506 - Iedere dag

PS: mijn moeder is begin 2021 overleden, dus wees niet bang voor overgevoeligheid van mijn kant.

Prachtige beschreven. De mengeling van hoop, berusting, verdriet en aandacht voor anderen komt heel realistisch over en door je eigen reactie weet ik waarom.

ZGG,
Taco

Dank je wel, Taco!

Mooi beschreven, MMP. Graag gelezen.

Kippenvel. Wat een mooi verhaal.

Mooi, aangrijpend verhaal, ManMetPen. Ik zie niets verkeerds in je verhaal, maar toch wil ik graag wat kwijt over mijn idee over de verwoording ervan.
Gezien de teneur van het verhaal zou ik meer kortere zinnen willen lezen, afgewisseld met langere.
Verder vind ik het te dichtgetimmerd en te netjes; je geeft de lezer weinig ruimte om op ontdekkingstocht te gaan of zelf wat in te vullen.
Voorbeeld:
"Mijn moeder en ik zitten in een kleine kamer, aan het eind van de gang van de longafdeling." In deze beginzin vertel je al bijna het hele verhaal. Ik zou "Mijn moeder en ik" vervangen voor "wij". Verder lezend wordt wel duidelijk wie "wij" zijn. Ook vermelding van longafdeling kan weg, want dat wordt al snel duidelijk.
"De arts legt rustig uit wat er gevonden is. Op de CT-scan is een vlek te zien op de alvleesklier en in haar rechterlong zit iets wat daar niet hoort." Ook hier zit alles dicht. Als je zegt: "De dokter spreekt kalm over de CT-scan. Vlek op de alvleesklier, De rechterlong ..." zeg je genoeg.
Zo zijn er nog veel zinnen die korter kunnen en informatie die weg kan. Ik zou nog eens kijken wat je allemaal kunt schrappen. De ruimte die hierbij vrijkomt, kun je dan gebruiken voor het beschrijven van bijvoorbeeld de kamer waar je op de dokter wacht.

"Bouwvakkers krioelen als mieren tussen hijskranen en stellages van beton en ijzer. Het nieuwe verrijst, het oude verdwijnt." Prachtige zin, vol symboliek.

Hulde voor het schrijven van zo'n persoonlijk, emotioneel beladen verhaal. Mij lukt dat niet goed. Ik heb het één keer geprobeerd, maar ik word er naar van. In lied- of versvorm gaat me dat beter af.

Dit is heel aangrijpend. Ik heb niks toe te voegen, maar wilde gewoon even laten weten dat ik ook een brok in mijn keel kreeg die ik weg heb kunnen slikken.

Mooi, emotioneel beladen stukje.

Thanks Fief en Gerie!

Musonius, je hebt zeker een punt. Da's altijd de pest met té snel een tekst plaatsen, het moet eigenlijk nog rijpen. Waar ik in andere stukken soms juist heel veel open laat, heb ik het hier inderdaad dichtgemetseld.

En over het schrijven van een persoonlijk, emotioneel beladen verhaal... ik heb hard geoefend, zie hier het resultaat. Vers van de pers ;-).

@Rachel: dank je wel, dat raakt mij dan weer. In dit soort teksten zoek ik naar de juiste balans van emoties. Het moet invoelbaar zijn, zonder 'over de top' te gaan. Daarom laat ik zeker dergelijke teksten vaak lang rijpen (laten liggen, schaven, laten liggen, schrappen, enzovoort). 

Ja, je tekst is eenvoudig, en net daardoor raakt het. Mooi gedaan!

GG!

Hoi ManMetPen, 

Ik vind het een goed geschreven verhaal. Nu moet ik wel zeggen dat ik het onderwerp en sommige aspecten een tikkeltje cliché vind, ik zie zo een van de tientallen series voor me waarin zo'n gebeurtenis zich voordoet. Dat is op zich niet erg, maar ik zou wel willen aanraden om er een element aan toe te voegen waardoor juist dit verhaal beklijft en niet al die anderen. 

Beste Anna,

Dank voor je feedback. Ik heb iets anders proberen te maken dan jij voor ogen had, denk ik. 

Groet!
Martin