#530 - Donkerder dan Mike Tyson
‘Sonja… waarom?’ Mijn lichaam verstijft. 'Waarom heb je me verraden?'
Het steegje is koud en kil, de lucht zwaar van angstzweet. Mijn hart bonkt in mijn keel. Voor me, met een strak gezicht en trillende handen, staat Sonja – mijn favorietje, mijn alleskunnertje, mijn beste vriendin.
Of tenminste, zo dacht ik altijd. Tot nu.
Ze bijt op haar lip en slaat haar ogen neer. 'Tony, het moest. Ze dreven me in een hoek.’
Ik lach bitter. 'Een hoek? Je hebt me verkocht, Sonja! Je verraadde álles waar we voor stonden.'
'Ik had geen keuze.' Er klinkt weinig overtuiging in haar stem.
Ik zet een stap naar voren, vuisten gebald, ogen flitsend als Mike Tyson die een uppercut plant. 'Geen keuze? Was het de beloning waard? Geld, Sonja? Of ging het om iets anders?'
Ik wil haar haten, wil een reden vinden die haar tot een monster maakt. Misschien zou dat de pijn verzachten, de verwarring minder scherp maken.
In plaats van woede zie ik verdriet in haar ogen. 'Je begrijpt het niet, Tony,' zegt ze zacht. 'Ze bedreigden mijn zusje. Ze hebben foto’s… bewijs dat ze haar iets aan zullen doen.'
Mijn woede bevriest. Mijn adem stokt. ‘Samanthaatje?’ Het beeld van haar kleine zusje, altijd vrolijk rondhuppelend in dat gelestippenjurkje, flitst door mijn hoofd.
'Waarom heb je het me niet verteld?' Mijn stem klinkt als een vibrator op de hoogste stand. 'We hadden een plan kunnen maken. Samen.'
Sonja schudt haar hoofd, tranen in haar ogen schudden mee. 'Omdat… ik wist dat je dat zou zeggen. Ik dacht… dat ik het zelf kon oplossen.'
Het voelt alsof een meteoriet inslaat in een slapend dorpje. Het besef dat ze uit liefde voor me heeft gelogen, dat ze zichzelf brak om mij te beschermen. Die Sonja, mijn alleskunnertje, mijn beste vriendin.
Ze barst in tranen uit. 'Ik kan niet meer… het spijt me zo.'
Voor ik het weet, doe ik iets wat ik nooit had verwacht – ik ontspan mijn linkervuist, leg mijn hand op haar wang en veeg haar tranen weg. ’Sonja… we gaan dit samen oplossen.'
Net als ik dat zeg, voel ik iets kouds in mijn buik. Ik kijk omlaag en zie het mes in haar hand.
'Ik… had geen keuze.'
‘Je hebt altijd een keuze,’ mompel ik, denk aan mijn Bitcoins en alles wordt zwart.
Donkerder dan Mike Tyson.
Hoi Tony, het eind zag ik…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Tony, het eind zag ik niet aankomen. Is dit het einde van het Tony en Sonja tijdperk? Goed verhaal, graag gelezen.
De laatste zin had voor iets anders gemogen. Ik snap wat je wil zeggen, maar dit is voor mij niet de juiste wijze. Ik denk dat er genoeg andere vergelijkingen zijn.
Fantastisch! Mooi spel met…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Fantastisch! Mooi spel met emoties, goeie dialoog, prachtige wending. Zeer graag gelezen.
Ik volg Fiefs twijfels over de slotzin. Ik weet dat het in België veel minder speelt, maar in Nederland loopt de zwartepietendiscussie jaarlijks soms zeer hoog op. Als vondst mooi, maar het ligt erg gevoelig.
@fief; dank je: ik denk niet…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
@fief; dank je: ik denk niet dat het het einde is, maar wie weet :) (what's in a name btw)
@Musonius: dank je!
@beiden: tja, dat het gevoelig ligt, mss net daarom schreef ik het, volgens mij prima in orde, maar in principe kan het perfect zonder de laatste zin. Ik wacht nog even met hem weg te halen...
Ik had een ingeving, zowel…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Ik had een ingeving, zowel titel als laatste zin aangepast (ze zijn immers dezelfde)
Is dit dubbelzinniger en minder 'gevoelig'?
Ha, ik vind dit ook de…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Ha, ik vind dit ook de laatste de beste Tony&Sonja! Zat er een zwartpietje in de slotzin? MT vind ik goed werken.
Het klinkt al wel iets…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Het klinkt al wel iets vriendelijker.
Hoi Tony, Dit verhaal gaat…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hoi Tony,
Dit verhaal gaat wel erg veel heen en weer, zeg. Het is je gelukt om wat voelt als een half seizoen van een soapseizoen in een paar honderd woorden samen te vatten. Heel knap gedaan!
´Je verraadde álles waar we voor stonden.' Houdt het erg spannend, bij gebrek aan een beter woord.
In dit geval is dat zowel een minuscule pageturner - wat is dat 'alles'?- als een sfeermaker: eigenlijk maakt dat niets meer uit: je hebt al genoeg empathie voor Tony weten te kweken door de schok en ongeloof die je daarvóór beschrijft.
De dialogen zijn continu vlot, het verhaalverloop spannend..
Heel mooi gedaan!
Groet,
Nadine
Mooi verhaal en graag…
Lid sinds
5 maanden 2 wekenRol
Mooi verhaal en graag gelezen.
Hmm, een verhaal waarin niet…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Hmm, een verhaal waarin niet Sonja, maar Tony geprikt wordt, ik begrijp zijn verwarring. Het wordt me niet helemaal duidelijk waarom ze in die steeg zijn en hoe Sonja hem precies verraden heeft. Ik begrijp dat hij het mes in zijn buik niet erg waarderen kan, maar dat komt ook voor hem als een verrassing neem ik aan, dus daar kan hij niet op doelen als hij over het verraad spreekt. Hoe dan ook, het is weer een smeuïg verhaal en ik hou hoop dat dit niet het laatste optreden van Tony is.
Ik zou 'zwart' in de…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Ik zou 'zwart' in de voorlaatste zin omwille van de herhaling ook veranderen in 'donker'.
Wat prachtig geschreven, met…
Lid sinds
5 maanden 1 weekRol
Wat prachtig geschreven, met een goede spanning. Ik zat op het puntje van m'n stoel. Heel graag gelezen!