Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#431 Dwergstaat

Iemand belt op mijn oude vaste lijn.
“Hi, darling, ken je mij nog?”
“Sorry, mevrouw, wie bent u?”
“Mevrouw?  Zeg maar Barbara, zoals vroeger.”
“Wie?”
“Wij werkten samen bij Clifton’s.”
“Clifton Hotels, dat is jaren geleden. Natuurlijk, de secretaresse van de baas. Wat hadden wij een lol samen. Jij zijn secretaresse, ik zijn rechterhand.”
“Precies, darling, omdat jij zijn rechtse was, zei ik altijd dat ik zijn linkse hand was. Ons baasje was in die tijd zo onhandig. Haha!”
“Wat wil je van mij?”
“Richard werkt nu bij Sparkling Resorts, de luxe hotelketen gebaseerd in Hong-Kong. Hij wordt manager van hun nieuwe vijfsterrenhotel in Monaco. Hij vroeg me je te contacteren. Ik word zijn assistente. Hij zoekt een verkoopdirecteur en dacht aan jou. Je gaat het toch aannemen? Wij straks samen in Monte Carlo, stel je voor!”

Ach wat heb ik te verliezen als eeuwige vrijgezel en Monaco is toch the place waar alle groten der aarde hun toevlucht zoeken?

Barbara snelt toe in de lobby van het Lagoon Palace. Ze omhelst me en troont mij mee naar Richard. Het klikt weer meteen tussen ons.
“Hi, Rich, mag ik je nog steeds tutoyeren? Wat zie jij er goed uit. Die zilveren haren sieren je.”
Ik krijg een contract aangeboden en sta enkele weken later in mijn nieuwe kantoor met uitzicht over een van de rijkste dwergstaten van de planeet.

Gisteren werd ik voorgesteld aan mevrouw Sung, grote baas van het moederbedrijf: een gracieuze dame uit Hong-Kong. Ze deed zeer afstandelijk en groette me zonder een handdruk te geven.

Vandaag ontbiedt Richard mij in zijn bureau. Hij kijkt sip.
“Huang Sung is niet enkel oogverblindend, ze is ook onverbiddelijk en vindt je niet de juiste man op de juiste plek. Ik vrees dat wij moeten afscheid nemen.”
Mijn wereld stort in.

 

 

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, Goed verhaal. Ik denk dat je de zinnen hier en daar nog iets bondiger kan maken. ( “Precies, darling, omdat jij zijn rechtse was, zei ik altijd dat ik zijn linkse hand was." " Precies, darling, omdat jij zijn rechtse hand was en ikzijn linkse.") Ik las je stuk met plezier en een kleine traan bij de slotzin.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Elrie, ik heb het verhaal een tiental keren herschreven om mijn zinnen bondiger te maken en binnen de 300 woorden te blijven. Een lach en een traan? Precies wat ik op (in) het oog had. Dankjewel.

Lid sinds

1 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi,
Ik vind het verhaal moeilijk te volgen, heb het twee keer moeten lezen. Waar een stap in de tijd plaatsvindt, zou ik een duidelijke alineaverdeling maken met witregels ertussen. Dat leest makkelijker.

Gr. Marja

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Marja, een witregeltje kan je krijgen. Wel moedig dat je het verhaal daarvoor twee keer las. Dankjewel voor de reactie.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Gi, het gaat voor mij wat te snel van een telefoontje van een oude bekende naar een nieuwe baan en meteen erop het ontslag. Maar het is evengoed een telefoontje die zijn leven in de war schopt, dus in die zin goed gevonden. Toch werd ik er niet heel warm van om eerlijk te zijn.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, het is niet gebruikelijk om reacties te corrigeren, maar na telefoontje komt het woord dat, niet die. Correct dat er heel wat gebeurt binnen de 300 woorden + de witregel voor Marja ;-). In Monaco is het doorgaans wel warm.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik ben anders voorstander dat het wel zou gebeuren. Zelfs in commentaren van coaches staan soms lelijke fouten. Natuurlijk zijn het dikwijls tikfouten want schrijven op een smartphone is niet zo 'handy'. Vooral als iemand een forumlid op taalfouten wijst en er in zijn commentaar zelf maakt, komt dit eerder lachwekkend over. 

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Gi: eigenlijk is dit een goed relaas over de roekeloze besluiten en beslissingen die dikwijls aan de top van grote bedrijven worden genomen. Hopelijk is het niet autobiografisch. De flirterige toon van de dame die vroeger nog secretaresse mocht genoemd worden, bezorgde mij een brede glimlach (omdat ze mij aan een soortgelijke Barbara van vroeger deed denken).  Graag gelezen. 

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi,

Goed verhaal, creatief bedacht. Je bezorgt me ook wel spanning tijdens het lezen omdat het soms uit de bocht dreigt te raken, maar iedere keer stuur je het verhaal weer op tijd in en blijft het te volgen. Ik struikel alleen over het woordje 'al' in de laatste alinea. Die mag er van mij uit.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi idee en onderhoudend geschreven. Minder sprankelend dan andere verhalen van jouw hand, maar ondanks een paar keer lezen, weet ik niet waar het hem in zit. Aan zo'n respons heb je natuurlijk weinig, maar goed, ik heb de wijsheid ook niet in pacht.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Schmetterling: ik vrees inderdaad dat er vele Barbara's rondlopen in die wereld.
@Juritt: dank je voor het compliment, wat stoort je aan die 'al' ?
@Musonius: ik denk te weten waar het hem zit: kost wat het kost willen meedoen aan de schrijfopdrachten. 

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi,

Ik zou deze weglaten. Dan loopt de zin beter. Voor mij voegt het woordje niets toe en doet het alleen afbreuk aan de zin.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi! Wat een achtbaan dit verhaal :D! Mooie laatste zin. Knap hoe zoveel in zo weinig woorden gebeurt, zonder dat ik mijn interesse verlies.

Punten:

- In het begin was het niet duidelijk voor mij dat het een telefoongesprek was (sterker nog, dat weet ik alleen omdat het de opdracht was). Als het leest als een "normale" dialoog is het behoorlijk vreemd dat ze hem niet herkent, als het een telefonisch gesprek is dan is het weer apart dat ze begint met "hoi darling, ken je me nog". Anyway, het zou duidelijker zijn als ergens helder wordt dat het een telefoontje is. Dat kan al (omdat je toch later vertellersstem gebruikt) bijvoorbeeld door te starten met "Het begon met een telefoontje." of iets dergelijks.
- Wat mij betreft mogen bij "ik krijg" en "vandaag" en "gisteren" ook een witregel. Dan heb je een witregel bij elke tijdssprong. Misschien wordt het teveel gatenkaas, maar het zou een verbetering kunnen zijn.
- Het is een "klik" hebben, niet een click.
- CEO is met hoofdletters

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Karel, dank je voor de commentaar en suggesties. Ik heb hier en daar wat veranderd, toegevoegd en geschrapt om weer binnen de 300 woorden te blijven.