#543 Schuurman
Het stormt. En niet alleen in het luchtruim. De storm die woedt is ongekend, maar ook voorspelbaar. Hoe dat zo kan? Ik leg het u uit. Eerst maar eens de psychische storm. De woede van mijn buurman. Al jarenlang heerst er woede in zijn hoofd. Storm dus. Puzzled vraag ik me dan af, waar komt al die woede vandaan? De woede, de storm is altijd gericht op een ander. Om te beginnen zijn vrouw. In al die jaren dat ik naast ze woon is er kift of onderhuids gesteggel. Waarom? Alsof ze alleen maar kunnen spreken, tieren en welen in woordvlagen van bovengemiddelde zwaarte, snelheid en kracht. Een vreemde vorm van communicatie. Telkens als de achterdeur opengaat houd ik mijn hart vast. Eigenlijk kan dat niet want ik heb beiden handen hard nodig om mijn oren te beschermen. Zo hard en zo villein zijn de woordstoten. Gespierde taal met windkracht 10.
Gelukkig is sinds kort een stilzwijgende afspraak gemaakt tussen beide kemphanen. Ze ruzieën alleen nog maar binnen. Arme muren. Van verzachtende of begripvolle omstandigheden is geen sprake. Dementie en Gilles zijn niet aanwezig. Maar als woorden konden doden, weet ik wel wie te vragen. In het begin ging ik als buurman zelf de strijd nog aan. Maar al snel wist ik. Olie en vuur gaan niet samen. Een gewillig slachtoffer ben ik niet. Noch accepteer ik sublimatie. We zwijgen dus. Mijn vrouw en ik maken ons soms wel zorgen. Wat als de verbale storm, het venijn omslaat in gedonder en bliksem, in fysieke vorm? Dan doen we een belletje naar een anonieme hulplijn is ons plan.
Ik vergeet haast de fysieke storm van dit verhaal. Stormen die ons land steeds vaker teisteren. Die stormen razen overigens ook in het hoofd van de buurman. Als een fysieke storm raast over onze percelen vliegt het dak er bij de buren wel eens af. Van de provisorische tuinhoek die de buurman al jaren tevergeefs tot een bevredigend resultaat probeert te brengen. Kortom een Sisyphusproject. Bij elke flinke storm waait er wel een stuk dakleer of bevestigingsmateriaal onze tuin in. Dat vinden roos en clematis niet leuk. En mijn vrouw al helemaal niet. Maar ach, we leven ermee. De tijd zal het dak van schuurmans vroeg of laat wel helen. En hopelijk ook zijn binnenstorm. Tot zover dit weerbericht.
Ha Rob, Een paar technische…
Lid sinds
13 jaar 11 maandenRol
Ha Rob,
Een paar technische zaken: Hoe dat zo kan? (Mist het vraagteken.)
Aktijd —> altijd, gesteggel (met g zonder ch)
Hard —> hart
Mooi die angst voor de omslag naar de fysieke vorm.
Ik merk dat het wel wat vermoeiend leest. Het laatste gedeelte kan wat mij betreft weggelaten worden. Het gegeven van de steggelende buren is voor een kort verhaal voldoende.
Dag Rob, Ik vond eerdere…
Lid sinds
12 jaar 8 maandenRol
Dag Rob,
Ik vond eerdere bijdragen van je iets te 'los'. Eerlijk is eerlijk. Gewoon niet mijn smaak.
Deze bevalt me heel goed en las ik graag. Ik vind de psychische storm bij de buurman een geslaagde invulling.
Minpunt vind ik Sisyphusproject. De betekenis ontgaat me (wellicht omdat ik niet bekend ben met die term).
En... Tot zover dit weerbericht. Dat stoort me een beetje. Daarmee haal je - voor mij - de kracht van je verhaal onderuit. Die kracht - ligt voor mij - in de beschrijving van de acceptatie en het streven naar een vreedzame co-existentie met de buren. En daar past die zin - voor mij - niet bij.
Maar nogmaals, voor het overige graag gelezen.
Dank voor de tips. Heb er…
Lid sinds
1 jaar 5 maandenRol
Dank voor de tips. Heb er een aantal doorgevoerd. Sisyphus is iets met een steen de berg op duwen die dan weer terug rolt. Een 'rolling stone' maar dan anders. Effen 'goegelen' helpt. Misschien vind je herkenning. Misschien ook niet.
Dag Rob, leuke vondst dat…
Lid sinds
6 maandenRol
Dag Rob, leuke vondst dat het thuis bij de buren stormt. Had daar graag meer over gelezen. Wanneer je op 2/3 een klassieke stormwind introduceert haal je mij ietwat uit het verhaal. Desondanks soepel geschreven en met plezier gelezen.
Rob een mooi verhaal over…
Lid sinds
7 maandenRol
Rob een mooi verhaal over hoe het kan stormen in iemands hoofd. Een fysieke storm kan op een psychische storm inderdaad invloed uitoefenen.
De laatste zin voegt naar mijn mening niets toe aan je verhaal.
Gespierde taal met…
Lid sinds
11 maanden 1 weekRol
Gespierde taal met windkracht 10. Prachtig! Creatieve invulling van de opdracht, graag gelezen.
Een persoonlijk zeurtje: er zit mooi taalgebruik in met mooie beeldspraak, maar ik heb mij geërgerd aan het woord puzzled. Liever dan toch alles in het Nederlandstalig, tenzij het echt een doel dient.
Ik kan (voor mij ook) onbekende termen als sisyphusproject wel waarderen. Ik heb weer iets geleerd.
Voor mij iets te beschouwend…
Lid sinds
11 maandenRol
Voor mij iets te beschouwend geschreven. Ik word er niet in meegezogen. Ondanks dat zeker een goed verhaal met mooi taalgebruik.
Dag Rob. Helaas zie je in de…
Lid sinds
12 jaar 5 maandenRol
Dag Rob. Helaas zie je in de maatschappij deze situaties steeds vaker voorkomen, verwarde personen, mensen die teleurgesteld zijn enz. Op de een of andere manier trok het verhaal mij niet. Geen spanning misschien al denk ik er in het verhaal tussen de twee kemphanen genoeg spanning zit maar dat heb ik niet vol overtuiging terug kunnen lezen.
dag Rob Je geeft een eigen,…
Lid sinds
6 jaar 1 maandRol
dag Rob
Je geeft een eigen, andere invulling aan de opdracht en dat vind ik zeker te smaken. Ik vind het verhaal goed opgebouwd, het leest vlot omdat de zinnen mooi zijn.
Ik mis een beetje het gevoel erin, waarmee ik bedoel, wat doet zo'n situatie op jullie als buren. Jammer dat je dat niet in de tekst integreert, vanuit emotie en ervaring (the show bedoel ik).
Maar erg graag gelezen.
Johanna
Burenruzies zijn altijd…
Lid sinds
1 jaar 5 maandenRol
Burenruzies zijn altijd gevoelig. Ze zinderen en schuren. Spelen vaak op de oppervlakte. Zonder te veel in details te gaan schets ik de situatie. Wat dat met mij doet of met anderen vind ik niet zo belangrijk. Laat iedereen dit zelf invullen. Delicate kwesties zijn moeilijk te duiden, een unheimisch gevoel is wat achterblijft. Dank voor jullie reacties.