Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#423 Gevallen herschrijf

 

Herschrijf:

- Ja, ja, ik kom eraan.
Het is heus niet zo makkelijk om de kamerdeur open te doen terwijl je je moet vasthouden aan een rollator. Wat haat ik dat ding. Langzaam schuifel ik verder op weg naar de voordeur. Op weg, ja. Pff, alsof ik aan de vierdaagse meedoe. Ik ben gewend om in vier stappen bij de deur te zijn, maar ja, ik moet er wat voor over hebben.
Kijk nou eens wie daar is! Ik trek een treurig gezicht.

Terug in de kamer zitten we gezellig aan de thee met bonbons.
‘Wat ontzettend vervelend dat u gevallen bent.’ Mijn nichtje kijkt me vol medelijden aan.
- Het doet me goed, ik voel me fijn met mensen om me heen. Ik heb mijn nichtje al jaren niet gezien. Evenmin als de rest van mijn familie, trouwens.
‘Tja, ik weet nog steeds niet hoe het gebeurde, opeens lag ik naast mijn stoel en kon ik niet overeind komen. Gelukkig gaat het al beter, al is die rollator een onding.’
‘Dat kan ik me voorstellen, u was altijd zo sportief en fit.’
- Ja, ongelooflijk, he? Je moest eens weten.
‘Tja, het is wat het is. Nog thee?’
‘Graag. Wat woont u hier mooi. Wat is de kamer gezellig ingericht.’
Ik schenk onhandig thee in.
- Ik ben dit zilveren theeservies helemaal niet gewend.
Mijn nichtje springt op, ‘laat mij maar even.’
Als we weer zitten, gaat haar blik rond. Ze bewondert de mooie spulletjes.
‘Is dat een Escher?’ vraagt ze, terwijl ze met grote ogen de ‘Dag en nacht’ taxeert.
- Hm, ik dacht al dat je daar belangstelling voor zou hebben.
‘Jazeker, en geen poster, hoor!’ Ik lach bij het idee alleen al.
- Een poster, stel je voor!

Als ik haar uitlaat, kust ze me hartelijk en zegt:
‘Ik kom gauw terug, hoor, tantetje. Als u iets nodig hebt, hoeft u het maar te appen op de familie-app. Wat een goed idee van u om daaraan mee te doen! Mooie oorbellen heeft u trouwens.’
‘Dat stelt me gerust, meid, je bent altijd welkom.’
- Ja, die familie-app was een idee van Ida, mijn buurvrouw. Meid, je zult zien hoe gauw jij weer eens bezoek krijgt, zei ze.

Ik puf uit in mijn makkelijke stoel. Ik ben niet ontevreden.
Dan gaat de bel opnieuw.
Kort-lang-lang-kort, de code van Ida.
Ik sta op en loop in vier stappen naar de voordeur.

 

 

_________________

Ja, ja, ik kom eraan.
Het is heus niet zo makkelijk om de kamerdeur open te doen terwijl je je moet vasthouden aan een rollator. Wat haat ik dat ding. Langzaam schuifel ik verder in de gang, op weg naar de voordeur. Op weg, ja. Pfff, alsof ik aan de vierdaagse meedoe. Ik was gewend om in drie stappen bij de deur te zijn, maar nu…
Kijk nou eens wie daar is!

Terug in de kamer zitten we gezellig aan de thee met bonbons.
‘Wat ontzettend vervelend dat u gevallen bent.’ Mijn nichtje kijkt me vol medelijden aan. Het doet me goed, ik voel me fijn met mensen om me heen. Bezoek is altijd welkom. Ik heb mijn nichtje al jaren niet gezien. Evenmin als de rest van mijn familie, trouwens.
‘Tja, ik weet nog steeds niet hoe het gebeurde, opeens lag ik op de grond en kon ik niet overeind komen. Gelukkig gaat het al beter, al is die rollator een onding.'
‘Dat kan ik me voorstellen, u was altijd sportief en fit.’
‘Tja, ik zal me erin moeten schikken. Nog thee?’
‘Graag. Wat woont u hier mooi, wat is de kamer gezellig ingericht.’
Ik schenk onhandig thee in en mijn nichtje schiet me te hulp.
‘Laat mij maar even.’

