#516 Opbieden
“Wat goed, Roza dat je even langs kwam. Niet dat ik je verwacht had. Dus jouw Hector heeft werk gevonden. Van jouw drie zonen was hij wel de knapste, niet? Enfin, ik bedoel verstandelijk, hé.”
“Kijk, Julia, het is niet omdat hij fysiek niet zo knap is als zijn oudere broer, dat hij het niet gemaakt heeft. Weet je dat hij directeur wordt?”
“Echt? Directeur? Onze Hannes is ook directeur. Wist je dat? Maar sorry, ik moet nu echt mijn maaltijd verder gaan afwerken.”
“Zo, was je aan het koken? Wat schaft de pot? Mag ik raden? Ik dacht al dat ik een bekende geur opsnoof.”
“Waar is het dat Hector directeur wordt, ergens in de buurt?”
“In Hertekamp, daar hebben ze toch een nieuwe gevangenis gebouwd?”
“Hertekamp? Nooit van gehoord. Mijn Hannes is directeur van een viersterrenhotel. Dat is wat anders dan een gevangenis natuurlijk.”
“Ik vermoed dat het jouw eeuwige spaghetti Bolognese is. Zeg, doe jij ook wortels in de saus? Ik wel, flinterdun geraspt, tot grote ergernis van Antonia, mijn nieuwe buurvrouw. Italianen kunnen het niet hebben dat wij hun keuken naar onze smaak aanpassen.“
“Roza, nu moet ik echt …”
“Nochtans serveren ze in die Trattoria in het dorp wel frieten bij hun steak Pizzaïola.”
“Als dat zo is, zal jouw vriendin Antonia er niet snel over de vloer komen”
“Oh, ze is mijn vriendin niet, hoor. Ik denk dat onze werelden daarvoor te ver uit elkaar liggen. Gingen jullie vroeger niet regelmatig naar Rimini op vakantie?”
“Rimini, ja, maar dat is lang geleden. Tegenwoordig kan je er over de koppen lopen. Zo druk, naar het schijnt nog erger dan in Benidorm waar jullie toch kind aan huis zijn?”
“Zeg, die Hannes van jou, werkt die dan in zo een, hoe heet het weer, een keten van hotels?”
“Zijn hotel maakt inderdaad deel uit van een hotelketen, waarom vraag je dat?”
“Wel, misschien kan hij dan ook directeur worden van een resorthotel in Spanje of Italië. Kunnen jullie bij hem op vakantie gaan.”
“Dat geldt evengoed voor jouw Hector. Hij zou directeur kunnen worden van Alcatraz. Dat is een pracht van een eiland, alleen weet ik niet of het er zo luxueus zal zijn als in een resort.”
“Dat ding werd gesloten toen wij nog kleuters waren. Ik ga eens opstappen. Doei, vergeet de worteltjes niet, geschraapt zijn ze het beste.”
Hoi Gi, goed verhaal, hoewel…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Gi, goed verhaal, hoewel ik na de introductie van de namen in de eerste zinnen verderop in het verhaal steeds kwijt ben wie er aan het woord is.
Enfin, ik bedoel verstandelijk, hé. ---> hé klinkt fonetisch als hee. Ik denk dat je hier hè bedoelt.
Tegenwoordig kan je er op de koppen lopen. ---> is de uitdrukking niet: over de koppen lopen?
alleen weet ik niet of het er zo luxueus zal zijn dan in een resort. ---> niet zo luxueus als
Hoi Gi, Je tekst leest als…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Gi,
Je tekst leest als een onoverzichtelijk gekwetter: de personages vallen elkaar heel snel in de reden, of schakelen naar een ander onderwerp, of zelfs een sneer. Maar in dit geval is dat een compliment. Je ziet aan alles in de de tekst dat de personages heel graag gehoord willen worden, maar totaal niet naar de ander luisteren. Daardoor wordt - zoals de titel zegt- opbieden in plaats van luisteren. Binnen een paar regels weet je deze toon al te zetten, waardoor die de lezer voorbereidt op verbale 'roddel-/ opbiedengevecht.'
Dat het met Alcatraz moet eindigen, is zowel passend als een beetje heftig. Passend in de zin dat het een mooie opbouw heeft van steeds lelijker moddergooien, heftig in de zin van dat het wel wat groot is voor de personages om pas als er naar beruchte gevangenis wordt genoemd, ze beseffen dat het hier maar eens moet stoppen. Maar dat houd ik op een stijlkeuze, zeker niet als fout, omdat het dus wel past in de toon van de tekst.
Goed gedaan.
Groet,
Nadine
Hoi Gi, goed geschreven,…
Lid sinds
6 maanden 2 wekenRol
Hoi Gi, goed geschreven, vanaf moment één is duidelijk dat de persoon die opendoet Roza snel weer weg wil hebben.
In tegenstelling tot Fief kon ik goed volgen wie aan het woord was.
Eén ding vraag ik mij wel af. Waarom kwam Roza langs? Dat blijft onvermeld. Bewust?
@ Fief: dank je voor de…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
@ Fief: dank je voor de reactie. Hé is inderdaad als hee bedoeld (hè is, denk ik, Brabants...:-D), op moet inderdaad over zijn en dan moet als zijn omdat zo kan vervangen worden door even luxueus, na luxueuzer had er dan moeten staan.
@ Nadine, dank voor de feedback. De tekst is inderdaad bedoeld als gekwetter tussen twee vrouwen met af en toe een serieuze steek onder water.
@ Suuz: ik denk ook dat het gesprek makkelijk te volgen is omdat elke uitgesproken zin telkens op een nieuwe lijn begint. Waarom Roza langs kwam blijkt uit het beginwoordje 'dus' in de derde zin. Ze kwam melden (zij het onaangemeld) dat haar Hector werk had gevonden.
Gi, hè wordt in het…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Gi, hè wordt in het Nederlands gebruikt als het om een bevestiging gaat. Het heeft niets met Brabants te maken.
Hé gebruik je eerder om ergens op te wijzen of iemand te duiden. Hé, kijk daar eens. Hé, daar is Joop. Hé jij daar, dat gaat zomaar niet!
In het Nederlands zouden we in jouw zin dus hè schrijven, maar wellicht is het in het Vlaams gebruikelijk om hé te schrijven.
Bedoeling helemaal duidelijk…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Bedoeling helemaal duidelijk, Gi, zo kunnen we er allemaal wel een paar uittekenen, denk ik. Goeie neerzet van de personages, die inderdaad aan elkaar gewaagd zijn qua "opbieden".
Precies, Raymond, zoals jouw…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Precies, Raymond, zoals jouw naamgenoot (Van het Groenewoud) zingt: ik wil de grootste hebben. Dank voor de reactie.