#404 - Achter gesloten deuren

Een korte versie (om te voldoen aan de opdracht). En de lange versie.

Haring, goed beschreven hoe de man door anderen attent en behulpzaam wordt gevonden, maar in werkelijkheid een egocentrische man is. De reactie van de buurvrouw op de hoofdpijn vond ik wat overdreven (het verbijsterd uitroepen). Ze kan het ook achter haar hand tegen haar man zeggen ("Hoofdpijn? Waar moet zij nou hoofdpijn van hebben? Die schat van een man doet alles voor haar.") 
Het idee voor je verhaal vind ik goed gevonden, maar het verhaal zelf verdient aandacht. De langere versie maakt het er niet beter op, maar dat is wellicht een kwestie van smaak.  

‘Wat een aimabele man is dat, toch. Zo behulpzaam altijd,’ hoort hij nog, als hij de deur sluit. Vergenoegd trekt hij zijn jas uit, pakt zijn krant en ploft neer op de bank.

De tijdsplanning in je verhaal is niet overal logisch. Hij sluit hier een deur. Op zijn werk? Maar meteen erna trekt hij zijn jas uit en ploft op de bank.

Met de jongste verdwijnt ze in de keuken. Ze checkt of alles goed is met haar broer en roert  in de tomatensoep. Nog even, dan is het weekend. De volgende dag sleept ze zich vroeg uit bed en maakt ze de kinderen en zichzelf gereed.

In de eerste zin roert de vrouw nog in de soep en in de zin erna is het al de volgende dag. Een tijdsverloop kun je het beste aangeven met een witregel, een nieuwe alinea. De eerste twee zinnen horen nog bij de vorige alinea.

Ze checkt of alles goed is met haar broer  ---> met "haar broer" bedoel je volgens mij "haar zoontje". Nu leest het alsof je het over de broer van de vrouw hebt.

‘Waar zijn mijn schoenen?’ Hij kijkt geïrriteerd rond. ‘Ze zijn daar. …Zullen we morgen wat gaan eten?’ ‘Wie blijft er dan bij de kinderen? Nee, kan niet, ik ga al wat drinken met Karin. Had je mijn overhemd gestreken? En, oh ja, hoe laat komen de buren straks?’

Gesproken zinnen schrijf je onder elkaar. Dan zie je beter wie wat zegt.
‘Ze zijn daar. …Zullen we ---> het beletselteken mag weg. Aan het eind gebruik je ook een beletselteken wat niet hoeft.
https://onzetaal.nl/taaladvies/beletselteken

De overgang van "hoe laat komen de buren?" naar "Hallo, gezellig, kom binnen" vind ik wel erg abrupt. Het is handiger als je dat inleidt. Bijvoorbeeld: hij heeft het nog niet gevraagd of de voordeurbel gaat. Of: Twee uur later gaat de voordeurbel. 

De buurvrouw, Hanneke, is geïmponeerd. ---> Ik zou het omdraaien: Hanneke, de buurvrouw, 
 

Haring1, Fief gaf je pertinente aanwijzingen. Het is duidelijk dat je in de lange versie de in jouw ogen goede vondsten wilde tonen, die je in de korte versie noodgedwongen moest schrappen. Ik raad je aan om beide versies te vervangen door de korte versie na de aangebrachte verbeteringen. Net als Fief vond ik het raar dat er plots een broer kwam opdagen in de tekst. 

Hoi Fief en Gi,

Dank voor jullie feedback, tips en goede raad!

Ik was zelf eigenlijk ook niet helemaal tevreden met het resultaat.

Over de laatste reactie van de buurvrouw: soms gebeuren er toch dingen in het leven die onvoorstelbaar of overdreven lijken. Bovendien toont het dat Mick het zo goed speelt, dat de buurvrouw helemaal weg van hem is (hem adoreert) en hem in bescherming neemt tegen zijn ‘ondankbaar’ klagende vrouw.

Groet, Haring

Haring,
Goed idee en uitwerking. Je ziet de narcist zo langs komen.

