Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 403 The Voice  

Hij kleurt rood als een ondergaande zon. Zij heeft hem net gevraagd of hij het ziet zitten om in de Rosse Buurt controles uit te voeren.

Zij is zaakvoerster van een inningskantoor. Wie in openbare gelegenheden beschermde muziek wil afspelen dient auteursrechten te betalen.
Hij is sollicitant voor de functie van controleur, die na vaststelling van de feiten een contract ter ondertekening voorlegt of bij weigering een proces-verbaal opstelt.

Reeds bij het binnenkomen hebben de hoofzakelijk vrouwelijke medewerkers van het kantoor elkaar niet mis te verstane blikken toegeworpen. Hoe gaat hun bazin dit varkentje wassen?  De controleurs in dienst hebben een hoog kleerkastgehalte en dragen zware snorren. Deze kandidaat heeft meer iets van een bedeesde Harry Potter.
Met een onderdrukte schaterlach als een ingehouden flatus en samengeperste lippen heeft de receptioniste hem tot bij de zaakvoerster gebracht.

Zodra de zon in de zee gezakt is, zoekt de jongeman met het ziekenkasbrilletje wanhopig naar een passend antwoord op de eerder gestelde vraag.
“Ik ben door de directeur van het hoofdkantoor gestuurd. Ik ben zijn buurjongen en weet ook niet precies wat de functie inhoudt.”
De zaakvoerster valt haast in katzwijm. Wat een stem! Uit de mond van deze man komt het geluid van een campanella, zoals zij die graag hoort bij het ontwaken.
Zij stelt hem een rits vragen die er niet toe doen, enkel om nog meer verrukkelijke omfloerste diepe klanken te doen opborrelen uit deze gouden strot.
“Je hebt een prachtige stem, jongeheer.”
“U bent niet de eerste die mij dit zegt, mevrouw.”
“Je moet beslist met een radiozender contact opnemen. Wat zou ik het  op prijs stellen om ’s morgens gewekt te worden met een stemgeluid als het jouwe op mijn wekkerradio.”
Nu is het haar beurt om rood te kleuren als de opkomende zon.

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Commentaar Marc Hostwriters:

Al te schattig, dit. Maken de vrouwelijke medewerkers zich vrolijk om het uiterlijk van de jongeman? Dat komt niet zo uit de verf. Ik veronderstel dat hij niet echt het postuur mee heeft om in de rosse buurt boetes te gaan uitdelen. De vergelijkingen zijn wat aan de brave kant. Volgende beschrijving is wel een mooie: (…) enkel om nog meer verrukkelijke omfloerste diepe klanken te doen opborrelen uit deze gouden strot. Het verhaaltje begint met een ondergaande zon en eindigt met een opgaande … daar is over nagedacht ;)

 

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Marc: da's een snelle respons. De vrouwtjes maken zich inderdaad vrolijk om de veel te jonge kerel met het brilletje van de mutualiteit in vergelijking met het kleerkastpostuur en zware snorren van de reeds in dienst zijnde controleurs.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk verhaal, Schmetterling. Grappig die verbaasde reactie op het stemgeluid van de jongen. Ik sluit me aan bij Mark dat je de jongen iets meer had kunnen beschrijven waardoor de reacties van de dames duidelijker wordt. In je reactie hierboven zeg je het wel: niet bepaald de kleerkastpostuur.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Eens met de commentatoren, goede setting en de tegenstelling kan mss iets duidelijker?

Ik verwachtte dat je iets ging doen met die controles in de Rosse buurt (erg leuk gegeven), maar dan slaat het om en wordt het een radio stem (wat ook leuk is) misschien kiezen welke kant je het verhaal op wil laten gaan? (in het geval van de stem, lijkt me de intro van de Rosse buurt minder relevant? en visa versa?)

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Commentaar Mili Hostwriters:

Marc heeft het over een schattig verhaaltje, ik zou eerder een schetig verhaaltje zeggen.

