#437 - De wachtkamer

Goede sfeerschets! Ik lees er echter geen geluksmoment in? Tweede zeurtje, elke alinea begint met ‘ik’, vind ik niet zo mooi.

Hoi Bruno, op zich een leuk verhaal, maar ook ik haal de opdracht er niet uit. De ik-zinnen vielen mij ook op. Niet alleen aan het begin van de alinea's. Het stroopt voor mij het verhaal. 

Hoi Bruno,

Je verhaal is voor mij eerder een sfeerbeschrijvingsschets dan een verhaal. In verschillende fragmenten beschrijf je dingen waarin je personage teleurgesteld is, om dat vervolgens te koppelen aan het wachten op een diagnose. 
Dat is mooi gevonden! 
Toch leest het geheel nog wel wat staccato. Ik zou het nu samenvatten als:
"Dit leidt me niet af."
"Dit leidt me óók niet af."
Met als conclusie: "maar wat wil je, als je op een diagnose moet wachten?"

Probeer daar net iets meer overgang of samenhang in te krijgen, zodat het wachten op die diagnose een groot moment van wachten wordt: daar wordt het waarschijnlijk ook meteen ongemakkelijker van. 
Als je van een sfeeromschrijving naar een verhaal zou willen gaan, kan je ook nog een personage in de wachtkamer toevoegen waarmee je personage een praatje maakt. Wie weet wat daar nog voor interessants uit voortkomt. Ook dan kun je details nog blijven gebruiken om meer de nadruk op sfeeromschrijving te leggen dan op het verhaal zelf. 

Je bent op de goede weg. Wees niet bang om net ietsje 'groter' te denken met dit verhaal.

Groet, 

Nadine

Meer een opsomming van feiten in plaats een verhaal, maar dat mag de pret niet drukken. De man is waarschijnlijk met zijn gedachten bij de komende diagnose ipv een tijdschrift. Als je dat willekeurig openslaat kom je sowiese op een lukrake bladzijde. 

Beste Bruno, je laatste zin is veelzeggend in deze situatieschets. Om die reden vind ik het een mooi verhaal geworden, al mis ik de link met de opdracht. Naar mijn smaak iets te veel ik-zinnen, maar smaken verschillen.

De groeten van Chezz

Ik heb eerlijk gezegd betere verhalen van je gelezen. Zowel hier als bij wedstrijdbundels. (We staan samen in Black Out.) Voor mij blijft dit teveel hangen in een opsomming, met goede observaties, maar te weinig verhaal. Naar mijn gevoel kun jij veel beter.

Ik vind de opsomming van feiten goed passen bij de locatie. Tenslotte zit je daar toch maar een beetje je lot af te wachten. Graag gelezen in die zin.

M

Hoi Bruno, mag ik hier nog een kritische noot plaatsen? Dit is het derde verhaal dat je sinds lange tijd weer geplaatst hebt. Hartstikke leuk dat je weer meedoet en het is een plezier om je verhalen te lezen, maar het valt me op dat je niet de moeite neemt om de verhalen van de andere forumleden te lezen. Althans, ik krijg de indruk dat je ze niet leest omdat ik nergens een reactie van je zie. Dat is ook niet verplicht, maar wij nemen wel de moeite om jouw verhalen te lezen en er iets van te vinden. Ook op die reacties geef je nauwelijks of geen respons. Wederom, er staat nergens dat dit vereist is, maar ik vind het wel een vorm van beleefdheid. Wij steken er ook tijd en energie in. Dat wilde ik even kwijt, wat je er verder mee doet is aan jou.
 

Ik ga in één reactie proberen te antwoorden op een aantal opmerkingen die hierboven door lezers gepost werden.

Allereerst Fief.

Toen ik eind 2018 begon deel te nemen aan de Wekelijkse Schrijfwedstrijd was ik kort daarvoor uit mijn eigen bedrijf gesmeten nadat ik een rechtszaak begon tegen een mede-aandeelhouder. Door van de ene dag op de andere niet meer naar kantoor te mogen gaan, viel ik in een zwart gat. Om mezelf uit dat gat te halen, besloot ik voor 2019 één en slechts één nieuwjaarsresolutie te maken: ik beloofde mezelf dat ik in 2019 minstens één schrijfwedstrijd zou winnen. Ik won er uiteindelijk drie, waarvan de Gorcumse Literatuurprijs de mooiste was.

