#506 De laatste reis.

Hoi Gerie,

Welkom op het forum. Leuke setting heb je uitgekozen. Einde is verrassend, maar heb het idee dat het wel erg uit de lucht komt vallen. Zou wel iets meer in het verhaal willen terugzien, waarom moeder keuze maakt die ze uiteindelijk maakt. Verhaal richt zich nu erg op dialoog, extra toevoeging zou bijvoorbeeld kunnen zijn om wat meer in de belevingswereld van de moeder te gaan. 

Hoi Gerie, het lijkt alsof het verhaal als een sneltrein voorbijraast. Probeer ergens lucht in de tekst te brengen door alinea's te maken en de gesproken zinnen op een nieuwe regel te beginnen. Daarmee wordt het ook duidelijker wie aan het woord is. Nu duizelt het me en ontgaat het verhaal me.

De bomgordel op het einde vind ik totaal niet geloofwaardig. Waar komt dat ineens vandaan? Het heeft geen raakvlak met wat er in het verhaal gebeurt. Moeder is het reizen beu, maar dat is toch nog geen reden voor een bomgordel?

hé mam? --> hè, mam?  Anders staat er fonetisch hee mam.

@Virtuoso, bedankt voor je opmerkingen. Het einde is inderdaad verrassend, dat was ook mijn bedoeling. Voor mijn gevoel heb ik in de titel en de dialoog al wel hints in die richting gegeven maar ik zal kijken waar/hoe ik dat (door aanpassen van de belevingwereld van moeder?) kan wijzigen.

@Fief, bedankt voor je opmerkingen. De alinea's en nieuwe regels pas ik aan. Hè mam natuurlijk ook. Ik was ook in de veronderstelling dat ik de accent grave geschreven had. En dan het moeilijke stuk, bomgordel. Ik wil ook een verrassend eind. Ergens moet ik de frustratie van de moeder meer naar buiten laten komen. Dan blijft de bomgordel natuurlijk een overdreven reactie, maar ja, ik dacht, ik schrijf iets absurds.

Verrassend verhaal, Gerie. Ik zie wel een opbouw met broodkruimels die naar een plottwist, maar dit heeft enkel te maken met moeders voornemens en niets met haar motieven. Dat het waarom ontbreekt, voelt voor mij aan als een enorm plotgat. Dat het hoofdpersonage tot deze daad komt, is daarom heel ongeloofwaardig. Nu denk ik dat het best mogelijk is ongeloofwaardige verhalen te schrijven, maar er moet wel een logica inzitten. Zou ze meer mopperen over de decadentie en verdorvenheid van onze grootkapitalistische consumptiemaatschappij, of zou ik meer lezen over extreme politieke of religieuze overtuigingen ... Nee, dan nog kan ik niet geloven dat ze haar dochter hierin tot medeslachtoffer maakt.

Ik schoot in de lach toen ik dat laatste zinnetje las. Het begin vond ik lastig door te komen, maar ik weet niet zo goed waarom. Ik voelde nog niet direct een connectie met de moeder.

Maar halverwege voelde ik een plottwist aankomen en ben ik blijven lezen. Dat het niet geloofwaardig is, is volgens mij niets nieuws onder de zon. Dit stukje komt goed tot zijn recht als komisch, dan draagt de geringe geloofwaardigheid daar in mijn optiek aan bij.

Dat vind ik er juist zo mooi aan.

Zoals zoveel dingen moet je niet alles wat je leest serieus nemen. De spanning is goed beschreven en de frustratie van moeders is bijna voelbaar. De bomgordel lijkt mij een iets te zwaar middel maar al met al heb ik het met plezier gelezen.

Dag Gerrie, 

Bedankt voor je verhaal. Ik vind het een erg grappig verhaal en het leest vlot. Alleen de laatste alinea zou ik helemaal schrappen. Ik vind het een leuke 'twist' hebben aan het einde, maar het realistische aspect blijft een beetje achter. Wie komt er dan met het initiatief, hoe kunnen moeder en kind zo langs elkaar heen hebben geleefd dat ze dachten dat de ander het leuk vond? Dat zou je met subtiele details kunnen vermelden, zodat je het tussen de regels doorleest.

@Musonius, ik heb geprobeerd de gedachten van moeder beter te beschrijven maar dat is dan nog niet gelukt. Ik wilde een absurd, grappig verhaal vertellen, dus niet te serieus over de consumptiemaatschappij of religieuze opvattingen.

@RachelSnijders en John Doe, dank, dat was de bedoeling.

@Anna.Safier, dank, het absurde grappige was de bedoeling. Daarom laat ik mijn twist toch gewoon staan.