“Je hebt een prachtige stem, jongeheer.” Ligt het aan mij of spreekt de zaakvoerster hem nu wel heel verlangend aan?

Komma’s voor ‘die’ hoeven niet, Vlinder, je stokt de lezer.

Je mag van mij de zin ‘Zij is zaakvoerster …’ echt wel in mootjes hakken, hoor. Twee keer ‘die’ is een te veel.

Met vrouwelijke listigheid gelezen.

 

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Mooi rond in de kleurende konen. Sommige zinnen vind ik wat ingewikkeld geformuleerd, maar het verhaal vind ik geslaagd.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Op de Vlaamse klassieke radiozender Klara zijn er een rits nieuwe jonge presentatoren met knappe stemmen. Af en toe kan men ze ook zien via de webcam. Eentje lijkt verdacht goed op de beschrijving van jouw hp. 

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik dacht natuurlijk heel ergens anders aan met die titel. Ik zie wel wat in het spelen met kleur, maar heeft de Rosse Buurt eigenlijk wel een functie? Kan net zo goed op kantoor blijven, dit verhaal. Werkt al even goed.

Nog even een shoutout naar de Z-alliteratie aan het begin van het laatste deel. 

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

@Gi: ik heb het nagegaan en het klopt, zowel dat van die knappe stemmen als van de gelijkenis, maar ik ga er geen naam op plakken.
@Sakura: het gegniffel van de meisjes kwam vooral omdat ze wisten dat de Rosse Buurt het werkdomein van de nieuweling zou worden.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Schmetterling, zo die ondergaande zon komt snel weer op. Daartussen speelt zich een scene af die ik zo voor me zie. Ik vond de tegenstelling van de jongen met het ziekenkasbrilletje (is dat hetzelfde als ziekenfondsbrilletje?) met de klerenkasten wel duidelijk. De tegenstelling aanscherpen kan ook te veel zijn? Ik heb jouw verhaal met plezier gelezen.

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

@Carneli: ziekenkas = ziekenfonds en de kleerkasten en snorren heb ik eerst in de reacties gebruikt en later in de tekst verwerkt. Ter aanscherping: het hoofdpersonage had trouwens ook een beginnend donsachtig iets onder de neus. 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk verhaal en leuke reacties (die ene zin zonder ’stem’ krijgt wel een heel andere betekenis).

ik herken het ook, dat je verrast kan zijn door iemands stem. En dat kan twee kanten op. 

Het moeten niet altijd de mannen zijn die zich ongepast gedragen :)

 

Lid sinds

4 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een paar puntjes. Een campanella is een kleine italiaanse bel en is dus een hoog geluid. Dat gaat niet zo goed samen met 'diepe klanken'.

Verder, begrijp ik dat je met de ondergaande zon wilt beginnen, maar het nadeel is dat de tekst daardoor niet meer chronologisch is en daardoor wat ingewikkeld wordt. 

Verder heb je al twee perspectieven, die van zaakvoerster en de medewerkers.

"wanhopig naar een passend antwoord" hier zou je meer kunnen beschrijven wat de zaakvoerster ziet.

Maar leuk stuk,

Lucas

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Annabe: uiteraard.

@Lucas. De klanken kwamen van diep maar waren niet noodzakelijk laag. Het kan ook een Italiaanse tenorstem zijn. De andere argumentatie kan ik niet volgen, maar je vond het leuk, dat is al heel wat. Dank je.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Schmetterling, graag en met bewondering gelezen; je naïeve jongeling is een mooi contrast met enerzijds de kleerkasten en anderzijds de dames van het inningskantoor, en dan moeten de confrontaties met de dames uit zijn werkgebied nog komen! Ik vind dat je het gedrag van de receptioniste raak hebt getypeerd!

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Schmetterling, wat een leuke vondst, het idee van dit verhaal. Je metaforen zijn naar mijn smaak mooi gedoseerd. Ze gaan niet met je verhaal aan de haal, maar voegen iets toe. Knap gedaan. Met plezier gelezen.