Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

#540 Twaalf maanden

8 januari 2025 - 10:19

De dag dat we besloten een hondje te nemen, was dezelfde dag dat mijn leven ineenstortte. Het was een koude dag in januari. Mijn goede voornemens waren nauwelijks uitgesproken, toen al mijn dromen vervlogen, zelfs die waarvan ik niet wist dat ik ze had. 

Rillend liepen we over de dijk; we hadden niet de moed ons terug in het dagelijks leven te storten, waar de kinderen samen met oma op ons wachtten, stuiterend van ongeduld vanwege de beloofde Happy Meal die we op de terugweg mee zouden nemen. Ik hield de koude hand van Simon vast als ware het een reddingsboei. We zeiden geen woord, wat viel er ook te zeggen? De dijk waarop we liepen was het enige wat ons houvast bood. Eeuwenlang bood hij al weerstand tegen het opspattende water. Een golf sloeg stuk tegen het basalt en opnieuw voelde ik de angst voor wat me te wachten stond. Wat zei de arts? Een jaar, hooguit. Een jaar waarin ik afscheid moest nemen van alles wat ik liefhad. Hoe vul je een leven in twaalf maanden? 

Plotseling hield Simon halt.  
‘Een hond,’ zei hij. ‘We nemen een hondje, dat wilde je toch graag? Waarom heb ik je dat toch nooit gegund?’ 
Mijn schampere lach stokte in mijn keel vanwege de tranen in zijn ogen. Hij sloeg zijn armen om me heen. Ik legde mijn wang tegen zijn schouder, wentelde me in zijn heerlijk vertrouwde lichaamsgeur. 
‘Ik weet dat ik je er niet mee kan redden, maar het geeft vast vrolijkheid en licht in een verder afschuwelijk jaar.’ 
Ik keek naar hem op en fluisterde: ‘Dank je wel.’ Niet alleen vanwege het hondje, meer nog voor de wetenschap dat hij zijn best zou doen om me te steunen. Ik was niet alleen, Simon was het anker in mijn overhoopgehaalde leven. 
 

 

 

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2025 - 15:31

Dag Laura,
Moeilijk om dit in 300 woorden te vangen. Dit soort verhalen lees ik ook niet zo graag. 'Glad ijs', noem ik ze voor mezelf. Het melodrama ligt al snel op de loer.
Toch las ik dit graag. Er zit ook een soort nuchterheid in en een (wat mij betreft) fraaie zin: Ik legde mijn wang tegen zijn schouder, wentelde me in zijn heerlijk vertrouwde lichaamsgeur. 
Eén puntje. Een golf sloeg stuk tegen de dijk en opnieuw voelde ik de angst voor wat me te wachten stond. 
Ook mooi. Maar je gebruikt voor de derde keer het woord 'dijk'.
Naar mijn idee zou Een golf sloeg stuk en opnieuw voelde ik de angst voor wat me te wachten stond volstaan en mooier zijn.
De dijk vind ik overigens een mooi gekozen locatie voor het verhaal.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2025 - 16:36

Ik heb van de laatste 'de dijk' het basalt gemaakt. Top! Wat mij betreft dan. Staat ook weer symbool, of kan daar voor staan, voor de kracht van de HP en haar partner.

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2025 - 19:29

Mooi beschreven, Laura. Het zal je maar overkomen.

De dag dat we besloten een hondje te nemen, stortte mijn leven ineen.  ---> het leest op deze manier alsof het een niets met de ander te maken heeft. Ze besloten een hondje te nemen, maar toen stortte haar leven ineen. Terwijl we verderop lezen dat ze juist een hondje nemen omdat ze niet lang meer te leven heeft en dat het hondje voor nog wat plezier kan zorgen. Ik denk dat je bedoelt: Op de dag dat mijn leven ineenstortte, besloten we een hondje te nemen.

Het was een koude dag in januari, het jaar was amper begonnen, de goede voornemens nauwelijks uitgesproken, toen al mijn dromen, zelfs die waarvan ik niet wist dat ik ze had, vervlogen. --> als je veel komma's in een zin nodig hebt, kun je er beter twee zinnen van maken. Bovendien zeg je met de eerste drie delen hetzelfde.
Het begin van de zin zou je al weg kunnen laten. Als je zegt dat het jaar amper begonnen is, is het wel duidelijk dat het nog januari is. Sterker zou ik het vinden als je begint met: De goede voornemens waren nog maar net uitgesproken ... (daarmee geef je al aan dat het jaar net is begonnen en dat het dus januari is).

