#434 Die stille nacht

Mooi, een geschreven requiem. 

Dat was een beetje de bedoeling, Martinez, dank je wel. 

Wat een mooi portretje, als een in memoriam geschreven.

Hij speelde zelf piano en had een absoluut gehoor waardoor hij in een mum van tijd een deuntje kon naspelen.

Hier haperde ik bij het lezen. Ik kan mij voorstellen dat een absoluut enigszins helpt bij het naspelen - je weet meteen de beginnoot - maar ik denk dat jet meer aan een goed geheugen kan worden toegeschreven.

Musonius, dank voor de reactie. Ik ben geen uitvoerend muzikant, maar iedereen die ik ken had het steeds over 'zijn' absoluut gehoor. Het ging dan niet over iets dat al in zijn muzikaal geheugen zat want hij hoorde het voor de eerste keer. Net als Nadine onlangs in een commentaar zei dat iets haar uit het verhaal haalde, begrijp ik niet dat dit je doet haperen bij het lezen. 

Gi, ik had (heb?) hetzelfde: mijn gitaarleraar stopte met het voorspelen van opgegeven huiswerk, omdat ik het dan makkelijk na kon spelen, terwijl hij wilde dat ik noten leerde lezen en het zelf zou uitvogelen. Na een keer spelen kan iets in je geheugen zitten. Met absoluut gehoor heeft dit echter weinig van doen.

Kijk nog eens even naar de betekenis van absoluut gehoor.

Hoi Gi, wat een warm afscheid van een man om van te houden. Het is geen wonder dat er : ' stoel meer vrij was in de immense kerk.' 

Hij was inderdaad zeer geliefd, Elrie, een nichtje (ze is inmiddels ook al over de vijftig) schreef afgelopen vrijdag: 'veertig jaar geleden verloren wij de beste bompa ter wereld.' 

Musonius, ik heb de zin gewijzigd want vind het niet opportuun om hier een discussie te voeren over wat wel of niet met absoluut gehoor te maken heeft. In de volksmond wordt de term duidelijk fout aangewend. In ieder geval bedankt voor de tip.

Goed verhaal, Gi. Wat een mooie ode aan je vader. Met respect gelezen.

Mooi eerbetoon aan je vader dat een inkijkje geeft in zijn persoon door middel van muziek, een toewijding spreekt ervan uit. Ik vind het ook sfeervol geschreven.

Dank Fief en Odile.

Hoi Gi, ik sluit me bij bovenstaande aan. Je doet je vader hier eer mee.

Grtz,
Taco

Beste Gi, wat een bijzonder en intiem verhaal. Ik vond het indrukwekkend en heb niets aan eerdere reacties toe te voegen.

De groeten van Chezz

Dank Taco en Chezz voor jullie bemoedigende woorden.