Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#403 Afspraak

De aanwijzingen in de app sturen mij naar een afgelegen parkeerterreintje in het oude stationskwartier. Sinds eind vorige eeuw heeft de tijd hier geen gelijke tred kunnen houden met de oprukkende vooruitgang.
Het is een naargeestige, verlaten plek waar alleen forenzen langskomen, op weg naar of van het station. Verderop leidt een verkeersader naar tientallen reusachtige kantoorgebouwen. Daar houdt de vierde macht het land in zijn greep en onthoudt bestuurders een blik op de realiteit met cijfers, rapporten en nota’s.

Aan de rand van het parkeerterrein houdt een caravan de schijn op dat het kamperen hem ook na veertig jaar nog goed afgaat. De deur staat op een kier.
Ik kijk om me heen en waag een stap naar binnen. De linker slaapplaats is bedekt met uitpuilende vuilniszakken, een omgevallen boodschappentas en een half gevulde tray zwerversbier. Op de vloer houden verkreukelde bierblikken, lege chips-zakken en fastfoodverpakkingen elkaar gezelschap.
Een teiltje met servies en bestek vult de gootsteen, op een driepits gastoestel verspreiden aangekoekte pannen de indringende stank van voedsel dat tenminste twee dagen eerder werd bereid.
Op de hoek van het aanrecht grijnst een gebit mij toe vanuit een glas water.
Daarnaast ligt een vrouw diagonaal op een krap tweepersoonsbed, ze verkeert hoorbaar in diepe rust. Een lange grijze vlecht omlijst haar gezicht en valt over haar schouder. Haar naar binnen gevallen lippen zijn omgeven door rimpels, erboven vormen donshaartjes het begin van een snor. Onder zware wenkbrauwen houden knoeperds van wimpers diepblauw geverfde oogleden in ruststand.
Uit de gedeeltelijk dichtgeritste slaapzak hangt zijdelings een scharminkelige bleke borst, de donkerroze tepel beweegt mee op het ritme van haar ademhaling en raakt zo telkens het matras.

Achter mij klost iemand de caravan in en buldert:
‘Ben je er nu al? We hadden toch vijf uur afgesproken?’
Ik draai me om.

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Commentaar Marc Hostwriters

Ha die Ton. Bij een eerste lezing zocht ik vooral naar de kern van de opdracht, zijnde loeiende en gloeiende metaforen en ik bleef een beetje op mijn honger. Dacht ik. Want wat blijkt bij een tweede (en derde) lezing? Er zitten subtiele, bijna terloopse omschrijvingen in die je pas opvallen wanneer je het verhaal rustig laat binnenkomen. De tijd die geen gelijke tred kan houden; een caravan die de schijn van het kamperen ophoudt; bierblikken en lege chipszakken die elkaar gezelschap houden. Het geeft een poëtische  ondertoon aan het nogal grauwe palet dat je de lezer voorspiegelt. Verrassend beschrijvend.

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ton, ik had hetzelfde als Marc. Na nog een keer lezen zag ik hoe je het omschreven had. Alleen de clou van het verhaal ontgaat me. Wellicht dat andere forumleden het zien en lees ik het in de reacties. Verder goed verhaal. Graag gelezen.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Ton. Mooie bijdrage. In jouw duidelijke schets over de zelfkant van het bestaan zie ik hoe zelfs  diep weggestopte metaforen (of beschrijviingen?)  het verhaal meer zeggingskracht geven.  
Wat mij stoort is het vele gebruik van houden. (houdt) Kun je me de clou van de laatste zin uitleggen? Ik voel me heel dom nu. 

Ha ha, ik zie dat Fief me net een minuut voor is.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ton, wat een meesterlijke beschrijving van een goorheid die bij je binnendringt. Als lezer wil je weten waar deze afspraak (in de Brusselse Noordwijk?) over gaat.  

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Marc, ik ben zeer verguld met je reactie. Hartelijk dank daarvoor. Je weet feilloos de vinger op mijn worsteling te leggen; deze opdracht vond ik een lastige. De voorbeelden die je aanhaalt hebben me flink beziggehouden voor ze uit het geboortekanaal van mijn toetsenbord floepten. Ik had meer omschrijvingen in gedachten, maar heb ze achterwege gelaten om niet te verzanden in mooischrijverij en overkill. Bij te veel gloeiende metaforen ontstaat brandgevaar, daar wil ik mijn vingers niet aan eh ... verliezen.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Commentaar Mili Hostwriters:

Ton, ik zou eerder opteren voor: de aanwijzingen in de app.

