#514 Paarden?
Hoe lang is het geleden? Ik kom uit op zestig. Dat is naar schatting dubbel zoveel dan de leeftijd van die leraar Nederlands toen hij in de klas beweerde dat je moest dromen. Naast een dagboek bijhouden, vond hij het belangrijk om te dromen. Waar hij die zogenaamde wijsheid vandaan haalde weet ik niet, maar het had iets te maken met het graven in het onderbewuste.
Ik vermoed dat de man niet meer leeft, anders had ik hem het goede nieuws kunnen melden dat ik tegenwoordig de indruk heb permanent in dromenland te vertoeven. Ik had hem destijds de vraag moeten stellen waarom dromen een werkwoord is, maar het woord nachtmerriën niet bestaat? Dat past namelijk beter bij de helse toestanden die zich in mijn kop afspelen. Niet alleen ’s nachts trouwens, ook door de dag heb ik dagmerries.
Er komen mensen bij mij over de vloer die beweren dat ik een mooi leven achter de rug heb. Wie zij zijn weet ik niet. Sommigen beweren dat ze familie van mij zijn. Ach, ik laat ze maar in hun waan, wie ben ik om hen tegen te spreken. Het is niet omdat ze verwanten zouden zijn, dat ze mij dingen mogen verbieden. Zoals rijden bijvoorbeeld. Mijn auto is trouwens verdwenen. Er staat nog enkel een oude fiets in de garage, maar daar mag ik ook niet mee op de baan. Het huis waarin ik woon is het mijne, dat weet ik wel zeker. Het achterliggende tuintje staat vol met planten en zelfs bomen die ik zelf ooit gepland heb. Ik zit graag in de tuin. Laatst dacht ik dat het einde van de wereld nabij was. Toen was er een hevige storm opgestoken die wel drie bomen ontworteld had. Een ervan was op het dak van het huis beland. Iets later kwam ik uit een roes en zag ik dat er niets aan de hand was.
Wat haat ik het als ik deze waanvoorstellingen krijg. Pilletjes, ja, die slik ik elke dag. Waarvoor ze dienen, weet ik niet en het interesseert mij ook niet. Mijn dokter beweert dat ze nodig zijn om de draadjes in mijn hoofd te activeren. Zelf vind ik het niet nodig. Het liefst wil ik al die draden doorknippen. Ze moeten toch ooit eens stoppen, die dwaze wilde merries die rondspoken bij klaarlichte dag of in het pikkedonker.
Waarschijnlijk paracetamol…
Lid sinds
1 jaar 2 maandenRol
Waarschijnlijk paracetamol om de draden haast blindelings aan elkaar te vlechten door een paramol die ceta heeft gestudeerd. Alpha en beta waren niet voldoende voor de persoon in kwestie. Je moet het er mee doen. Ik dacht heel even het gaat over dementie. Daarvan kun je ook danig in de war raken. Goed stukje. Graag gelezen.
Wat je geest al niet kan…
Lid sinds
3 maanden 2 wekenRol
Wat je geest al niet kan doen, van heerlijk dagdromen tot vreselijke waanvoorstellingen, om over nachtmerries nog maar te zwijgen. Fraai beschreven.
Hoi Gi, de verwardheid is…
Lid sinds
5 jaar 6 maandenRol
Hoi Gi, de verwardheid is duidelijk. Waarheid en fictie loopt bij de hp door elkaar. Goed beschreven.
bijhouden vond / dienen weet ---> komma tussen deze werkwoorden
Wat haat ik het wanneer ---> moet het niet zijn: Wat haat ik het als
@Rob: dank voor de reactie,…
Lid sinds
8 jaarRol
@Rob: dank voor de reactie, het ging inderdaad over ver'war'ring.
@Job: dank je voor het compliment.
@ Fief: dank je voor het scherpe oog. Ik moet eens nakijken hoe het komt dat ik meermaals wanneer/als verwar.
Nachtmerriën en dagmerries,…
Lid sinds
10 maanden 3 wekenRol
Nachtmerriën en dagmerries, geweldige woordspelingen. Ik voel het verwarring en verdriet door je verhaal heen. Graag gelezen.
Dankjewel Sandra.
Lid sinds
8 jaarRol
Dankjewel Sandra.
Goed gevonden Gi. Dagmerries…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Goed gevonden Gi. Dagmerries die niet zo van pillen houden!
GG!
Mooi geschreven! De vraag…
Lid sinds
8 jaarRol
Mooi geschreven! De vraag waarom het woord nachtmerriën niet bestaat vind ik geweldig. Goed gevonden en tekenend voor de beleving van de hoofdpersoon.
Ik dacht ook even dat het om iemand met dementie ging, totdat het duidelijk over waanbeelden ging.
ook door de dag heb ik dagmerries. --> ik denk dat het 'door de dag heen' is.
Dag Gi, Bedankt voor je…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Dag Gi,
Bedankt voor je verhaal. Ik vind het weer een hele originele insteek voor dit verhaal, heel luchtig verteld, meteen een tweede persoon waarmee de hoofdpersoon zijn eigen situatie nu aan linkt, alleen vind ik de hoofdpersoon wel heel droog beschrijven dat hij aan het ‘nachtmerriën’ is. Van mij mag daar iets meer emotie bij komen. Het is een hele scherpe opvatting voor een verward persoon en dat is juist super, ik zou het daarom ook niet weglaten, maar wel iets minder formeel formuleren.
Bij de tweede alinea vind ik de toon van de hoofdpersoon weer echt heel erg goed passen.
Een opmerking over de laatste alinea: daar loop ik tegen een aantal dingen aan. Waarom vind de hoofdpersoon het goed als hij pilletjes moet slikken van de dokter als hij niet weet waar het voor dient én als hij uitgelegd krijgt van de dokter dat het is om de draadjes te activeren, die hij zelf wil doorknippen, waarom is hij er dan zo onverschillig over? De consecientie in het verhaal neemt hier iets af.
Voor de rest vind ik het goed geschreven!