# 478 – Kou (2)

Zelf zou ik nooit een Chateauneuf-du-Pape in een Lidl kopen. Het is trouwens sowieso een overgewaardeerde wijn, die daarenboven familie is van de Côte du Rhone, een wijnsoort die beter niet te lang geconserveerd wordt. Dit is dus geen verhaal voor wijnkenners maar eerder voor personen die 's avonds pruimentaart eten, of zo. 

Tja Gi, in het land der wijnkenners heb je ad infinitum baas boven baas boven blaaskaak. Ik heb er zo eentje in de familie. Het lijkt me dus het wereldje wel. Eet jij wel eens pruimentaart?

Hee Kruidnagel,

Nou wil ik geen zuurpruim zijn, maar ik vind je stuk... tsja, onevenwichtig? Het hopt voor mijn gevoel heen en weer, ik moet moeite doen om te begrijpen wat er gebeurt (huh, trillingen als ze de thermostaat omlaag draait? Oh nee, kabeltrekkers. Euhm, kaneelgeur, waar komt die ineens vandaan?) De zin Ze kijkt naar haar scherm, leest de zin en dringt zowaar door tot de samenhang hielt voor mij een belofte in: hier komt de samenhang! Maar nee. Een tweede keer lezen maakte mij meer duidelijk wat je bedoeling is, dat dan weer wel. Dus het kan allemaal in ernstige mate aan mij liggen, trek het je vooral niet aan. 

Cheers
Martin

Dat van die thermostaat naar beneden draaien en trillen in de benen vond ik best goed gevonden, zeker omdat het dan later blijkt van de wegenwerken. En zo zitten er nog wat spitsvondigheden in die best te smaken zijn!

Glasvezel, eindelijk!

GG!

Hoi Martin, die eerste lezer probeer ik vaak een beetje te laten werken en te verwarren, wat dan soms zijn doel voorbij kan schieten. Ergens vind ik het ook wel grappig. Bedankt voor je reactie! De samenhang zou kunnen zijn: afzien is goed voor je, tot glasvezel aan toe.

Ha Tony,

Fijn dat je mijn absurditeiten weet te waarderen!

De samenhang zou kunnen zijn: afzien is goed voor je, tot glasvezel aan toe.

Dat is een waarheid als een ongebakken pruimentaart!

Dat is een waarheid als een ongebakken pruimentaart!

Ze stopte altijd een rauwe koe in de oven, maar toen werd ze vegetariër.

Ah! Het zijn dus de vegetariërs die 's avonds pruimentaart eten.

Dat, Gi, was niet de samenhang van dit verhaal.

Hoi Kruidnagel, leuk verhaal. Ik haal er niet echt een ultiem geluksmomentje uit, meer een soort tevreden momentgevoel. 

Het kleed slaat ze om haar benen. --> het kleed is nog niet ter sprake geweest. Welk kleed? 

ze probeert de concentratie op te brengen voor haar werk. Maar de kaneelgeur bereikt haar dwars door de vershoudfolie heen.  --> achter werk zou ik van de punt een komma maken. Dan lezen die twee zinnen meer als een geheel. Nu lijkt het alsof je met de maar iets anders wil vertellen.

De Lidl had laatst een Chateauneuf-du-Pape uit 2022 staan. Zoveel had ze nog nooit aan een fles besteed, maar over tien jaar was hij een veelvoud waard. Kerst 2033, als ze nog maar zevenenvijftig is. Ze schuift de fles voorzichtig terug en zet in haar Excelsheet een kruisje bij de Merlot van afgelopen weekend. --> voor mij voegt dit stukje tekst niets toe aan het verhaal. Het is info waar voor mijn gevoel niets mee wordt gedaan. Daarnaast betwijfel ik of je bij de Lidle bewaarwijnen kunt kopen, maar ik kom nooit bij de Lidle dus ik geef je het voordeel van de twijfel.

Hoi Fief! Jouw geluksmomentje is inderdaad ultiemer, de mijne lekker intiem.

Dat kleed, ja dat ene kleed, gewoon een willekeurig kleed tegen de kou.

Komma, ja die komma kan daar eigenlijk wel. Dank je.

Die wijn: wist je al dat de Lidl de laatste jaren heel erg is veranderd? Ook die wijn is een geluksmomentje, en dat kruisje is ook een geluksmomentje. Verbonden door de kou op de werkplek. Dat stukje zegt iets over haar hoedanigheid.

Ik lees hier een paar keer vooruit en weer even terug, dan weer vooruit. Leuk beschreven actualiteit. Ik gok zomaar dat je thuis met razendsnel internet zit? 

De werklui hebben gelukkig vroeg lunchpauze: het geschuif met tegels maakte haar vanochtend vroeg wakker. Het gedeelte dat ze vroeg wakker werd impliceert dat ze vroeg begonnen denk ik en daarom vroeg lunchpauze. Dat vind ik nu een beetje een vreemde zin, maar kan ook smaak zijn. 

Voor de liefhebbers van een rode draad: die zit er nu in.

Precies, heeft veel meer samenhang en de infodump over Lidl is weg. :-)

Ja, ik vind de tweede versie ook fijner lezen.

Nice van jullie!

Dag Kruidnagel

Dank voor je tekst(en). Ik vind dat je er ontzettend goed in slaagt om de sfeer weer te geven. Je verhaal heeft niet echt het geluksmomentje vind ik (misschien de glasvezeldraad, de pruimentast of wat dan ook) maar het is wel goed neergepend: het is een show don't tell. Je kan het zo mee beleven en voelen.

Tof!

Johanna

Ik sluit me aan bij Johanna. Een sfeervol verhaal, dat meteen al binnenkomt met een lekkere eerste zin.

Ha Johanna en Hadeke, dank voor jullie complimenten! Het geluksmomentje is natuurlijk die eerste papieren voedselfoto van haar eerste eigen bakboek.