Lid sinds

3 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

#518 RMS Titanic

11 augustus 2024 - 17:20

RMS Titanic

Een last valt van mijn schouders. 'Ga je je familie niet missen?' vroeg Marie voordat ik vertrok. 

'Ik ga jou missen, verder niemand.' 

Ik ben pas twee dagen op zee, maar het lijkt te kloppen. Ik heb al vijf brieven aan haar geschreven, verder aan niemand. Ik heb een nieuw leven nu. Ik zit na te denken over een nieuwe naam, om het definitief te maken. Jonathan misschien?

Ik heb nog niet echt een plan voor als ik aankom. De eerste prioriteit is natuurlijk een slaapplek vinden, de eerste nachten waarschijnlijk een hotel. In de haven is vast werk. Er is altijd werk in een haven. Dit gaat lukken.

Ik sta op het dek. Er waait een ijzige wind en mijn bakkes vriest er zowat af. De andere mannen zijn in de slaapzaal, kaarten. Een van hen vraagt elke avond even vriendelijk of ik meedoe. Ik ben er blij mee, hoewel ik altijd afsla. Ik kan me voorstellen hoe andere mensen zich misschien eenzaam zouden voelen op het dek. Er is hier verder niemand. Alleen de oceaan. Ik ben omringd door niets dan water. Mij doet het juist goed. De scherpe wind, de gedachte dat elke mijl die ik afleg me één mijl verder van mijn oude huis en één mijl dichter bij mijn nieuwe leven brengt. 

Misschien klinkt Jonathan te Brits. Jeffrey, is dat wat? Hoe zou mijn leven er over een maand uitzien? Ik heb het gevoel dat alles kan. Ik mag die koolmijnwerkers wel bedanken voor hun staking, anders had ik nooit een kaartje kunnen bemachtigen. Vreemd, hoe soms alles tegenzit, en dan opeens de wind draait, en alles lukt.

 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 augustus 2024 - 18:58

Hoi Robin, je beschrijft mooi de plannen van je hp voor een nieuwe toekomst. de titel verraadt natuurlijk al dat het niet het succes gaat worden dat Jonathan/Jeffrey voor ogen heeft.

Ik heb een nieuw leven nu. Ik zit na te denken over een nieuwe naam, om het definitief te maken. Jonathan misschien? ---> je hebt een aantal zinnen die beginnen met ik+werkwoord. Kijk eens of je daarin kun variëren.
Ik zit na te denken ---> hulpwerkwoorden stropen een zin. Mooier leest het:
Ik heb een nieuw leven nu en denk na over een nieuwe naam, om het definitief te maken. Jonathan misschien? 

Vreemd, hoe soms alles tegenzit, en dan opeens de wind draait, en alles lukt.  --> deze zin leest niet lekker. Drie komma's in een korte zin werkt ook niet altijd. Misschien: 
Vreemd hoe soms alles tegenzit en dan opeens de wind draait, dat alles dan lukt. 

Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2024 - 11:39

Je geeft een leuke twist aan het alom bekende Titanic verhaal. Zonder te weten wat er te gebeuren staat leeft de hoop. Dat vind ik leuk aan deze setting. Ondanks dat de lezer voorkennis heeft, gunt hij de hoofdpersoon een fijne toekomst. Alleen het vooruitzicht blijft.

Lid sinds

3 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2024 - 18:13

Bedankt voor de reacties. 

@ Fief: scherp opgemerkt, ga ik op letten bij mijn volgende inzendingen. Bedankt.

@ Rob: Leuk, dat was precies de bedoeling. De setting "overruled" het optimisme van het HP. 

Overigens; een deel van de mensen (1/3) overleefde de Titanic ramp. Er is dus hoop voor onze verteller.  

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2024 - 20:23

Mooie gedachtengang van jouw personage en goed over de werking van de setting nagedacht. Ik had bedoeld dat we meer van de omgeving genieten maar dan word ik verrast door deze opvatting van de opdracht. Zo kan het ook. De Titanic kunnen we ons als omgeving bijna allemaal voor ogen zien en dat benut je goed door de hoop belevend centraal te stellen.