Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#460 Zoiets kun je niet gewoon zo doen of zoiets

30 juni 2023 - 14:44

 

'Je loopt me te fucken he. Volgens mij heb je het echt wel gehoord.'
Miranda kijkt me onderzoekend aan. Barry en Jochem hebben zich naar ons omgedraaid. Ik heb ze nog steeds niet gevraagd wat zij hier eigenlijk doen, wat hun missie is.
'Echt niet,' herhaal ik, en ik weet ook wel dat ik niet erg geloofwaardig meer klink. Het is mijn lotsbestemming om de eeuwige nar te zijn, zelfs als ik serieus ben.
'Ik trapte er bijna in.' Miranda oren lijken nog wat te hebben opgevangen. Haar hoofd draait meerdere kanten op. Ook Jochem lijkt te zijn bevangen door het circus der geluiden. Ik weet niet of ik jaloers moet zijn op hun buitengewoon ontwikkelde zintuigen, of dat zij mij juist moeten verafgoden dat ik de rust krijg die zij ontberen.

'We moeten echt nog even blijven,' hoor ik Jochem zeggen.
'Ja, dit is de enige veilige plek in de Uni,' vult Barry aan. De vraag die op mijn tong ligt zal wel de domste vraag van het universum zijn, maar ik besluit deze toch te stellen.
'Waarom zijn we dan de enigen die hier zitten? Waarom zit niet iedereen hier?'
Miranda schudt het hoofd. 'Jezus, Deb. Kan je je filosofische uitspattingen niet voor een beter moment bewaren?'
Barry legt zijn vinger op zijn lippen. 'Het wordt nu zachter, maar ook nog dreigender. Fuck man, we komen hier nooit meer weg.'
Ik volg de blikken van de mensen van wie ik twijfel of ik ze 'vrienden' mag noemen, richting de deur die als intrede voor de collegezaal dient.
'O my god, zo meteen komt het naar binnen. Of nee, het lijkt dat...wat is het eigenlijk?'
Miranda's stem sterft weg, als de deur zich krakend opent.

Mijn voeten zijn al in beweging getreden, voordat mijn hersens kunnen bedenken of ik niet gek aan het worden ben.
'Debbie, serieus even. Je kunt nu niet...'
'Niet doen joh, misschien is het wel iets giftigs.'
De stemmen van de drie die ik maar lotsgenoten zal noemen, bevinden zich al in een ander universum. In mijn perceptie legt mijn hand op de deurklink, de entree naar de krankzinnigvrije wereld. Toch betrap ik mezelf erop nog een laatste inspectie uit te voeren. Een laatste check of de waanzin het toch niet van de nuchterheid gewonnen heeft.
'Verdomme, dat lijkt wel een bibliofiele marmotkever. Kunnen voor ernstige zweertjes zorgen, infecties en een ernstige variant op de ziekte van Lyme,' hoor ik een lage stem uit het andere universum zeggen, als ik de gang binnenloop waar de draaideuren me naar de vrije buitenwereld leiden. Zelfs als ik achteraf onverhoeds toch door de marmotkever doodgebleken bleek, en dit de hemel zou moeten voorstellen, beschouw ik dit niet als een slecht einde van het verhaal.

 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juni 2023 - 19:29

Sorry Virtuosu, ik kan er niet echt een touw aan vastknopen. Het leest als een scifi-verhaal, maar ik heb er geen beeld bij.

Je loopt me te fucken he. --> Je loopt me te fucken, hè?

Miranda oren --> Miranda's oren

In mijn perceptie legt mijn hand op de deurklink,  --> ligt mijn hand of leg ik mijn hand

door de marmotkever doodgebleken bleek,  --> doodgebleken?

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juli 2023 - 10:56

Virtuosu, de hand zal inderdaad op de deurklink liggen en het zal wel doodgebeten moeten zijn, maar al bij al spant de absurditeit weer de kroon in dit verhaal. Absurdistan, daar heb je iets mee vermoed ik. Weinig gesnapt, graag gelezen. 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juli 2023 - 20:17

dag Virtuoso

Je schrijft vlot en ik hoop na de intro een clue te vinden over wat het verhaal mag gaan en wat hier de speciale situatie is, maar ik lijk geen rode draad of echt verhaal te vinden?

Dat staat los van de vlotheid van schrijven, maar het lijkt eerder een flard tekst dan een verhaal?

Johanna

   

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juli 2023 - 11:53

Hoi Virtuoso,

Ik heb je verhaal met plezier gelezen, erg origineel. Ik heb er zelf allerlei beelden bij van echte studenten op een uni, tot een perspectief van insecten tot een dystopische wereld.

Graag gelezen,
Taco

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juli 2023 - 18:33

Voor mij blijft het te lang vaag wat er nou eigenlijk aan de hand is. Ik kan er nog steeds niet zoveel mee. De schrijfstijl vind ik wel makkelijk en prettig lezen. 

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juli 2023 - 17:30

@Fief

Terechte taalopmerkingen, dank hiervoor. Had het wat slordig opgeschreven. Het is trouwens niet direct als sci-fi bedoeld, probeerde er wel wat onwerkelijkheid in te stoppen.

@GI

Dank, dat absurde was ook wel een beetje de bedoeling.

@JohannaWrote

Dank voor de feedback, hoewel ik deze niet helemaal begrijp. Personages hebben een relatie tot elkaar, er is sprake van een bepaalde situatie, en er zit een duidelijke locatie in. Dan kun je in die context toch van een verhaal spreken, of snap ik het nu niet? Een flard tekst lijkt me als je meerdere verhalen die geen relatie tot elkaar hebben, door elkaar haalt. Dat is hier volgens mij toch niet het geval.

@tacotijsma

Dank voor het lezen, leuk dat je dit er uit haalt. Absurditeit en fantasie hoort misschien ook wel een beetje bij een situatie op de uni met inderdaad echte studenten.

@Dreaming

Jammer dat je er weinig mee kunt, maar wel dank voor het lezen. Tekst is op absurditeit gericht, en daarom bewust vager geschreven (met risico op onduidelijkheid). Leent zich daarom misschien minder goed om snel een clou in te kunnen ontdekken.