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2025 - 18:41

Dank je voor je opmerkingen Fief, ik heb de twee zinnen herschreven: 

De dag dat we besloten een hondje te nemen, was de dag dat mijn leven ineen stortte. Het was een koude dag in januari. Mijn goede voornemens waren nauwelijks uitgesproken, toen al mijn dromen vervlogen, zelfs die waarvan ik niet wist dat ik ze had. 
 

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2025 - 19:02

Die eerste zin klopt nog steeds niet. De zin betekent nu dat het hondje de oorzaak was dat jouw leven instortte. 

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2025 - 19:10

Dag Laura,
Ik ben het eens met Fief.
Ik denk dat je als openingszin zou moeten kiezen voor:
Mijn leven was ineengestort, de dag dat we besloten een hondje te nemen.
Of iets vergelijkbaars uiteraard.
Zoals:
Mijn leven was ineengestort. We besloten een hondje te nemen.
Opties genoeg :-)

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2025 - 19:23

Ik denk dat je als openingszin zou moeten kiezen voor:
Mijn leven was ineengestort, de dag dat we besloten een hondje te nemen. 

Nee, op deze manier klopt het nog steeds niet.
Beter: Op de dag dat mijn leven ineenstortte, besloten we een hondje te nemen.

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
9 januari 2025 - 23:07

Verdullemus, ik vond je eerste zin me meteen het verhaal intrekken en dan lees ik daar de feedback op en denk: Tja, Fief heeft een punt. Tegelijkertijd stoorde me dat helemaal niet bij de eerste lezing. 😇 (Fief heeft trouwens vaak een punt.)

Ik ben een groot pleitbezorger om wel te starten met: 'De dag dat we een hondje namen, ...' en schrijf er dan iets kloppend achter. Het is zo'n lief beeld, dat meteen met iets naars wordt vervolgd.

Mooi hoe je laveert tussen de emoties.

Graag gelezen.

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2025 - 15:36

Ja, Fief heeft gelijk hoor. En toch is wat Hadeke zegt, precies waar het me om gaat. Misschien geldt in deze: kill your darlings?

Nog één poging, kleine aanpassing:

De dag dat we besloten een hondje te nemen, was dezelfde dag dat mijn leven ineenstortte. 

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2025 - 16:30

Dag Laura,
Volgens mij ben je er helemaal als je 'dezelfde' vervangt door 'ook'. Dan lijkt me helemaal duidelijk dat het nemen van een hondje niet de reden was dat het leven van HP ineenstortte. 

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2025 - 12:51

@Job, dat was juist mijn oorspronkelijke zin.

@Angus, ik geef toch de voorkeur aan dezelfde, dus ik laat het nog even zo staan. Misschien biedt de coach van deze week verlossing ;-)
 

Lid sinds

5 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2025 - 13:31

Hoi LauraWattel,

Ik snap alle argumenten. Hoe je het nu opgelost hebt vind ik mooi. Knap verhaal. Mooi hoe je de zware gevoelens erin verwerkt terwijl het toch geloofwaardig blijft. De setting is ook goed gekozen. Graag gelezen

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2025 - 19:09

Je hebt het elegant opgelost met dezelfde dag. Wat ik belangrijk vind als coach is het zelf kiezen van woorden zoals bij jouw schrijfstem past, ook al ben je ermee bezig die te ontwikkelen. Ik zeg niet dat jij er nog mee bezig bent. Een prachtig ontroerend verhaal dat me doet nadenken aan wat ik zelf zou doen, zowel als ik degene ben die sterft als wanneer ik de partner of goede vriend ben. Belangrijk en altijd actueel thema.

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2025 - 19:30

Dank je wel, Odile!
Volgens mij ben ik volop in ontwikkeling, oa de wekelijkse opdrachten helpen daar enorm in. Dus: bedankt weer voor de inspiratie dmv de opdracht en de feedback!