#399 Grafschrift

Hey Maria, ik zie hem voor me, dat is gelukt. Het verhaal kabbelt een beetje en ineens aan het eind wordt het een mooi verhaal met een geweldig slot.

GG

Dank je Taco, voor je fijne reactie.

Hoi Maria, ik sluit me aan bij Taco wat betreft het begin. Verder een mooi verhaal, graag gelezen.

... overleed mijn oom bijna een jaar geleden.   ---> achter oom zou ik een komma zetten als een kleine pauze in de zin.

Ik kijk naar de steen. Dan zie ik zijn overlijdensdatum: 5 mei 2021. Bevrijdingsdag.  --> dit vond ik een beetje vreemd. Het is alsof de datum jen nu pas opvalt, je wist toch dat hij toen overleden is? Misschien kun je "Dan zie ik zijn overlijdensdatum" ook weglaten.
 

Ik had het zelfde als Taco en Fief, maar toch ook een mooi verhaal. Kan je nog wat verder uitwerken. GG

@Fief: dank voor je fijne reactie. Ik heb je tips ter harte genomen en in de tekst wat aangepast.
@ Tony: dank voor je compliment. Ja, dat kabbelen, daar moet ik nog steeds aan blijven werken, dat ik het niet doe, dus...

Hallo Maria Fransisca, In Friesland loop ik regelmatig over een van de vele begraagplaatsen zoals jij er een zo mooi hebt beschreven. De volgende keer denk ik aan 'je oom' doordat dit verhaal indruk op mij gemaakt heeft.

Elrie, ik bloos ervan. Dankjewel! Het gaat echt over een oom van me, maar wel wat aangepast natuurlijk.

Hallo Fransisca,

Wat een mooi en interessant verhaal. In de hongerwinter van 1944/45 ben ik als klein meisje door verzetsstrijders  's nachts per boot over het IJsselmeer naar Friesland gebracht. Zij hebben mij en nog veel andere kinderen uit het uitgehongerde Rotterdam van de hongerdood gered. Wie weet hebben jouw oom en ik elkaars levenspad gekruist. Ik denk met veel dank en warmte aan Friesland terug.

Ha Marijcke, dankjewel voor je mooie reactie. Je zou over wat je meemaakte als kind, een mooi boek kunnen schrijven, wat bijzonder! Als je in het Noorden van Friesland was in de oorlog, zou het zomaar kunnen dat jullie paden elkaar hebben gekruist. Leuk dat je dit vertelde.

Hi Maria,

Mooi verhaal, liefdevol, warm. Volgens mij vormen zijn dagboeken een mooie basis voor een prachtig indrukwekkend boek. Een mooi mens, jouw oom.

dag Maria

Mooi verhaal een fijn geschreven. Je start met een omgevingsbeschrijving en dat vind ik goed gedaan omdat je daarmee de juiste sfeer creëert.

Hoewel je niet echt een portret maakt qua fysieke verschijning van je oom, slaag je erin, door hier en daar een detail prijs te geven, een beeld te geven van wie hij was. Hier en daar zou ik een (overtollige naar mijn smaak) zin schrappen. Zoals deze: Er waren veel mensen, maar na afloop was de stapel nog niet op. (deze zin lijkt me niet nodig, en daarop volgt dan vreemd genoeg ene stukje dat elders hoort me dunkt:) Pentekeningen, houtskool of aquarellen, sommige nog gemaakt enkele weken voor zijn overlijden.

Ook hier zie ik de meerwaarde niet van in: 

Met mijn tante samen genoot hij van muziek, ze zaten op een zangkoor en legden zich toe op de Friese taal. Om de puntjes op de i te zetten, want Fries was hun moedertaal.

dan schrijf je Toch... terwijl die toch geen logisch vervolg is van wat je schreef over het Fries.De woorden toch, maar,... kan je best vermijden in een creatieve tekst: het zijn worden die saaiheid met zich brengen, de levendigheid wegnemen.

Wel graag gelezen

Johanna

Mooi, hoor! Dit soort landschap ken ik goed en het past bij de volhardendheid, de koppigheid en onafhankelijkheid van de oom. Dat hij riskant verzetwerk deed, en daar kennelijk niet over opschepte, past ook goed in het plaatje.

@ Debby: dankjewel, ja dat zou goed kunnen!
@ Johanna: Dankjewel voor je compliment en voor je duidelijke feedback, heel fijn.
@ Aurora: Dank, wat leuk dat je een link ziet tussen het landschap en het karakter van mijn oom. Daar was ik zelf nog niet opgekomen, maar het is een boeiende gedachte.