#473 - Smartphone
"Vandaag was echt een leuke dag, mam. We begonnen met rekenen, maar terwijl de juf aan het uitleggen was, kwam Tim ineens binnen, hij was weer eens te laat. Maar deze keer had hij de trapper van zijn fiets in zijn hand! Hahaha, we lagen allemaal in een deuk! De juf vond het ook wel grappig, maar daarna werd ze toch streng en zei ze dat we weer moesten opletten. Dat is toch vet moeilijk, mam? We moesten gewoon zo erg lachen. O, en 's middags mochten we gezellig tekenen met een muziekje aan. De juf grabbelde weer liedjes uit de muziekdoos. Mijn liedje werd niet getrokken, echt stom. Het liedje van Ilse natuurlijk wel, alweer! Ik weet niet hoeveel Justin Bieber ik nog kan aanhoren. Trouwens, morgen moeten we een potje mee, om mee te knutselen. Dat ben je toch niet vergeten, hè mam? Mam? Luister je wel? Mama?!”
“Hè, zei je iets, lieverd?”
“Ik gooi die rottelefoon nog eens uit het raam! Ik vind het echt niet leuk, mam, je luistert nooit naar me!”
Hoi Rietje, een kort maar…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Rietje, een kort maar krachtige invulling van de opdracht. Het leest als een waterval, iets meer verhaal had van mij wel gemogen. Ik voel wel het enthousiasme van het kind en de laatste zin geeft ook duidelijk haar frustratie weer.
morgen moeten we een potje mee, om mee te knutselen. ---> de komma achter de eerste mee mag weg. Mooier vind ik: ... moeten we een potje meenemen om te knutselen.
Dank voor je verhaal Rietje…
Lid sinds
1 jaar 3 maandenRol
Dank voor je verhaal Rietje. Leuk vondst om het via de het praten van een kind te doen. Dan zou het voor mij alleen wat strakker in de kindertaal mogen: Terwijl zegt een kind bijv. niet. Aanhoren volgens mij ook niet. De grabbel-muziekdoos is leuk gevonden.
Goed verwoord, de verslaving…
Lid sinds
1 jaar 6 maandenRol
Goed verwoord, de verslaving aan een smartphone.. Ik zie dikwijls moeders aan hun smartphone kleven en de kinderen die aan haar trekken of met een boos gezicht naast haar lopen.
Ik vind de kinderpraat heel leuk verwoord. Misschien ga je iets te abrupt van 'zei je iets lieverd?' naar de reactie van het kind de smartphone uit het raam te gooien. . Daar struikelde ik even, daar tussenin misschien nog iets vertellen over de frustratie van het kind. .
Dag Rietje, Bedankt voor je…
Lid sinds
4 jaar 8 maandenRol
Dag Rietje,
Bedankt voor je verhaal! Ik vind dat je een verrassend verhaal hebt geschreven. Ik heb het graag gelezen. Wat mij betreft had je iets langer kunnen uitwijden over de reactie van de moeder en de reactie van het kind, zodat er zo langzaamaan een scène ontstaat. Nu is het nog wat uit balans: de uitwijding over de schooldag, en het stukje tekst waar het uiteindelijk om zou moeten draaien.
Wees ook voorzichtig met het woord “maar” in je tekst. Omdat het een kindermonoloog is, heb je iets meer ruimte. Ik denk wel dat je minstens één “maar” zou kunnen schrappen.