Als we weer zitten gaat haar blik rond. Ze bewondert mijn mooie spulletjes.
‘Is dat een Escher?’ vraagt ze, terwijl ze met grote ogen mijn ‘Dag en nacht’ taxeert.
‘Jazeker, en geen poster, hoor!’ Ik lach bij het idee alleen al. Een poster, stel je voor!

Als ik haar even later uitlaat, kust ze me hartelijk driemaal en zegt:
‘Ik kom gauw terug, hoor, tantetje. Als u iets nodig hebt, hoeft u het maar te appen op de familie-app. Wat een goed idee van u om daar aan mee te doen! Mooie oorbellen heeft u trouwens.’
‘Dat stelt me gerust, meid, je bent altijd welkom.’

Ik puf uit in mijn makkelijke stoel. Het bezoek kostte me energie. Maar ik ben niet ontevreden.
Ik pak mijn mobieltje.
‘Het is gelukt hoor!’
‘Geweldig meid, je mag mijn gouden oorbellen, parelketting en zilveren theeservies lenen zolang je wilt.’
‘Dat zou heel fijn zijn, en ik ben bang dat ik ook de Escher nog even moet laten hangen. Deze week al drie bezoekers, en ze komen meestal onverwacht.’
‘Geen probleem, hoor. Waar heb je anders je buren voor?’
‘En de rollator?’

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Maria Fransisca, wat een prachtvondst! Dit is pure slapstick. Ik heb ook nog een Escher hangen, maar het is wel een poster.  Mijn dochter heeft hem laten inlijsten in een zulke dure lijst dat hij er nu nog e(s)ch(t)er uitziet. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Even een tweede reactie om de tekst terug bovenaan de lijst te krijgen. Odile heeft nu pas haar commentaren klaar waardoor de 'vroege' schrijvers bij de nieuwe opdracht helemaal naar onderen werden gedrukt. 

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Maria Fransisca,

Dank voor je inzending. Het eerste wat mij opvalt aan je tekst is dat ik de vertelstem iets ‘eigens’ heeft. Het is een geestige stem die op een realistische manier de gedachten van het personage weergeeft. Ook de abrupte onderbrekingen in de gedachten vind ik erg leuk en goed gelukt. Hier dan mijn tips: 

Ik denk dat het verhaal meer diepte zou kunnen krijgen door meer met details en ongewone omstandigheden te spelen. Hoewel het verhaal zeker op een spannende en boeiende manier is geschreven, denk ik dat relevante beschrijvingen iets toe kunnen voegen aan het verhaal. 

Het verhaal is ook een beetje voorspelbaar. Natuurlijk heb je niet veel woorden, maar je zou kunnen proberen om een aantal dingen te verhullen. De laatste passage bijvoorbeeld, wat gebeurt er als je die weglaat? Hebben we dan al genoeg informatie? Zou je subtiele hints kunnen verweven gedurende het verhaal, zodat het niet allemaal aan het einde in één keer komt? 

Dan nog wat taalkundige opmerkingen: ‘Dag en nacht’ zou ik cursiveren. ‘Zich erin schikken’ is taalkundig correct, maar ik vind het in deze context niet zo mooi. En ‘pfff’ wordt doorgaans als ‘pff’ geschreven. 

Wat betreft grammatica zie ik een aantal komma’s die weg kunnen. Bijvoorbeeld bij ‘Langzaam…voordeur’. Van ‘Wat woont…ingericht’ zou ik twee aparte zinnen maken.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een beetje voorspelbaar, maar toch erg leuk gevonden en geschreven. Leest vlot weg en brengt een glimlach. Zou best een goed businessmodel kunnen zijn. En best goed van je nichtje dat ze een echte Escher naar waarde kan schatten.

GG!

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Maria, ik sluit me aan bij de voorgaande opmerkingen. Mooi verhaal, het zal je familie maar zijn. 
Een paar zeurtjes nog in de tekst:

Als we weer zitten gaat haar blik rond. ---> komma tussen zitten en gaat

Wat woont u hier mooi, wat is de kamer gezellig ingericht.’ ---> de komma kan ook "en" zijn.

om daar aan mee te doen! ---> daaraan

Het bezoek kostte me energie. Maar ik ben niet ontevreden. --> deze twee zinnen horen bij elkaar. 
Het bezoek kostte me energie, maar ik ben niet ontevreden.

