#447 Een fabel - De kwal en de heremietkreeft
Aangepast:
In de troebele wateren van de Noordzee, aan de voet van een traag draaiende windmolen dreef Kalle, een kwal. Hij was trots op zijn transparante lichaam en zijn sierlijke, lange tentakels waarmee hij alles op zijn pad ving. Hij keek neer op alle andere zeedieren om hem heen en vond zichzelf de koning van de zee.
Op een dag ontmoette hij Harry, een kleine heremietkreeft met een kleine schelp op zijn rug, die een beetje rondscharrelde tussen de mossels die aan de voet van de windmolen geklemd zaten. Kalle schudde zijn lange tentakels en lachte: "Wat ben jij, een schaaldier? Je ziet eruit alsof je elk moment kan worden opgegeten!"
Harry trok zich niet terug voor de agressieve opmerking van Kalle en antwoordde rustig: "Hallo, ik ben een heremietkreeft. Ik word niet opgegeten omdat ik in mijn schelp zit."
Kalle lachte opnieuw en zei: "Wat heb je aan een schelp als je er niet eens in past? Wat voor zin heeft dat? Jij bent gewoon een zwakkeling die zich verbergt."
Harry legde geduldig uit dat hij vroeger wel in de schelp paste, maar dat hij steeds op zoek naar een grotere schelp moet als hij groeit. Hij schudde het kleine alikruikje van zich af en paste een lege kokkel. Hij kroop er meteen weer uit. Hij scharrelde verder, op zoek naar iets groters. Kalle haalde zijn tentakels op, rolde met zijn ogen en zwom trots weg. Even later zag Kalle in de verte het silhouet van een haai. Hij haastte terug naar de voet van de windmolen om zich te verbergen.
Bibberend keek hij om een hoekje om te zien of de haai al weg was. Op dat moment kwam Harry langs, in een enorme wulkschelp en zonder zich iets aan te trekken van de haai zong hij uit alle volle borst 'Ken je me nog' uit De Kleine Zeemeermin, zijn lievelingsmusical. “Verstop je!” siste Kalle naar hem, maar Harry glimlachte alleen maar, gaf Kalle een knipoog en zong nog harder. Kalle stak razendsnel een tentakel uit om Harry het zwijgen op te leggen, maar het was al te laat. De haai schoot om de hoek en slokte hem naar binnen.
Harry keek de haai na en herschikte zich nog eens in de grote wulk. Daar kon hij een mooi poosje mee vooruit, bedacht hij zich. Toch onhandig dat een kwal geen schild had. Daar had je uiteindelijk meer aan dan een grote mond, vond hij.
De zon ging langzaam onder en terwijl hoog boven hem de windmolen trage rondjes draaide, keek Harry in de verte van de diepe Noordzee, die nu helderder leek dan ooit tevoren.
Versie 1:
In de troebele wateren van de Noordzee, aan de voet van een traag draaiende windmolen dreef eens een kwal genaamd Kalle. Hij was trots op zijn transparante lichaam en zijn sierlijke, lange tentakels waarmee hij alles op zijn pad ving. Hij keek neer op alle andere zeedieren om hem heen en vond zichzelf de koning van de zee.
Op een dag ontmoette Kalle een kleine heremietkreeft genaamd Harry, met een kleine schelp op zijn rug, die een beetje rondscharrelde tussen de mossels die aan de voet van de windmolen geklemd zaten. Kalle schudde zijn lange tentakels en lachte: "Wat ben jij, een schaaldier? Je ziet eruit alsof je elk moment kan worden opgegeten!"
Harry trok zich niet terug voor de agressieve opmerking van Kalle en antwoordde rustig: "Hallo, ik ben een heremietkreeft. Ik wordt niet opgegeten omdat ik in mijn schelp zit."
Kalle lachte opnieuw en zei: "Wat heb je aan een schelp als je er niet eens in past? Wat voor zin heeft dat? Jij bent gewoon een zwakkeling die zich verbergt."
Harry legde geduldig uit dat hij vroeger wel in de schelp paste, maar dat hij steeds op zoek naar een grotere schelp moet als hij groeit. Hij schudde het kleine alikruikje van zich af en paste een lege kokkel. Hij kroop er meteen weer uit. “Niet goed. De schelp moet me beschermen tegen roofdieren en de sterke stromingen in de zee.” Hij scharrelde weer verder. Kalle haalde zijn tentakels op, rolde met zijn ogen en zwom trots weg. Even later zag Kalle in de verte het silhouet van een haai. Hij haastte terug naar de voet van de windmolen om zich te verbergen.
