#482 (Ver)standhouding
Helena en Karen kennen elkaar eerst niet. Helena komt uit een groot arbeidersgezin, Karen uit een middenstandsfamilie. Een broer van Helena trouwt Karen. Zo worden beide vrouwen schoonzussen. Verknocht aan hun zeer gelovige echtgenoten hebben ze tevens een grote godvruchtigheid gemeen en de heilige overtuiging dat hun roeping in dit leven bestaat uit het verwekken en grootbrengen van kinderen. Beiden hebben inmiddels een kroostrijk gezin.
“Ik heb groot nieuws”, glundert Helena wanneer ze na de kerkdienst Karen omhelst.
“Vertel”, zegt Karen opgewonden.
“Onze Karel kondigde aan dat hij priester wil worden. Ik weet geen blijf met mijn geluk.”
“Oh, Helena, Karel, mijn petekind nog wel! Wat geweldig, de droom van elke moeder. Ik hoop dat een van mijn jongens mij ook ooit zo verrast. De meisjes liever niet, ik heb het niet zo voor nonnen. Laat hen maar liever moedertjes worden, net zoals wij.”
In het laatste jaar van Karels priesteropleiding heeft ook Karen prijs. Een van haar zonen treedt in het klooster. Meer als ooit tevoren verkeren de devote vrouwen in de wolken.
Karel is nu priester. Als nationale proost van een jeugdbeweging heeft hij het zeer druk en krijgt hartproblemen. In het ziekenhuis voelt hij zich sterk aangetrokken tot een van de verpleegsters. De vlam slaat over. Het vuur in hem flakkert zo hoog op dat hij besluit voor haar te verzaken aan zijn priesterschap.
Helena wordt door het nieuws in de grond geboord. Haar mooiste droom is verbrijzeld. Tot overmaat van ramp belandt Karen in hetzelfde schuitje. Ook haar zoon houdt het voor bekeken en treedt uit. Beide vrouwen blijven verweesd achter. De betoverende momenten van de wijdingen van hun jongens worden nachtmerries.
Hun beproefd geloof houdt weliswaar stand. De banden met de respectievelijke schoondochters blijven koel maar de extra kleinkinderen worden met open armen ontvangen.
Hoi Gi, devotie ten top. Het…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Gi, devotie ten top. Het verhaal is in de sfeer van het verhaal geschreven. Graag gelezen.
Niet enkel hun verknochtheid aan hun zeer gelovige echtgenoten hebben ze gemeen maar tevens een grote godvruchtigheid en heilige overtuiging dat hun taak en roeping in dit leven bestaat uit het verwekken en grootbrengen van kinderen. ---> dit is een lange zin die lastig te lezen is. Misschien kun je na gemeen een komma zetten om een pauze in te lassen.
Hoi Gi, Ik zie de personages…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hoi Gi, Ik zie de personages Helena en Karen helemaal voor me tijdens het lezen. Ik was zwaar teleurgesteld dat ook de zoon van Karen verzaakt aan het priesterschap, beide zoons in hetzelfde schuitje is veel om te verwerken. Graag gelezen.
Fief, dank je. Sowieso een…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Fief, dank je. Sowieso een komma vóór 'maar'. Ze staat er nu. Je schreef tweemaal verhaal ik vermoed dat je in de sfeer van de opdracht bedoelde?
Elrie, bedankt voor het…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Elrie, bedankt voor het lezen en de reactie.
Minder geestelijken maakt…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Minder geestelijken maakt het niet persé minder geestig! Goed verhaal Gi!
Ligt het aan mij dat ik denk dat die Helena en Karen iets met elkaar hebben? :p
GG!
Tony, een gore geest is…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Tony, een gore geest is altijd feest. Wie zei dat ook weer?
Dag Gi, Bedankt voor je…
Lid sinds
4 jaar 8 maandenRol
Dag Gi,
Bedankt voor je verhaal, dat ik graag gelezen heb.
Pas wel op met het verspreiden van informatie door middel van dialoog. ‘Jouw petekind’, hoor ik iemand niet snel zeggen. Diegene weet dat (neem ik aan), en dat is daarmee overbodig om te benoemen. Ik zou er dan voor kiezen om het weg te laten of in een zinnetje te vermelden. Karen kan bijvoorbeeld ook een bijnaampje voor Karel bedenken en uitspreken. Op die manier weet de lezer dat Karen Karel goed kent.
Ik vind het einde iets minder sterk. Graag zou ik in ieder geval een suggestie willen lezen over hoe het verhaal afloopt en wat de consequentie is voor Karen en Helena. Wat doen ze? Wat gebeurt er? Laten ze de zoons vallen? Wat gebeurt er met hun geloof? Een kleine hint zou wel fijn zijn.
Dag Anna, bedankt voor de…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dag Anna, bedankt voor de feedback. De tekst is hier en daar aangepast, maar het was geen sinecure om binnen de woordenlimiet te blijven. Ik hoop dat je de nieuwe versie kan smaken.