Er begon zich toen ook een boek te rijpen in mijn hoofd, maar een boek schrijven vergt discipline. Ik merkte dat de wekelijkse schrijfwedstrijd een mooie manier was om die discipline te "kweken". Na een jaar voelde ik me klaar om dat boek te schrijven dat ik altijd wilde. Het werden zelfs twee boeken: Gebeten over mijn carrière in de IT en Nijlpaard voor Kerstmis (over het jaar dat mijn zoon met kanker in het ziekenhuis lag (waar mijn meest recente inzending trouwens naar verwijst). Om te experimenteren bracht ik ook een verhalenbundel Oceaanwees uit, maar ik promoot dat boek niet meer omdat het een 'interessante vergissing' is. Ik noem het een vergissing omdat ik niet meer achter de selectie van verhalen sta; ik noem het interessant omdat ik zo leerde hoe ik het best een boek in eigen beheer kon uitgeven.

Ik keerde na voltooiing van die boeken niet meteen terug naar Schrijven Online, maar naar de Reedsy Writing Prompts en Furious Fiction. Dat zijn initiatieven die ook een soort wekelijkse schrijfopdracht hebben (bij Furious Fiction vroeger maandelijks, nu minder frequent), met dat verschil dat de verhalen in het Engels geschreven moeten worden. Ik haalde een aantal keer de shortlist van de Australische Furious Fictionwedstrijd (iets wat ik als non-native English writer trots op ben, want voor elke opdracht waren er honderden inzendingen). Ik bundelde een aantal verhalen in een boekje Reflection Infection. Ook dat boekje promoot ik niet, maar het is vast nog ergens op Amazon te vinden. Het doel van mijn deelname aan die wedstrijden, was opnieuw het opbouwen van een schrijfroutine, dit keer met als resultaat een boek: Entreprenerd, Building a Multi-Million-Dollar Business with Open Source Software. Van dat boek verkocht ik ondertussen ongeveer 700 exemplaren.

Mijn terugkeer naar Schrijven Online staat opnieuw in het teken van het opbouwen van de discipline die nodig is om een boek te schrijven. Ik zit momenteel met twee titels in mijn hoofd, Coeur en Americana, maar ik weet niet welke van dit twee verhalen het zal halen. Ik weet zelfs niet of die titels levensvatbaar zijn als boek.

Je geeft nu de kritiek dat ik geen verhalen van anderen lees en ook niet reageer op andere verhalen. Mijn situatie nu is echter heel anders dan mijn situatie toen. Toen zat ik in een zwart gat en had ik bij wijze van spreken tijd te veel. Nu heb ik veel minder tijd. In oktober 2021 kocht ik samen met mijn vrouw de gebouwen van een arthouse cinema met vijf zalen die dreigde verloren te gaan. Zie Miljonairskoppel redt cinema Sphinx in Gent:"Iedereen wil investeren in voetbal, wij steken ons geld in arthouse." Zoals je in het artikel kunt lezen, kochten we eerder ook een boksclub die we ombouwden tot tafeltenniszaal. Meer recent participeerden we in het Wintercircus, een heel mooi gebouw waarvan we samen met andere investeerders iets moois willen van maken. Zie Techondernemers wekken Gents Wintercircus weer tot leven.

Dus sorry als je vindt dat ik niet genoeg aandacht besteed aan Schrijven Online, maar ik vind die kritiek nogal gratuit in de context van mijn andere bezigheden. Ik stop momenteel veel energie in initiatieven waar vaak te weinig aandacht aan wordt besteed: er zit geen geld in tafeltennis, er zit zeer weinig geld in arthouse en met het Wintercircus willen we een prachtig, maar jarenlang verwaarloosd gebouw nieuw leven in blazen. Ik ben dus met veel andere dingen bezig naast Schrijven Online.

Dag Hadeke,

Je hebt gelijk. Dit is niet mijn beste 'verhaal', als dit al een verhaal is, maar zoals ik hierboven aangeef, gebruik ik de wekelijkse schrijfopdracht als een soort ontstekingskaars (als een bougie zoals we het in schoon Vlaams zeggen) die een vonkje levert om mij aan te zetten tot het schrijven van 300 tot 500 woorden. Uiteraard zijn die verhalen niet altijd even goed. Het zijn vingeroefeningen ter voorbereiding van het echte werk.