Bibberend keek hij om een hoekje om te zien of de haai al weg was. Op dat moment zag hij Harry langs waggelen, die een enorme wulkschelp droeg en zich niets aantrok van de enorme haai even verderop. “Verstop je!” siste Kalle naar hem, maar Harry glimlachte en zei: "Het gaat er niet om hoe sterk je bent of hoe mooi je eruitziet. Het gaat erom dat je slim bent en dat je weet hoe je jezelf moet beschermen. Ik gebruik mijn schelp als een schild. Daar gaat die haai zijn tanden niet aan wagen."
Na het gesprek met Harry realiseerde Kalle zich dat hij verkeerd had gehandeld. Hij bood zijn excuses aan aan de zeedieren voor zijn hufterige gedrag en beloofde dat hij zich voortaan beter zou gedragen.
Harry zei: “We hebben allemaal onze eigen rol te spelen en ons gedrag kan invloed hebben op anderen. Als we allemaal ons steentje bijdragen en ons gedrag veranderen, kunnen we de wereld een betere plek maken voor onszelf en degenen om ons heen."
Kalle knikte instemmend. Hij zag in dat alle zeedieren respect verdienden en hun eigen kwaliteiten hadden. Hij beloofde Harry om zijn gedrag te verbeteren. De zon begon langzaam onder te gaan en terwijl hoog boven hen de windmolen trage rondjes draaide, keken Harry en Kalle uit onder de Noordzee, die nu helderder leek dan ooit tevoren.
Hoi Taalman, welkom op het…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Taalman, welkom op het forum. Op zich een mooi debuut, maar je neemt me niet echt mee in het verhaal. Je legt veel uit en laat weinig aan de verbeelding over. Wij moeten als lezer zelf uit het verhaal kunnen halen dat je niet sterk hoeft te zijn om te overleven, maar slim. Nu kauw je het ons als het ware voor.
Je zit ook boven het woordenaantal (500 ipv 450). Met wat schrappen en herschrijven kun je er een interessanter verhaal van maken, denk ik.
In de troebele wateren van de Noordzee, aan de voet van een traag draaiende windmolen dreef eens een kwal genaamd Kalle. ---> mooier lezen vind ik:
In de troebele wateren van de Noordzee, aan de voet van een traag draaiende windmolen dreef Kalle, een kwal.
Op een dag ontmoette Kalle een kleine heremietkreeft genaamd Harry, met een kleine schelp op zijn rug, ---> ook hier haak ik af op "genaamd Harry". Mooier vind ik:
Op een dag ontmoette hij Harry, een kleine heremietkreeft met een kleine schelp op zijn rug,
Ik wordt ---> zonder t
Ik gebruik mijn schelp als een schild. Daar gaat die haai zijn tanden niet aan wagen. ---> de schelp van een heremietkreeft is voor een haai geen obstakel, als hij al kreeften eet. Zo'n schelp stelt niks voor.
Hij bood zijn excuses aan aan de zeedieren ---> om twee keer aan achter elkaar te vermijden, zou je ook kunnen schrijven: Hij bood aan de zeedieren zijn excuses aan
De zon begon langzaam onder te gaan ---> actiever leest het: De zon ging langzaam onder. Hulpwerkwoorden stropen vaak een zin en "begon" voegt hier niets toe.
Ha Taalman, coach Johannna…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Ha Taalman, coach Johannna is extreem relaxed over woordaantallen, dus ik zou me focussen op de verhaallijn. Ik vind je begin sterk: mooi opgezette wereld. Maar de moraal vind ik inderdaad te direct en zoetig.
Dank jullie wel voor de…
Lid sinds
1 jaar 7 maandenRol
Dank jullie wel voor de feedback! Ik waardeer het dat je de tijd hebt genomen om mijn verhaal te lezen en je gedachten met mij te delen. Ik kan er veel van leren. Ik begrijp dat ik beter kan werken aan het verminderen van de hoeveelheid uitleg in mijn verhaal, zodat de lezer meer ruimte krijgt om hun eigen verbeelding te gebruiken. Ik zal ook letten op mijn woordenaantal en proberen mijn verhaal interessanter te maken door te schrappen en te herschrijven.
Ik heb de suggesties voor het herschrijven van sommige zinnen bekeken en ik denk dat ze inderdaad beter klinken. Ik zal ze meenemen en mijn best doen om mijn schrijfstijl te verbeteren. Nogmaals bedankt voor je waardevolle feedback. Ik zal zeker jullie suggesties in overweging nemen en ze gebruiken om mijn schrijfvaardigheden te verbeteren.
