# 454 Verscheurde liefde

Hoi Fief,

Heel mooi gedaan! Je neemt de tijd om het 'alledaagse' van het werk van je hoofdpersoon te schetsen en daar zelfs gradaties bij te geven, zodat het duidelijk is wat ze gewend is, en dus ook wat haar al dan niet meer kan laten schrikken. 
Daardoor is dit gedeelte:
deze ochtend was voor een man die zelf zijn leven beëindigde. Dat zijn vaak de lastigste.

‘Ik had hem nooit voor de keuze mogen stellen. Dat had ik niet van hem mogen verlangen,’ hoort ze hem zeggen.

meteen zo schokkend als het hoort te zijn. Niet alleen omdat suïcide sowieso heftig is, maar ook omdat je weet dat het je personage óók/ nog steeds raakt, ondanks alles. Als je dan hoort dat iemand een ander tot zelfmoord aangezet lijkt te hebben, dan heb je een hele goede cliffhanger. 
Een cliffhanger die je overigens ook als einde had kunnen gebruiken. Het is zo al heftig genoeg om een indruk achter te laten, maar juist de keuze om het drama nog groter te maken, maakt dat de uitroep: 'dat meen je niet!' nog beter op zijn plaats is. En een des te betere afsluiting. Wat moet er gebeuren wil iemand die al het nodige heeft gezien die zin te laten roepen? Dat dus. 

Het maakt de cirkel van het opdracht van deze week mooi rond. Je geeft je personage niet zomaar dit beroep, je bent echt gaan zoeken naar wat die oproep kan rechtvaardigen. 

Heel knap geschreven! 

Groet, 

Nadine

En heel knap het resultaat van de vorige opdracht voortgezet vanuit ander perspectief!

ZGG

Hoi Nadine, dank je wel voor je lovende woorden. Het verhaal is een vervolg op mijn vorige inzending, zoals Tony al heeft ontdekt.

Hoi Tony, dank je wel voor je compliment en ZGG.

Wat een leuk verhaal, Fief. Een vervolg op de vorige en het sluit zo mooi aan. 

Misschien kun je 'ze is woest' nog iets meer tell maken: ze ademt zwaar, haar ogen puilen uit, zoiets?

graag gelezen!

Hoi Schrijfdeb, bedankt voor het lezen en je reactie. Ik ga over je suggestie nadenken.

Prachtig verhaal, Fief. Mooi uitgewerkte details. Over details gesproken: ik meen dat de rook van een vaper niet meer dan een kringelend pluimpje is,  zeker geen witte mistwolk. Maar dat is dan ook het enige wat ik te zeuren heb. :) 

Hoi Marianne, dank je wel voor je reactie. Juist de rook van een vapor is echt een witte wolk.

Fief wat intrigerend om te lezen. Ik heb afgelopen week je vorige post gelezen en bij het laatste stuk van deze post viel bij mij het kwartje. Je hebt me nieuwsgierig gemaakt naar een vervolg. Mooi gedaan.

Oma Vis

btw, zuigt men aan een Vapor? Ik heb wel gerookt en dan neem je een trekje/hijs van je sigaret. Het woord "zuigt" leest voor mij even vreemd. 

Hoi Oma Vis, dank je voor het lezen en je reactie. Fijn dat je het vervolg erin zag. Je neemt inderdaad een hijs of een trek van je sigaret. Bij een vapor weet ik niet of je dat hijsen of trekken noemt. Het is bij allebei toch een vorm van opzuigen. Er stond aanvankelijk lurken. Daar moet ik altijd aan denken als ik mensen met een vapor zie staan. Ik zal er nog eens over denken.

SchrijfDeb en Oma Vis, ik heb jullie opmerkingen ter harte genomen en de tekst aangepast. Bovendien moest het vape zijn in plaats van vapor.

Mooi vervolg, Fief. Prachtig slot. Ik zie het zo voor mijn ogen gebeuren.

Dank je wel, Musonius.

Een goed verhaal, al vind ik het onwaarschijnlijk en onbetamelijk dat een medewerksters loopt te roken tijdens een uitvaart. Dat het een vervolg is op een vorig verhaal is aardig gevonden, maar hopelijk wordt het geen trend op dit forum. 

Gi, dank je wel voor het lezen en je reactie. Ook medewerkers van een crematorium hebben recht op een pauze. Als je goed gelezen hebt, zie je dat de uitvaart al achter de rug is. Het thema sloot mooi aan op mijn vorige verhaal. Ik beloof niet dat het nooit meer zal gebeuren.