Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#528 - Drama

20 oktober 2024 - 22:53

Liefste,

Allerliefste,

Kan ik je alvast zeggen wat er volgt? Wanneer mijn beleven stopt bij het moment wanneer... je weet wel nog, of misschien weet je het niet meer... Ben ik te onbeduidend jou te achten nog te herinneren wat voor mij werleldstoppend is, wat zeg ik, paradijseilandjesinnemend was?

Er volgt drama.

[vijftien minuten niets]

Het zit in mijn hoofd, en daar ben ik tenvolle alleenvoudig schuldig aan. Ik wilde niet zo hard aan je haren trekken zodat ik je dieper kon nemen alsof je een kangoeroe was die mijn speelballen in je buidel voelde vibreren alsof je kikkerde en gisteren Oktoberfestenfeestenliederen zong tot je de laatste liter op de grond liet stuiteren als een springbal die in duizend-elf stukken spatterde.

Drama, zeg ik.

Zandloperen is nergens goed voor. Dat wist oma al toen ze de melkboer zijn onderbroek ontdeed en fluitspeelde. Het stonk!

Jij bleef maar doorplatanen over hoe vroeger melkboeren echte grotekoeienmelk mengden met sexypaardenklodders. Hoe ze in Polen de scheve muren schraapten, in Kroatië de Serviërs geen gamba's konden verkrijgen - iets met toegang tot een rivier. Die stroomt.

Drama. Meer drama. Houden we daar van?

Zandloperen doen we allemaal.

Als onze rivieren droog staan... dan stop ik en kijk verlekkerd als naar het laatste ijsje in de diepvriezer. Als ik aan je haren trek? Als ik niet meer herinner wat je vertelde over zalmen die ook eens gewoon rivierafwaarts willen fladderen? Wil jij ook gewoon rivierafwaarts?

Ik staar in mijn rivier en merk dat niets stopt. De zandloper stopzetten, zeg je?

Drama!

 

 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2024 - 23:02

Een vruchtbare week is het, met dit verhaal als de gesuikerde kers op de appelmoes bij Van der Valk (in vroeger tijden). Ik matig mij niets aan: na drie keer lezen snap ik dat ik het niet snap. En dat mag van mijzelf, want de leessensatie is er niet minder om. Een lekkere achtbaan, met hier en daar een dramatische stop. Ik hou ervan!

Martin

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2024 - 23:11

@Martin: ik miste de week. Te druk met dingen. Dingen die er niet toedoen, en toch bestaan. Sorry dat je na drie keer lezen het niet snapt, er valt niet veel te snappen: buiten wat er staat. Stoppen van de zandloper is een behoorlijk intense opdracht, en dan denk je: wie geeft die opdracht. Want de zandloper loopt.... drama.

 

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2024 - 23:50

Poëtisch, plastisch en deels onbegrijpelijk. Ondanks dit laatste met plezier gelezen, of misschien wel daarom; het is raadselachtig.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2024 - 22:42

Je hebt gelijk @gi: er is geen Johanna te behagen!

@Musonius: vind je het echt onbegrijpelijk? of gewoon uit gemakt? :) df

 

Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2024 - 23:05

Interessant woordenspel. Het past maar net door de zandloper, letter voor letter. Heb ze opgegeten en ook weer uitgespuwd. Terugstoppen lukt niet meer.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
22 oktober 2024 - 0:17

Alles stroomt, ook de stinkrivier in je verbeeldingskracht vol soorten nat en knap gefantaseerde woordenschat. Sleutelwoord kijkrijmt op mama, maar dan die van de melkboer en niet van Hadeke.  Maar vooral: liefdesverklaring! Die liefde moet niet met tijd worden verbonden! Want dan: drama! Droom aan duizend-en-elf scherfjes!