#444 Afschrijven

Hoi Hadeke, een heftig verhaal, maar ik weet nog niet precies hoe ik het moet lezen, waar je naartoe wil met je verhaal. Ik mis de bekentenis in het verhaal, of mis ik iets? 

Dertienhonderdtweeënvijftig euro en vijftig cent. Ik schrijf het gewoon voluit, want een getal in cijfers maakt veel minder indruk.  ---> je geeft eerst aan dat de cursus best duur was, waarom wil je het hier dan minder indrukwekkend maken? 

Tweehonderdvijfentwintig euro en afgerond tweeëndertig cent per les,   ---> eerder was het nog vijftig cent. Tweeëndertig cent noem ik niet afgerond. Als je het afrond, doe je dat naar een rond bedrag. 

zevenenveertigelf  ---> grappig hoe je alle getallen voluit schrijft, maar 4711 is gewoon het merk.

Teveel meegemaakt, --->  te veel

Hoi Hadeke, Zelfs met alleen 'tell' ruik ik de geur die je noemt, brr. De bekentenis zie ik er niet in terug maar heb ik niet gemist. Graag gelezen.

Het is mij een raadsel hoe een potlood in iemands borst steken als bekentenis te missen is. Laten jullie je misleiden door het 'gewoon weglopen'? Het verbaast me hoe slecht schrijvers soms lezen. Het rekenen is ook voor verbetering vatbaar. Het tweede bedrag is de prijs per les Fief, maar dat moet natuurlijk eigenlijk tweehonderdvijfentwintig euro en afgerond tweeënveertig cent zijn, Hadeke. Of was dit een test? ;-) Mij viel ook de naam Philomene op, nog nooit eerder gehoord, waardoor ik me afvraag of je er iets speciaals mee bedoelt.

Ik vind het altijd leerzaam om te zien hoe jij ervoor kiest om bepaalde details toe te voegen, zoals hier de nadruk op de hoge kosten en de aangeschafte spulletjes. Vandaag is de eerste dag van het nieuwe leven van deze ex-gedetineerde en hij is er helemaal klaar voor. Maar toch niet helemaal. Ik vind het gewoon een goed verhaal.

Trouwens, de laatste zin vind ik ook ijzersterk. Geen woorden maar daden. Als dat geen show versus tell is weet ik het ook niet meer.

Tja, stom, ik kan niet eens goed delen door zes. Het bedrag klopt nu wel. Dank @mespunt

Ook de anderen dank en weer leerzaam dat een in mijn ogen voor de hand liggend verhaal, dat voor de lezer niet altijd is.

@elrie : er wordt een moord gepleegd. De hoofdpersoon draait daar niet omheen. Ik vond dat wel een bekentenis.  😀

@fief : De hoofdpersoon schrijft het in woorden uit: Dertienhonderdtweeënvijftig euro en vijftig cent en niet in cijfers: € 1350,50  Uitgeschreven vindt hij dat blijkbaar indrukwekkender.

De uitgeschreven 4711 vond ik wel passen bij de gekte van de hoofdpersoon, maar schrijftechnisch heb je natuurlijk gelijk.

Ik peins weer eens verder.

Dag Hadeke, 

Bedankt voor je inzending. De opdracht is goed geslaagd! Je hebt de verteltrant goed gehanteerd. Daarnaast vind ik de toon van het verhaal erg amusant en prettig om te lezen. Het spelen met het telkens uitschrijven van getallen geeft, naast dat het iets zegt over de hoofdpersoon, een bepaalde coherentie aan het verhaal. Ook het onderwerp van het verhaal vind ik erg leuk (welke schrijver leest er nou niet graag over een andere schrijver). Maar dat is mijn persoonlijke voorkeur natuurlijk.

Het enige waar ik nog een kritische noot aan kan geven, is de voorspelbaarheid van het verhaal. De hoofdpersoon is zo gek en moet zich aan het begin van het verhaal al inhouden, dan is het een logisch gevolg dat dit aan het einde van het verhaal niet meer lukt. 

‘en ben gewoon weggelopen’, vind ik een uitmuntend einde.

ik vind het een leuk verhaal. het uitschrijven van getallen vind ik een leuke rode draad, maar inderdaad: de prijzen kloppen niet. De prijs per les is vreemd en niet afgerond. Waarom maak je het niet gewonere bedragen, ben je ook van ons gezeur af. ;)
De "gewoon" aan het begin vind ik jammer, die aan het einde heerlijk.

Dank voor jullie reacties. 

@anna je hebt gelijk, het is zo 'vast' geschreven dat er geen verrassing meer aan te schrijven was. Ik neem het mee naar een volgend verhaal. Ik vond het een mooie en best lastige opdracht en daarmee een leuke uitdaging.

