Schrijfopdracht nr: 517 Adres onbekend
Adres onbekend
Uit de brievenbus stak een touwtje. Het was het soort touw waarmee cadeautjes te strak worden ingepakt, zodat de ontvanger naar een schaar moet grijpen om bij de felbegeerde inhoud te komen. Het tuinpad dat naar de voordeur leidde was lang niet zo uitnodigend geweest. Bramenstruiken hadden al het zicht op het pad ontnomen en het had ons de nodige moeite gekost de deur te bereiken.
‘Aan jou de eer Arthur.’
‘Vrouwen gaan voor.’
‘Bangerik.’ Met een korte ruk aan het touw liet Martine ons binnen.
Hallo roepen was zinloos. We wisten beiden dat er geen antwoord zou komen. Toch deed ik het.
Martine schoof met de punt van haar schoen wat opgehoopte post aan de kant. Ze stond te dralen. ‘2015, de nieuwste is van 26 september 2015. Wat sta je me nu stom aan te kijken? Kom op nou, ga toch naar binnen.’
Martine huilde, ik deed alsof ik het niet zag.
Het went nooit.
Stank en ongedierte waren na zo’n lange tijd niet meer te verwachten. Mijn zenuwen waren er niet minder om. Vreemd genoeg was het de vogelkooi die mij na die middag steeds weer voor ogen kwam. Ook daar had een skeletje gelegen.
Wow, heel mooi hoe je de…
Lid sinds
1 maand 2 wekenRol
Wow, heel mooi hoe je de lezer genoeg informatie geeft dat de scene helder is, maar genoeg weglaat om zelf de gaten in te laten vullen. De laatste twee zinnen maken het verhaal perfect af.
Mooi geschreven met…
Lid sinds
7 jaar 11 maandenRol
Mooi geschreven met onheilspellende details.
Ik vraag me wel af wie Martine en Arthur zijn en waarom ze dat huis juist nu binnengaan.
Heel fraai, Emmy. Fijne…
Lid sinds
1 jaar 1 maandRol
Heel fraai, Emmy. Fijne balans tussen openheid geven en laten invullen door mij als lezer. Ik ben het wel met Dreaming eens dat ik van de rol of het betrokkenheid van beiden iets meer context zou willen hebben. Dat komt voor mij doordat je ze namen geeft en letterlijk een dialoog, die aangeeft dat ze vertrouwd zijn met elkaar. Als het gewoon een man en een vrouw zijn, die niet geciteerd worden maar alleen maar betekenisvolle acties hebben als "de man pakt..." of "de vrouw schuift..." dan kan ik de afstandelijkheid en onduidelijkheid meer hebben. Kan voor mij dan ook prima. Fijn verhaal.
Hi Emmy, ik sluit me aan bij…
Lid sinds
2 maanden 1 weekRol
Hi Emmy, ik sluit me aan bij de vorige reacties, heb het graag gelezen en mooie opbouw naar het einde toe. Wel ben ik in de war hoeveel personen er in het verhaal zijn; Martine, Arthur en een ik? Want ergens staat er ook ‘we wisten beiden..’, wat suggereert dat het om twee personen gaat?
Ook hier ben ik enthousiast…
Lid sinds
18 jaarRol
Ook hier ben ik enthousiast over. De scène past in de 300 woorden en is veelzeggend. Ik blijf met vragen achter en probeer hints te vinden. Ze wisten het. Martine huilt. Het went nooit. Waarom duurt het zolang voor ze zijn gaan kijken?
Lieve allemaal, bedankt…
Lid sinds
13 jaar 7 maandenRol
Lieve allemaal,
bedankt voor de reacties! Door een ziekenhuisopname heeft het een tijd geduurd voordat ik in staat was de reacties te bekijken. Voor de context: Het betreft collega politieagenten. Ik hoop regelmatiger mee te kunnen doen met de schrijfopdrachten! Erg leuk dat ze hier aangeboden worden!
(De setting is:Iemand zonder…
Lid sinds
13 jaar 7 maandenRol
(De setting is:Iemand zonder naasten heeft lang in het huis gelegen voordat het overlijden ontdekt werd)