Dan lees ik realiteitszin: over gijzelende raamambtenaren met verstrekkende macht.

linker slaapplaats > 1 woord

een half gevulde tray > cynisch humoristisch?

twee dagen geleden werd bereid > twee dagen eerder werd bereid

scharminkelige, bleke > geen komma nodig tussen twee bijvoeglijke naamwoorden als je ze ook kunt omdraaien

Ik hoef absoluut niet te weten wie er binnenkomt; ik geef er mijn eigen invulling aan. Aangezien die persoon ‘klost’, vermoed ik een boer die de ruiten van de raamambtenaren komt ingooien. De vrouw op het bed zal zijn melkmeisje zijn. ;-)

Je verhaal heeft de allures van een thriller; van mij krijg je een kusje.

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, hartelijk dank voor je reactie. De clou ... daar zeg je zowat. Ook dat was een worsteling; ik focuste te veel op de omschrijvingen, waardoor de inhoud van het verhaal erbij inschoot. Daar komt bij dat ik er al een stuk of zeven aanzetten tot een verhaallijn op had zitten. Om eerlijk te zijn; ik wist ook niet hoe het verder kon gaan. Tegelijkertijd is de cliffhanger - precies op de grens van de 300 woorden - een leuke uitdaging voor de lezer om zijn/haar eigen vervolg erbij te bedenken.
Het doet me goed dat jij het verder een goed verhaal vond.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Carneli, je geeft me fijne complimenten, waarvoor dank! Het antwoord op de vraag naar metaforen dan wel beschrijvingen moet ik je schuldig blijven; gezien de worsteling die ik met deze opdracht had, voel ik me slechts een amateur op dit gebied.
Je legt de vinger terecht op de hou(d)terigheid van mijn bijdrage; daar heb ik zelf ettelijke keren overheen gelezen.
Voel je vooral niet dom bij het missen van de clou; zie mijn reactie aan Fief.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, je compliment over de meesterlijke goorheid doet mij blozen!
De plaats van handeling heb ik ontleend aan mijn jeugd, toen ik in een voorstad van Den Haag woonde.
Jij wilt als lezer weten waar de afspraak over gaat; kom nou, een man van jouw kaliber weet daar zelf toch wel een draai aan te geven? 😜 Zie ook mijn reactie aan Fief.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Mili, ik moet even bijkomen. Je kusje overrompelt me, maar ik aanvaard het in blozende dankbaarheid! Je Stanleymesscherpe blik droeg ook bij aan mijn blozen, ik heb je verbeteringen snel verwerkt.
De tray zwerversbier berust op eigen waarneming op een camping, waar het de gewoonte was met elkaar bier per tray van halve-liter-blikken uit het goedkopere segment te nuttigen.
Je invulling van de binnenklossende boer vind ik meesterlijk, zie ook mijn reactie aan Fief. Als die boer al een melkmeisje heeft, zal zij eerder jeugdig, hupsend, goedgeschapen en blond zijn, maar dat is dan weer mijn fantasie. Met de beste wil van de wereld kan ik dat melkmeisje niet haar gebit in een glas water laten doen ...

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Ton: de voorsteden van Den Haag ken ik niet, maar bij de Noordwijk van Gi kan ik mij wel iets voorstellen en een draai geven ;-) Daarnaast hebben melkmeisjes, voor zover ik ze ken, hagelwitte stevige tanden en geen kunstgebitten. 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Schmetterling:

Daarnaast hebben melkmeisje voor zover ik ze ken hagelwitte stevige tanden en geen kunstgebitten. 

Precies mijn punt; ik weerleg de suggestie van Mili dat de vrouw in mijn verhaal een melkmeisje zou zijn.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Een verhaal dat het aan de lezer laat om door te verhalen. Mooie sfeerschets, waar ik goed meekom in de setting en waar je mij de ruimte laat om verder het avontuur zelf vorm te geven. 😀

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi geschreven verhaal. Ook ik verwachtte een clou, maar het blijkt dus te eindigen met een cliffhanger. Gaat Fief het vervolg schrijven?

Ik struikelde over linkerslaapplaats. In de reacties lees ik dat Mili zegt dat het één woord moet zijn, maar bij linkerslaapplaats moet ik denken aan de plek van het vlakke deel links van het voorhoofd, maar het gaat hier duidelijk niet om de linkerslaap, maar om een slaapplaats aan de linkerkant. Linker is hier in mijn ogen een bijvoeglijk naamwoord, horend bij plaats en zou dan ook los van elkaar geschreven moeten zijn, maar Mili heeft ongetwijfeld meer verstand dan ik van taal, dus ze zal het wel juist hebben. Ik zou alleen heel graag willen weten waarom.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik moet lachen met mijn eigen verkeerd begrip van het woord forenzen. Wij gebruiken makkelijker pendelaars. En ergens wist ik het wel hoor, dat mijn begrip van dat woord niet juist was (want ik had het al eens eerder opgezocht).

