#508 Het is toch je kind

Nou ja, het is of je om het hoekje bij ons thuis hebt gekeken. Nog midden in de badend in het zweet wakker worden fase. Dat dan weer wel. 

De mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest. Invoelend beschreven en tekent het moeder instinct. 

Goed geschreven en voor elke ouder herkenbaar, denk ik! De spanning had iets meer kunnen zijn, bijvoorbeeld door de zoon nonchalante radiostiltes te laten nemen. Maar da's gezeur, ik vind het een fijne reeks observaties van herkenbare emoties.

Graag gelezen!

Martin

Hoi MMP, bedankt voor het lezen. Het verhaal is waargebeurd en zo ook opgetekend. Ik had er inderdaad meer spanning in kunnen brengen. Daar denk ik nog over na.

Mooi klein en invoelend verhaal. Dit is speciaal een mooie zin:

Ik geef hem een stevige knuffel en voel zijn armen strakker om me heen dan hij met woorden laat merken.

Zo'n zoon ja. Graag gelezen. 

Hoi Raymond, zo'n zoon is het ook. Dank je wel voor het lezen en je fijne reactie.

Dat maakt het des te sterker, Fief. Vergeet die opmerking van mij maar.

De mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest.

Mooi verwoord, John Doe. Zo is het precies. Dank je wel voor je reactie.

MMP, je hebt geen ongelijk met je opmerking. Het is een tip voor een volgende verhaal als deze.

Hoi Sandra, ik begrijp dat jouw kind nu op reis is. Grappig dat je je herkent in mijn verhaal. Bedankt voor het lezen. 

Ben blij dat ze hier voorlopig nog veilig onder moeders vleugels blijven (de oudste is 10 jaar) al gaat de tijd hard genoeg... Maar ik kan me helemaal meeleven, je verwoordt het allemaal heel goed. Daardoor graag gelezen!

Een reisduif de vleugels afknippen, hoort niet, dan maar afzien.

Ik begrijp de slotzin niet: de laatste beer het hazenpad? Doelt dat op je laatste kind het kot uit?

GG!

Hoi Tony, ken je de uitdrukking "beren op de weg zien"? Gaandeweg het verhaal verdwijnen die beren, maar de laatste beer uit die uitdrukking verdwijnt pas als zoonlief heelhuids is teruggekeerd.
 

Hoi Fief, 

Je verhaal laat goed zien wat zorgen van ouders zoal kunnen zijn. Niet alleen bij jongvolwassenen, maar ook nog meer in de ´kinderfase´ Want zoon weet dat hij moeder moet verzekeren dat hij goed eet.
De belevenissen van moeder zijn realistisch weergegeven en hebben een fijne balans tussen detail en meer algehele gevoelens. 

Als je meer woorden had gehad, dan had je vast nog iets moois toe kunnen voegen aan: Stiekem ben ik trots en een tikkie jaloers dat hij dit avontuur is aangegaan. Wat een ervaring moet dit voor hem zijn.

Daar zou je dan kunnen terug kunnen blikken op de al dan niet wilde jeugd van moeder en daar vast (enkele) paralellen kunnen vinden. Maar het feit dat je dit laat doorschemeren en het desondanks toch 'alleen' bij de bezorgde moeder laat - woordenaantal of niet-  maakt wel dat je laat zien dat deze moeder oprecht bezorgd en lief is, geen controlefreak die geen vertrouwen in haar zoon en/of zijn kunnen heeft.  Dat geeft een heel prettig effect. 

Mooi verhaal, goed gedaan! 

Groet, 

Nadine
 

Hoi Nadine, bedankt voor je fijne reactie. Met meer woorden had ik er inderdaad nog iets aan toe kunnen voegen, maar nu moest vooral het wachten overheersen. 

Ha Fief, hier rent er nog klein grut rond, maar ik vrees nu al de dag dat het zover is. Dat wachten lijkt me vreselijk. Mooi verhaal en goed geschreven.

Je gebruikt in dit verhaal vaak de semicolon. Ik denk dat het mooier is om de laatste op te splitsen in twee losse zinnen.

Om de reis met hem mee te beleven, googel ik de plaatsen waar zijn reis hem brengt; stiekem ben ik trots en een tikkie jaloers dat hij dit avontuur is aangegaan. ---> [..] zijn reis hem brengt. Stiekem ben ik trots [...] aangegaan.

Er staat boven Azië een gek streepje op de i.

Hoi KingCharles, Azië is aangepast. Bedankt voor het lezen en je kritische blik. Ik gebruik vaker puntkomma's als ik vind dat de zin erachter een verlengde is van de zin ervoor. Het is hier de verklaring waarom ik de plaatsen googel. Ik vind het zelf beter met puntkomma. 

Hoi Fief

Ik heb zelf geen kinderen, maar ik kan me wel voorstellen dat je in de rats zit. Mijn moeder was al bezorgd toen ik voor de eerste keer alleen naar Zweden ging.

Gelukkig is de zoon weer veilig thuis.

@ Laura, ik vergeet je bijna te bedanken voor het reageren en je compliment.

@ Siv, zoonlief is met een rugzak vol ervaringen en belevenissen weer teruggekeerd. Dank je wel voor je reactie.

Hoi Fief,

Dat het waargebeurd is, voelde ik vanaf de tweede alinea. Zo herkenbaar, iedere ouder snapt dit. De reacties hierboven spreken voor zich.

Gaaf dat waargebeurd soms mooier is dan fictie.

ZGG,
Taco

C'est la vie(f), als de cocon openbarst en de vleugels droog zijn, vliegt de vlinder de wijde wereld in. Zeer mooi relaas over de jonge kerel die de wereld gaat verkennen en de moeder die trillend achter blijft. 

Dank je wel, Gi.

Hoi Fief,

Goed verhaal! Ik zat er helemaal in. Je hebt helder verwoord hoe het is als je kind voor een langere periode in het buitenland is. De laatste zin vind ik ook erg goed.

Hoi Jurrit, bedankt voor het lezen en je compliment.