De tekst kan wel strakker geschreven. Naast natuurlijk de opmerkingen van Fief. Je gebruikt redelijk wat overbodige uitleg (druipt ze af, sleept zich, kijkt geïrriteerd, op zijn allerhartelijkst, met veel zorg, enzovoort). Uit de context en het verhaal blijkt dit al. Het maakt de tekst prettiger en sneller leesbaar. Meer uitleg is niet altijd meer duidelijkheid.

Over de laatste reactie van de buurvrouw: soms gebeuren er toch dingen in het leven die onvoorstelbaar of overdreven lijken. Bovendien toont het dat Mick het zo goed speelt, dat de buurvrouw helemaal weg van hem is (hem adoreert) en hem in bescherming neemt tegen zijn ‘ondankbaar’ klagende vrouw.

Dat is ook duidelijk. Alleen dat de buurvrouw het verbijsterd uitroept, zie ik niet voor me. Dat ze het op neerbuigende toon zegt, wel. Met een sneer. 

Je hebt nog wel alle gesproken zinnen achter elkaar staan. Dat kan een bewuste keuze zijn, maar het leest niet fijn. Door ze onder elkaar te zetten, zie je het gesprek beter voor je.

Die laatste alinea die je hebt toegevoegd, maakt het verhaal af. Goede aanvulling.

Hoi Haring, ik zie slechts één versie (ik begrijp dat er voorheen een langere en een kortere waren). De man met de twee gezichten heb je mooi geschetst. Complimenten!
Ik vind het leuk dat het eerste wapenfeit (het drempeltje) aan het eind terugkomt op een voor hem pijnlijke manier. Lekker puh, denk ik dan ... 😜 Maar los van het leedvermaak; het maakt het verhaal ook mooi rond.
Aan de waardevolle suggesties van collega-forumleden heb ik niets toe te voegen. 

Hoi MCH en Fief,

Dank voor jullie mooie positieve woorden en feedback!

@Fief: helemaal met je eens dat het dan prettiger leest. Alleen zit ik op een heel klein schermpje de aanpassingen te doen, waardoor het heel omslachtig is. Dus ik laat het maar even zo.

Groet, Haring

Hoi Ton,

Dank; mede door de waardevolle feedback is deze versie er nu uitgerold. Er waren inderdaad eerst twee versies.

Als er meer ruimte in het aantal woorden was geweest, had ik Fenna wat meer pit willen geven. Maar ik denk dat Mick beter tot zijn recht komt, door haar zo passief te laten.

is jouw Ans van dezelfde generatie als Hanneke?

Groet, Haring

Goed geschreven. Alles voor de bühne, maar achter de schermen heel wat anders. Ik kreeg wel een hekel aan de man. 😀

Ha Hadeke,

Dank je wel! Haha, je bent niet de enige.

Groet, Haring

Ha Haring, Goed verteld! Dat toneelspelen en dan op het eind je ware gezicht laten zien. Fijn om te lezen ;-)
Je verhaal is zo helemaal rond, met plezier gelezen.

Ha Haring, 

Bedankt voor je mooie invulling van deze opdracht! Aan de reacties hierboven had je het waarschijnlijk ook al gezien, maar je hebt het tweezijdige karakter van je personage goed neergezet, je krijgt direct een beeld bij deze man. Waar je denk ik nog aan kunt werken is het wisselen van perspectief in je tekst: doordat je veel met 'hij', 'ze', etc. werkt, is het soms niet helemaal duidelijk meer wie wat zegt tegen wie. In het begin lijkt het alsof je het perspectief van het hoofdpersonage inneemt en daarna lijkt het toch dat van zijn vrouw te zijn. Dat roept bij mij wat verwarring op tijdens het lezen, ik zou hier zelf ervoor kiezen om voor het perspectief van Fenna te gaan om te benadrukken hoe anders zij haar man ervaar ten opzichte van de buitenwereld. 

Goed gedaan!

Hoi Maria,

Dank je wel! Fijn dat het je plezier bracht.

Groet, Haring

Beste Desuccesschrijver,

Hartelijk dank voor de mooi en prettige feedback. Vooral voor je tip over het wisselen van perspectief; daar ga ik zeker op letten.

Groet, Haring