X404 - Avondje uit.

Marycke, goed bedachte story. Ooit gingen wij naar 'La Traviata' in Praag. Een taxi bracht ons naar de historische Smetanazaal, maar die was gesloten. De voorstelling had plaats in de Staatsopera, waar wij te laat toekwamen. In de loge naast ons vroeg een Canadees koppel zich af waarom men de opeenvolging van de actes niet respecteerde. Dan bleek dat wij allemaal vergeten waren dat het zomeruur die dag was ingegaan...

Hallo Gi,

Wat een leuke reactie. Wat jammer dat jullie avondje  'Traviata' in de mooie stad Praag zo stormachtig is verlopen.

In bovenstaand verhaaltje ben ik de HP en het is echt gebeurd. Mijn vriendin en ik hebben toen wel een afspraak gemaakt om elkaars 'mankementen' als een deel van onze vriendschap te beschouwen. Sindsdien ging het wel beter met onze foutjes. We hebben er aan gewerkt. :)

Nog een fijne avond.

Hoi Marijcke, je kunt alles nog zo goed voorbereid hebben, maar als de communicatie niet goed is ... Leuk verhaal. 
Dat Wannes een ijdele man is, hoef je niet te vertellen. Die conclusie kan de lezer zelf wel trekken uit de beschrijving die je geeft. (show, don't tell)

Wannes, goede vriend van Hugo maakt zich klaar  ---> achter Hugo hoort nog een komma.

om 19 uur ---> om 19.00 uur

Hugo zal vanavond niet lacherig, en zoals altijd ietwat misprijzend op zijn horloge moeten wijzen. ---> door de komma lijkt het alsof er achter lacherig een woord ontbreekt. Als je de komma weglaat, klopt de zin wel.
 

Hoi Marijcke, wat een verhaal. Ik zie het voor me en moest erom gniffelen.

Hoi Marijcke, een mooi verhaal met een ijdeltuit en een mopperaar. Eens met Fief dat je niet letterlijk hoeft te schrijven dat Wannes ijdel is, je werkt dat genoegzaam uit in de beschrijving van hem.
Leuk om te lezen dat het aan je eigen leven is ontleend; ook bijzonder dat je ons hiermee nog een wijze les meegeeft. Dankjewel daarvoor!

Hallo Fief, dank je wel voor je reactie. Ik heb de foutjes weggewerkt en inderdaad dat Wannes ijdel is had ik eigenlijk niet zo in de verf moeten zetten, dan waren er twee karakterfouten 'aangestipt' en dat wilde ik vermijden. Nu ik erover nadenk: is ijdel een slechte eigenschap? Een mens mag natuurlijk niet overdrijven in zijn uiterlijke zorg. Waar ligt de grens tussen goed verzorgd zijn of ijdel?

Persoonlijk geschreven, ik kan de ene dag een ijdeltuit zijn en de andere dag een sloddervos. :)

Nog een fijn weekend toegewenst.

Hallo Ton, leuk iets van je te horen. En dan nog wel met zo'n mooi compliment. Dank je wel.

Eigenlijk is de karakterfout 'het altijd en eeuwig te laat komen' die ik voor ogen had. Is dat niet gelukt? :))

Een fijn weekend toegewenst.

• Hallo Elrie, fijn dat je moest gniffelen. Leuk woord dat 'gniffelen'!
• Zoals Fief het al aanhaalde was het inderdaad een gevolg van slechte communicatie. (karakterfout?)
• Wannes had exacter moeten zijn met het aanduiden van de straathoek. Fijn weekend toegewenst.

Hoi Marijcke, ijdel zijn is geen slechte eigenschap. Het gaat bij de opdracht ook niet om het beschrijven van een slechte karaktertrek, maar om een karaktertrek. Dat heb je prima gedaan. Dus lekker de ene dag een ijdeltuit en dan weer sloddervos. Dat houdt het in evenwicht. Zolang je jezelf maar niet gaat verwaarlozen. 

Mooi verhaal en karaktertekening.

Ik ben het eens met Fief en Ton over de 'tell' in de zinnen: 'Wannes is een beetje een ijdele man. Hij wil er perfect uitzien.' Dat laat je in de rest van het verhaal al goed uit de verf komen.

Graag en met plezier gelezen.

Marijcke, duur de comprenure zeggen ze in Antwerpen en dat zullen ze in Zwijndrecht ook wel verstaan, zeker? Je hebt (alweer) geen opdrachtnummer voor jouw titel gezet. Het is van de (ex) coaches dat wij het moeten leren. ;-)

Hallo Gi, 

Oei, heb ik het weer niet goed gedaan? Sorry, het duur de comprenure heeft te maken met een achteruitgaan van de hersencellen. Ik ben hier eigenlijk te oud voor geworden. Vrijdag word ik 86 jaar. Maar ja, ik doe het zo graag en er zijn nog maar weinig activiteiten waar ik aan mee kan doen. Dus zolang het gaat...  .))

Nog een fijne dag toegewenst.

Ik verblijf voor een aantal dagen in een zorgcentrum en verveel me dood. In plaats van wapens te kopen om ze weg te geven, zou de regering wel eens wat meer geld aan de zorg kunnen spenderen. Maar ja...

Ik beloof beterschap.

