#444 Oef!

Dag Gi, 

Bedankt voor je inzending. Je hebt geschreven over een onderwerp dat mij persoonlijk (en ik denk meerdere met mij) interessant vinden. Hier zijn mijn tips. 

Het ontbreekt voor mij vanaf het begin aan coherentie. Er wordt telkens gesproken over iets wat verteld zal moeten worden, maar wat dit precies is blijft een beetje gissen. Hierdoor raak ik als lezer een beetje gefrustreerd en ga ik op zoek naar wat dit dan moet zijn. 

Ik vind dat er erg veel randzaken worden genoemd die op het eerste gezicht niet zoveel te maken lijken te hebben met waar het verhaal om gaat.

De vertelde tijd vind ik ook erg lang. De vertelde tijd is namelijk (ruim?) achttien jaar. Ik zou deze tijd proberen in te korten en na te gaan welke periodes belangrijk zijn voor de zoon van Miranda en Arnold. 

Het einde vind ik ontoereikend en een anticlimax. Dat komt voornamelijk omdat ik het idee heb dat de coherentie mist. Probeer daar op te letten.

Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!

Dank je Anna voor de reactie. In feite is mijn bijdrage niets anders dan een grapje uit de oude doos dat ik weer tot leven wilde brengen voor wie het (nog) niet kende. 

Graag gedaan!

Ik kende het mopje niet en ik heb er smakelijk om gelachen.

Hoi Gi, ik vind het idee achter je verhaal goed gevonden. In de verleden tijd leest het voor mij beter. Ik sluit me aan bij de opmerkingen van Anna.

Kers- en Oudejaarsvieringen ---> kerst- en oudejaarsvieringen. Niet-officiële en informele namen van feestdagen schrijf je met een kleine letter. Dat geldt ook voor "sinterklaasfeesten".

wanneer zijn Plechtige Communie er aankomt, --->  eraan komt

 Hi j belooft er werk ---> spatie in Hij mag weg

Hoi Gi, Ook ik kende het mopje niet en was blij verrast met het einde van het verhaal. Er staat, zoals Anna zei, erg veel informatie in voor één verhaal. Wie weet kan je daar later voor een nieuw verhaal weer inspiratie uit halen.

@Gi

Goede voorlichting, het blijkt altijd weer een lastig ding te zijn. ;-)
Qua verhaal: mwa - maar dat geef je zelf al toe.
Ik heb er wel om kunnen lachen.

Bedankt allen voor de reacties. Fief, ik heb het verhaal in de VT gezet, past inderdaad beter in de context van de opdracht. 

Dag Gi, 

De verleden tijd past inderdaad beter in het kader van de opdracht. Net zoals bij het verhaal van Tony en je al in eerder commentaar heb laten weten, vind ik je schrijfstijl fijn om te lezen. Dat heb je in dit verhaal maar weer is bewezen. Het is lekker vlot geschreven wat altijd lekker is om te lezen. Ik miste echter wel enige spanning in je verhaal, maar je hebt mij wel aan het lachen gekregen met je einde. Graag gelezen.

Groetjes

Hi Sensei, dank voor de reactie. Het is en blijft een mopje uit mijn studententijd en bij mopjes is het nu eenmaal zo: je moet ze kunnen vertellen. Gelukkig werd er om gelachen. 

Hoi Gi, de grap heeft inderdaad een baard zo lang als die van degene wiens bestaan aan het eind van je verhaal wordt ontkend. Dat mag de pret niet drukken; generaties na ons zullen het als nieuw kunnen ervaren, in die zin doe je goed aan deze geschiedschrijving.
Ik vind het wat langdradig verteld en het hoofdlettergebruik is m.i. voor verbetering vatbaar. Uit mijn katholieke opvoeding herinner ik me niet goed wat de juiste juiste aanduiding is; plechtige, eerste of heilige communie (al dan niet in samenstellingen daarvan), maar mij viel op dat je voor dezelfde gebeurtenis verschillende uitdrukkingen gebruikt.
In de eerste alinea bleef ik even hangen bij het woord 'eersteling', waar je in de daarop volgende zin aangeeft dat het bij dat ene kind bleef. Bij 'eersteling' zou je verwachten dat er meer volgen.  

Ton, bedankt voor de commentaar. Jouw katholieke opvoeding is wat verwaterd, de eerste communie doe je in je zesde levensjaar, de plechtige als je twaalf bent. Eersteling wordt ook voor aardappelen gebruikt denk ik. Het is voor mij een synoniem van eerste of er nu wel of geen meer volgen. De langdradigheid is eigen aan de manier waarop dit soort grappen door een tooghanger verteld worden.