Taalman, ook van mij een…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Taalman, ook van mij een warm welkom op het forum. Ik raad je aan om de voorgestelde wijzigingen in jouw tekst meteen aan te brengen en de nieuwe versie boven de bestaande tekst te plaatsen. Dan kunnen we als lezer het verschil merken. Lees ook de verhalen van de andere forumleden en becommentarieer ze, daar valt ook veel mee te leren.
Hoi Taalman, een goede…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Taalman, een goede herschrijf. Het leest veel vlotter zo. De voorlaatste alinea vind ik dan weer jammer, want hier leg je weer uit hoe we het verhaal moeten lezen. Als je die alinea weglaat, is het naar mijn idee een prima verhaal. Maar wacht even de reactie van andere lezers af voor je gaat schrappen. Meningen kunnen hierover verschillen en dan kun je ermee doen wat jij wil.
Dankjewel. Ik ga met…
Lid sinds
1 jaar 7 maandenRol
Dankjewel. Ik ga met graagte lezen. De voorlaatste alinea heb ik gelaten hoe die was omdat ik het grappig vind hoe die ineens heel sarcastisch is geworden.
Deze update is alleen al…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Deze update is alleen al beter doordat hij niet goed afloopt - verhaal is gewoon een ander woord voor conflict. Wat ik mezelf hardhandig moe(s)t aanleren: mijn eigen waffel houden, het verhaal niet stroperig maken met een soort vertellerscommentaar - het leuke van fictie is nou juist ten opzichte van non-fictie dat het de waarheid liegt, de lezer laat nadenken en schildert in plaats van preekt. Dus mee eens: schrappen of verwerken tot verhaal, zou mijn tip zijn.
Kalle is een kwal. Tenminste…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Kalle is een kwal. Tenminste, dat was hij. Ik vind dat je leuke diersoorten hebt gekozen voor je fabel. De tweede versie is, gelukkig wat mij betreft, iets minder moraliserend, maar de voorlaatste alinea is er nog steeds wel een beetje over. Het maakt Harry eigenlijk niet minder onsympathiek dan Kalle en daarom denk ik dat het zou kunnen werken om hem dezelfde lotsbestemming te geven. Verder vind ik het leuk geschreven, dus ik kijk ernaar uit om meer verhalen van je te lezen.
Taalman, als ik niet weet…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Taalman, als ik niet weet waarover ik het heb, hou ik liever mijn mond, maar jouw herschrijf mag er zijn. Je schrijft zeer vloeiend. Dat kan natuurlijk te maken hebben met het feit dat het gebeuren zich in het water afspeelt. :-)
Ik kijk uit naar jouw volgend schrijfsel.
Dankjewel, mespunt en Gi!
Lid sinds
1 jaar 7 maandenRol
Dankjewel, mespunt en Gi!
dag Taalman, Ik had het…
Lid sinds
5 jaar 10 maandenRol
dag Taalman,
Ik had het voordeel dat ik meteen je tweede versie kon lezen.Ik vind dat je start met een mooie beschrijving van de setting en de keuze van de beide dieren is ook goed gevonden. Een haai in de Noordzee lijkt me niet echt kunnen, maar in een fabel kan je natuurlijk de fantasie de vrije loop laten.
Deze paragraaf vind ik niet erg passen in het gehee: Harry keek de haai na: “We hebben allemaal onze eigen rol te spelen en ons gedrag kan invloed hebben op anderen. Als we allemaal ons steentje bijdragen en ons gedrag veranderen, kunnen we de wereld een betere plek maken voor onszelf en degenen om ons heen. En als we niet weten waar we het over hebben, kunnen we maar beter onze mond houden."
Misschien moet je er eens over nadenken hoe je de essentie van wat je wil zeggen anders kan verwoorden, inkorten en wat meer in de stijl van de rest van je verhaal te houden?
Johanna
Dag Taalman, Welkom op het…
Lid sinds
1 jaar 8 maandenRol
Dag Taalman,
Welkom op het forum. Een goede eerste bijdrage. Evenals Johanna had ook ik het voordeel om als eerst je tweede versie te lezen. Door de slechte afloop voor Kalle geeft dit een extra boodschap aan het moraal. Graag gelezen, ben benieuwd naar meer verhalen van jou.
Groetjes
Ha Johannawrote, de Noordzee…
Lid sinds
1 jaar 7 maandenRol
Ha Johannawrote, de Noordzee zit vol haaien, dat verzeker ik je. In ieder geval zal ik de alinea die iedereen uit de toon vindt vallen, aanpassen. Sensei, ook bedankt voor je gulle reactie!