Zo erg is dat niet Marijcke, laat het ons vooral grappig houden. Nu ja, als ik met mijn ambetante opmerkingen de verveling wat kan verdrijven ... als ze straks maar geen wapens verdelen in de zorgcentra, je zou nog al eens een en ander zien.
Ik denk zo dat je van weetjes houdt, dus dit nog op deze Pinkstermaandag. Mijn schoonbroer (zwager voor de Nederlanders) had toen hij klein was een heilige schrik op Pinksteren omdat hij dacht dat er een vurige tong in zijn haar zou terecht komen. 
Alvast een prettige verjaardag toegewenst en weet je, je bent nog altijd tien jaar jonger dan de Queen!

Jeetje, Marijcke. Beterschap. Hopelijk brengt de nieuwe opdracht morgen weer even afleiding. Alvast een dikke proficiat voor je verjaardag vrijdag. Hou je taai. 

Ha Marijcke, ik heb genoten van je verhaaltje, zo herkenbaar, want ik schat de reistijd ook altijd te optimisch in. Mijn idee is: ik wil niet te vroeg zijn, en tja, dan gaat het mis.
Bovenstaande 'show, don't tell' tips onderschrijf ik.
Ik zou best wel eens een verhaal van je willen lezen over het zorgcentrum. Ik ben ervan overtuigd dat je daar veel kan observeren en met jouw ervaring, kun je er vast een mooi, hilarisch, verdrietig of spannend verhaal van maken.

Ha Marijcke, 

Bedankt voor de leuke invulling op de opdracht, tof dat je vanuit een eigen ervaring hebt geschreven! Ik ben het eens met een aantal anderen dat het zonde is dat je hebt aangegeven dat Wannes 'ijdel' is, want niet alleen is dat inderdaad heel duidelijk uit de tekst te halen, ook word ik daardoor afgeleid van de karaktereigenschap die je daadwerkelijk probeert te omschrijven, 'telkens te laat komen'. Voor mij kwam het einde dan ook een beetje abrupt, maar dat heeft ergens dan ook wel weer iets voor het humoristische effect van je tekst. Overall, goed gedaan!

Dag desucceschrijver,

Dank je wel voor je leuke reactie. Ik ben er blij mee. 

Ja, om eerlijk te zeggen, ik heb de schrijfopdracht niet goed gelezen, ik dacht dat je een verhaal moest schrijven over een verborgen verborgen karakterfout. Nu is de omschrijving van Wannes too 'tell' gebeurd. Spijtig, want dan zou het verhaal inderdaad beter gelukt zijn. .)) Nog een fijne namiddag en avond toegewenst.

Dag Gi, dank je wel voor je grappige reactie. Wat hebben ze ons vroeger allemaal wijs gemaakt, hè! Vurige tongen, en wolken die mensen naar de hemel voerden.

Ik ben als kind eens jarig geweest op Pinksteren en was zo blij. De pinksterbloemen bloeiden speciaal voor mijn verjaardag (dacht ik).

Hallo Maria Fransisca, dank je wel voor je bezoekje en je leuk commentaar op mijn inzending over 'het te laat komen'!!

Graag laat ik je mijn verhalen lezen over een kort verblijf in een zorgcentrum. Onderstaand verhaaltje is van enkele jaren geleden, in volle corona-tijd. Moest je interesse hebben in de vervolgverhalen, laat het dan me maar weten. Veel leesplezier. .))

Ik en de eetzaal - 1-

Ik zit aan een ontbijttafel die ongeveer 1 meter breed is en 2 meter lang. Voor mij staat een kopje met daarin een theezakje, suiker en melk, geduldig wachtend totdat het door het  personeel met heet water gevuld zal worden.

Verder is er een ontbijtbordje geflankeerd door een papieren servet en een niet al te scherp mes. Op het ontbijtbordje liggen 3 boterhammen zonder korst, geduldig op mij te wachten, samen met een schijfje hesp, een schelletje jonge kaas, een mini botervlootje, en een mini kuipje met abrikozenconfituur. Het geheel is stevig ingepakt in een doorzichtig velletje folie hetgeen ik er met veel moeite heb afgepulkt. 

Aan de andere kant van de tafel zit een mevrouw die mij onafgebroken aanstaart en onbegrijpelijke  woorden in mijn richting mompelt. Haar tong hangt buitenboord en dat zicht is niet zo honger opwekkend. 

Mensen die naar een een depressie of een burn-out verlangen, hier is ‘the place to be!’

Ik kijk dus maar liever naar buiten en bewonder de bloeiende bloemen en struiken die de beneden liggende, uitgestrekte tuin opvrolijken. Tussen de bloeiende struiken groeit welig het onkruid, met o.a torenhoge brandnetels. 

Tijdens mijn rollator wandeling gisteren had ik een gesprek met de tuinman die zwetend en zwoegend zijn strijd voerde met het ongewenst groene geweld. De arme man stond er helemaal alleen voor om die hardnekkige tegenstander te vloeren, ondanks de lange lijst van ‘werkzoekenden’ die net zo welig groeit als de nijdige brandnetels. De angst om vuile handen te krijgen is groot.

Ik wurm de boterhammen naar binnen en kijk ondertussen naar een persoon die de planten water geeft. Plastic planten. 

Ik slok de lauwe thee naar binnen, (de dokter heeft gezegd om veel te drinken, anders hangt mijn tong binnenkort ook buiten boord!) en vlucht naar mijn eenzame kamer waar het altijd trouw aanwezige nieuwsanker mij zal overladen met veel treurig nieuws en af en toe een streepje zon in het weerbericht.

Rara, waar bevind ik mij?

wordt vervolgd