Forenzen doet me denken aan forensisch onderzoekers. Waardoor het verhaal voor mij een heel andere betekenis had. De beschrijving was voor mij dan ook als van een of andere plaats delict. Alleen leeft de vrouw met/zonder grijns nog. 

Ik vind je beschrijvingen heel leuk en creatief!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Musonius, ik twijfelde ook over de linkerslaapplaats. Volgens Onze Taal kun je het ook los van elkaar schrijven als je precies wil duiden welke kant. Over het algemeen zeg je linkerschoen en rechterschoen, maar als je moet kiezen tussen  verschillende schoenen kun je ook zeggen: die linker schoen. In het verhaal van Ton denk ik ook dat het los van elkaar moet/kan. De hp komt de ruimte binnen en met linker slaapplaats geef je de richting aan. De vrouw kan op de linkerslaapplaats liggen van de rechter slaapplaats. Maar dat is zoals ik de uitleg van Onze Taal interpreteer en zoals je al zegt: Mili heeft er meer kaas van gegeten.

https://onzetaal.nl/taaladvies/linkeroever-linker-oever

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Musonius en Ton: uitdaging aanvaard.

Achter mij klost iemand de caravan in en buldert:
‘Ben je er nu al? We hadden toch vijf uur afgesproken?’
Ik draai me om.

In de deuropening staat een uit de kluiten gewassen man met een baard waar de zangers van ZZ Top jaloers op zouden zijn. 
'Harrie, is het toch?' bast hij.
'Uh ..., nee, Ton Badhemd. Ik kom voor de tweedehands damesfiets die op Marktplaats staat.'
'Een fiets?' De man barst zo hard in lachen uit dat het een plaatselijke aardebeving veroorzaakt. De caravan schudt zo hard dat de vrouw gevaarlijk dicht naar de afgrond van het bed stuitert.
Ik pak mijn telefoon en zoek de app waarin de aanwijzingen staan. Dan zie ik mijn vergissing.
 

Jij weer, Ton.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Musonius, dank voor je reactie, ik ben er blij mee. Jammer dat je struikelde, hopelijk heb je je niet bezeerd (zoals menig automobiel bij de beruchte Haagse poller ... 😜). De kwestie die je aansneed kreeg een vervolg; zie mijn reactie hieronder. Je struikelpartij kwam niet uit de lucht vallen.

@ Fief, Musonius en Mili:
De regels van onze prachtige taal kennen vele nuances en uitzonderingen. Raadpleging van de Schrijfwijzer of Onze Taal is dan ook vaker wel dan niet een aanrader. En ja, ik doe dat zelf te weinig, vaak vertrouwend op mijn intuïtie, maar meestal gewoon uit luiheid.
Na kennisneming van de post van Fief met de link naar OT kies ik er nu definitief voor om de linker slaapplaats als twee losse woorden te schrijven. Dankjewel Fief, je verdient een dikke pluim!

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Annabe, dankjewel voor je complimenten. Vermakelijk hoe je door een andere interpretatie van een woord het verhaal in een heel ander perspectief plaatst. Als jij nu eens een vervolg maakt op dit verhaal vanuit het perspectief van jouw interpretatie ... ? De vrouw hoeft in die versie niet per se dood te zijn; beroven, mishandelen, drogeren zou ook nog kunnen. Ik ben benieuwd!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, je kon het niet laten; je geeft met jouw aanvaarding van de uitdaging een leuke invulling aan een vervolg. Vervolgens werp je mij de handschoen toe. Ai, daar heb je mij mooi te pakken! Ik zou hem graag oprapen, maar gezien het gesteun en gekreun dat mij de afgelopen dagen ontsnapte bij het creëren van het eerste deel van dit verhaal, zie ik er toch maar van af. Sorry! Morgen komt er een nieuwe opdracht, ik houd mijn creatieve kruit nog even droog.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ton, die details, die oplopende spanning, die beschrijvingen, die stank en de naderende voetstappen... dat vraagt om meer! Misschien kun je het vervolg zo schrijven dat het in de volgende opdracht past? ;-) Met veel plezier gelezen.