‘Dat zou heel fijn zijn, en ik ben bang dat ik ook de Escher nog even moet laten hangen. ---> die "en" leest hier vreemd. Ik daar eerder een "maar" van maken. Of twee zinnen.
‘Dat zou heel fijn zijn. Ik ben bang dat ik ook de Escher nog even moet laten hangen.
‘Dat zou heel fijn zijn, maar ik ben bang dat ik ook de Escher nog even moet laten hangen.

bezoekers, en ze komen ---> voor een "en" hoort geen komma. Misschien kun je deze zin zelfs helemaal weglaten.

 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Gi, Dankjewel voor je enthousiaste reactie. Weet je dat ik zelf moest lachen tijdens het schrijven? En het verhaal rolde er zo uit, ik wist aan het begin het einde nog niet. Beetje gek, maar ik had er veel lol mee.
 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Anna, bedankt voor je uitgebreide feedback. Ik ben er blij mee. Het kan er alleen maar beter van worden. Je taalkundige en grammaticale tips neem ik natuurlijk over.

Ik begrijp wat je bedoelt met details en ongewone omstandigheden: zo nu en dan meer inzoomen. Daar moet ik beter op letten.

Over de voorspelbaarheid van het verhaal zijn de meningen verdeeld. Tijdens het schrijven was ikzelf zelfs verrast door het einde. Maar jij hebt zoiets vast al eens eerder gelezen.
Als ik de laatste alinea weg zou laten, kan ik inderdaad de dames om en om 'niet oprecht' laten zijn. Ik kan de gedachten van de tante al laten verklappen hoe ze te werk is gegaan. Dat lijkt me zeker een leuk verhaal worden. Ik ga het proberen.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Tony, dank voor je fijne reactie. Dat nichtje was natuurlijk al voorbereid met het zilveren theeservies. Daar past geen Escher reproductie bij ;-)
Had je echt al gedacht dat het zo zou aflopen? Zonder de reacties eerst te lezen? Heel knap!

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Fief, dank voor je compliment en tips. Ik merk dat ik wat slordig ben geweest. Ik vond mijn eigen verhaal zo grappig, dat ik niet goed meer heb opgelet. Het overkwam me allemaal;-)
 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Jacoba, dank voor je compliment. Fijn dat je het eind niet zag aankomen. Niets is wat het lijkt van twee kanten: de spijker op zijn kop!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Maria, ik vind het cursieve geen verbetering. Het leidt af. Steeds vraag ik me af waarom het cursief staat en dan blijken het de gedachten  van de hp te zijn. Het is zonder de cursievering ook duidelijk. Veel tell, weing show. Je wil nu te veel uitleggen door middel van die gedachten. Laat de handelingen zijn werk doen. Op het eind wordt het wel duidelijk. Vooralsnog vind ik de eerste versie beter. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Maria Fransisca, die herschrijf was beslist niet nodig. Jouw eerste versie was een topper. 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Fief, dank je voor je tweede lezing en je reactie. Ik ben het met je eens dat de cursivering het geheel rommelig maakt. Ik wilde onderscheid maken tussen gedachten en daden. En ook meteen hints geven, zoals de coach opperde. Ik heb er weer van geleerd...
@Gi, nogmaals dank voor je enthousiasme. Ik ga ook voor de eerste versie. De verrassing spreekt me toch meer aan.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Maria, leuk verhaal met mooie clue :). Ik heb beide versies gelezen en de originele spreekt me meer aan dan de herschrijf, omdat de originele duidelijker is. Bij de herschrijf werd het me niet duidelijk dat ze al die spullen had geleend bijvoorbeeld, ook was het cursieve verwarrend. Aan de andere kant, het einde van de herschrijf (dat ze in vier stappen naar de deur loopt) is dan wel weer een mooie afsluiter. Wie weet kan je die dan nog er ergens in verwerken mocht je dat willen :).

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Karel123, bedankt voor je reactie en compliment. Die vier stappen vond ik zelf ook wel een leuke vondst, maar nu hebben we alweer een nieuwe opdracht. Daar ga ik me vandaag eens in verdiepen.