Bovendien: de reglementen van de meeste schrijfwedstrijden bevatten een clausule die eist dat een verhaal nooit eerder is verschenen. Soms vormt dat een rem om een stukje waar ik heel tevreden over ben, online te posten.

Hallo mensen die (terecht) opmerken dat het verhaal niet helemaal voldoet aan de opdracht.

Ten eerste: ik lees de opdracht meestal op Instagram, bijvoorbeeld #436 en #437. Bij de vorige opdracht kwam bijvoorbeeld de kritiek dat ik geen metafoor gebruikte, maar de opdracht was toen: gebruik metaforen of handelingen, niet gebruik metaforen en handelingen. Ik voelde me dus niet aangesproken bij de kritiek. De kritiek op deze opdracht begreep ik niet 100% omdat die op Instagram samengevat werd als Om een verhaal interessant te maken, moet je details beschrijven zodat de lezer een beeld bij bepaalde dingen heeft. Pas achteraf begreep ik dat het de bedoeling was dat het personage geluk haalde uit de kleine dingen. Dat stond niet in de opdracht op Instagram.

Ten tweede: zoals ik aan Hadeke uitlegde, beschouw ik zo'n opdracht als een bougie die mijn schrijfmotor op gang brengt. Het opbouwen van de discipline om wekelijks te schrijven, is voor mij belangrijker dan het 100% nailen van de opdracht. Dat is uiteindelijk wel mijn bedoeling, maar ik ben nog maar (her)begonnen.

Aan allen,

Als jullie vinden dat wat ik doe tegen de regels is, of als het niet geoorloofd is dat een schrijver dankbaar gebruik maakt van de wekelijkse schrijfopdrachten als hulpmiddel om de schrijfmotor draaiend te houden, dan zoek ik wel een ander forum. Laat het me gewoon weten en ik blijf hier weg.

Bruno, sorry maar uw gejammer doet hier niets terzake. Wat Fief en andere forumleden bedoelen is dat als je hier schrijft om enige feedback te krijgen het nog zo correct is om op eventuele commentaar te reageren, al is het maar met een dank je. Dat je verder prachtige plannen hebt is bewonderenswaardig. Er is bij mijn weten nog aan niemand gevraagd hier weg te blijven. Ik kwijt mij wel gelukkig dat wij van een aantal herrieschoppers uit het verleden verlost zijn. De moraal: blijf gerust jouw schrijfmotor hier uitproberen, maar neem dan ook even de tijd om zelf af en toe te reageren op commentaren of schrijfsels van collega's (je hebt er nu al veel tijd voor uitgetrokken). P.S.: het Winterpaleis in Gent: top man!

Dus sorry als je vindt dat ik niet genoeg aandacht besteed aan Schrijven Online, maar ik vind die kritiek nogal gratuit in de context van mijn andere bezigheden.

Gelukkig hebben alle andere schrijvers op dit forum verder niks zinnigs te doen of zo.

Met alle respect voor je ongetwijfeld lovenswaardige initiatieven, ik vind deze reactie op de legitieme opmerking van Fief tamelijk hoogmoedig en misplaatst. Je hoeft geen aandacht aan Schrijven Online te schenken, het gaat om fatsoen jegens de mensen die de moeite nemen je teksten te lezen en van feedback te voorzien. Dat heeft verder niets te maken met je motieven om mee te doen aan de schrijfopdrachten. 

Hoi Bruno, Een heel herkenbaar verhaal dat zich in elke willekeurige wachtruimte kan afspelen. De slotzin zegt het meeste. Graag gelezen.

Hoi Bruno, mijn reactie op je inzending komt overeen met die van andere forumleden.
De kritische noot van Fief vind ik op zijn plaats, ik vind het getuigen van respect en fatsoen om bij deelname aan dit forum ook aandacht te besteden aan anderen; zowel aandacht voor hun schrijfsels als voor hun reacties op de jouwe. Zij maken ook tijd vrij op collega's te reageren, ongeacht eventuele andere bezigheden.
Je motieven om deel te nemen of te stoppen, laat ik aan jou, net als de beslissing om zulks te doen.
Voor het overige heb ik één welgemeend advies aan jou: MAND! (zie  https://neerlandistiek.nl/2022/03/mand/) 

 

Toen ik eind 2018 ... met veel andere dingen bezig naast Schrijven Online.

Boeie.

Ik vind je observaties leuk, maar te veel op zichzelf staan. Gewoon lekker doorgaan!