@elf Ik ben het nog maar eens na gaan rekenen: € 1352,50 : 6 = € 225,41666666 Dus afgerond € 225,42. Juist het hoge bedrag per les en het feit dat het niet op een mooi afgerond getal eindigt, leek me een trigger voor de hoofdpersoon, die daar eigenlijk niet mee om kan gaan. Maar kennelijk is die irritatiefactor niet echt een afwijking aan de reacties te zien. 😉

Ik ga nog even over de eerste 'gewoon' nadenken. Wat vind jij er 'jammer' aan?

getallen voluit schrijven is juist niet gewoon, dus dan wordt "gewoon" een stopwoord. En dat vind ik niet passen bij je hp.

En ik weet waar de crux zit met die lessen: jij hebt gedacht en geschreven vanuit de totaalprijs van de cursus en ja, dan rond je het bedrag af. Maar door de fysieke afstand tussen de twee prijzen, verdwijnt die connectie. En ik denk dat zo veel mensen gewend zijn aan kortingen als je een cursus in totaal betaalt, dat die ergernis er niet is.
Nu roept het te veel vragen op, die afleiden van je verhaal. Als je hem nog een paar keer iets in getallen laat zien (hoeveelheid cursisten, tijd, etc.) en je haalt "afgerond" eruit, ben je er volgens mij.
 

Helder. Dank!

Dag Hadeke,

Een interessant verhaal. Over je foutjes met de berekeningen van je prijzen ga ik niet over. Het was mij eigenlijk ook niet opgevallen. Hoogstwaarschijnlijk omdat ik het daar niet om vond draaien en ten tweede heb ik er denk ik ook snel overheen gelezen. Ik zag het einde alleen wel een beetje aankomen. Los van het feit dat het mooi geschreven is, had ik graag meer onvoorspelbaarheid gezien. Verder graag gelezen.

Groetjes

Geweldig verhaal, ik vind het echt heel sterk.

Ik zou zelf in de laatste alinea de hp wat anders laten zeggen.

In plaats van de reactie die er nu staat op "En jij,' zei ze, 'lukt het jou om je emotie te tonen?", zou de hp kunnen zeggen:

"ja hoor, dáár heb ik nou echt helemaal geen enkele moeite mee". Of zoiets dergelijks.

De volgorde van de eerste alinea is ook wat rommelig. Dat komt vooral door die zin over de psycholoog denk ik. Die zou je er uit kunnen laten, tenzij je hiermee gelijk duidelijk wil maken dat we hier eigenlijk met een zwaar gestoord iemand te maken hebben. Dan zou ik psycholoog vervangen door psychiater, en de zin over schrijver willen worden er uit laten, dat is wel erg veel uitleggerij eigenlijk. Dus zo:

De cursus was best duur. Dertienhonderdtweeënvijftig euro en vijftig cent. Ik schrijf het gewoon voluit, want een getal in cijfers maakt veel minder indruk. Maar goed, ik was net uit de gevangenis en wilde schrijver worden, dus ik betaalde meteen voor de zes lessen. Tweehonderdvijfentwintig euro en afgerond tweeënveertig cent per les, dan mag je wat verwachten. Ik kocht een schrift met hardkartonnen kaft, fineliners in vier verschillende kleuren en een potlood met een slijpmesje.

of zo:

De cursus was best duur. Dertienhonderdtweeënvijftig euro en vijftig cent. Ik schrijf het gewoon voluit, want een getal in cijfers maakt veel minder indruk. Maar goed, ik was net uit de gevangenis en mijn psychiater had me aangeraden iets met mijn schrijftalent te doen, dus ik betaalde meteen voor de zes lessen. Tweehonderdvijfentwintig euro en afgerond tweeënveertig cent per les, dan mag je wat verwachten. Ik kocht een schrift met hardkartonnen kaft, fineliners in vier verschillende kleuren en een potlood met een slijpmesje.

Dan vind ik de versie met de psychiater spannender klinken.

En ik sluit me bij anderen aan dat het woord "afgerond" hier raar klinkt, omdat we weten dat 42 cent natuurlijk nooit een afgerond getal is. Ik snap dat je de getallengekte van de hp wilt aangeven, maar ik denk dat je daar dan in moet kiezen of dat wel zo je prioriteit moet zijn in dit verhaal.

Maar ik vind het verhaal ijzersterk!

Hoi Hadeke, je stelt me wederom niet teleur. Een prachtige intro en hier en daar alvast wat preluderende kruimeltjes die het volkorenkoekje aan het einde extra lekker doen smaken. Ja, wellicht enigszins voorspelbaar, maar ik zit me al te verkneukelen over wat komen gaat. Daarbij ook in gedachten houdend dat je het bij jou maar nooit weet; je kunt altijd nog worden verrast.
De kracht zit in de details (de juf, de kerkdames en hoe zij de pastoor kenden, het bij herhaling iets te lang in de ogen kijken, om er enkele te noemen).
Om een lange reactie kort te maken (ruim binnen de 300 woorden): ik heb genoten!

Eens met Ton dat de voorspelbaarheid in dit geval de voorpret vergroot. Juist omdat je tegen die tijd een heel spektakel verwacht is het 'gewone' einde verrassend leuk.

Ik ben het eens! ZGG