).
Plotseling hoorde ze een knal. Plotseling? Geschrokken dook ze ineen. Geschrokken?
Suggestie: Ze hoorde een knal en dook ineen. Alles ineen (plotseling en geschrokken). Show don' t tell.
Wat zag ze daar? Dat kun je schrappen, volgens mij. Weer tell. Er lag een kinderwagen op z’n kant in haar tuin, een wiel spinde nog om de as. Daarmee is al duidelijk dat Alma dit ziet. Je vertelt vanuit haar perspectief. De vraag die je stelt haalt mij uit het verhaal. Ik kijk, als lezer, niet meer door haar ogen.
Ze gaf haar vinger. Het kind bracht het gulzig naar haar mond. Een vinger is niet onzijdig. Het kind bracht hem gulzig naar haar mond.
Dat had ze altijd al eens willen doen. Dat al eens past niet bij de behoefte van de HP, volgens mij. Het is iets waar ze altijd naar verlangd heeft.
Kortom, ik bleef struikelen bij het lezen.
En uiteraard alleen mijn mening, met de beste bedoelingen.
Dank je wel Angus, ik heb…
Lid sinds
9 maanden 3 wekenRol
Dank je wel Angus, ik heb wat van je suggesties overgenomen.
Hoi Laura, alleen de…
Lid sinds
11 maanden 2 wekenRol
Hoi Laura, alleen de herschrijf (volgens mij, toch?) gelezen en die ziet er goed uit. Leuk verhaal, graag gelezen!
Hoi Laura, Alleen de…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Hoi Laura,
Alleen de herschrijf gelezen. Graag gelezen. Het is een mooi gegeven dat er opeens een kinderwagen in de tuin ligt :). Ik moet zeggen dat ik de eerste alinea wat vond kabbelen. Hieruit kwam ook voor mij niet echt naar voren dat er een storm kwam. Wellicht zou daar al een aanzwellende wind kunnen zijn, vervolgens gaat ze (net veilig) naar binnen, én dan ineens duikelt die kinderwagen in beeld.
Ook kwam het nu enigzins ongeloofwaardig over dat ze, terwijl ze net een baby heeft gevonden te midden van de aardappels in een storm die aan haar schort rukt alsof hij het van haar lijf wil rukken, de tijd neemt om aan de baby te ruiken. Sowieso aangezien met die wind de vraag maar is of ze van die geur dan iets meekrijgt :). Als het wordt toegelicht, kan het ook denk ik, dat ze dat instinctief doet.
Het detail "schapenvachtje bij de warme kachel" vond ik er mooi. Sowieso werd het verhaal heel liefdevol na het binnen brengen, wat fijn was om te lezen. Graag gelezen dus :).
Bijzonder verhaal. De eerste…
Lid sinds
11 maanden 1 weekRol
Bijzonder verhaal. De eerste alinea zou van mij wel korter mogen, of zelfs weggelaten... Daarna ging het me echt boeien en werd ik geraakt door de eenzaamheid van de hoofdpersoon. Mooi hoe je dat niet benoemt maar wel laat voelen. Dus graag gelezen!
Kleine opmerking nog bij : " Wat doe jij nou hier, kleintje": In de zin erna gebruik je nog een keer kleintje, dat zou je kunnen vervangen . Het stoorde mij een beetje.
Hallo Laura Mooie zinnen,…
Lid sinds
6 jaar 1 maandRol
Hallo Laura
Mooie zinnen, en een fijn verhaal. Ik heb je tekst graag gelezen omdat je het beeldend beschrijft. De eerste paragraaf zou ik drastisch inkorten, die draagt niet erg veel bij aan het verhaal waardoor je de lezer op het verkeerde spoor zet en lijkt te waarschuwen voor een saai verhaal, wat het helemaal niet is.
Naar mijn smaak kan je de eerste paragraaf, de intro reduceren tot maximum drie zinnen. Probeer het maar eens.
Leuk bedacht wel, vlot geschreven.
Johanna
Bedankt voor het lezen…
Lid sinds
9 maanden 3 wekenRol
Bedankt voor het lezen allemaal.
En bedankt voor je tip, Johanna.
Mooi beeldend beschreven, ik…
Lid sinds
4 jaar 4 maandenRol
Mooi beeldend beschreven, ik zat er meteen in. Graag gelezen!