Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#393 - Het venijn zit hem in de staart

15 maart 2022 - 11:11

Omdat ik een vrouw waar ik niet van hield, bezwangerde, met haar trouwde, scheidde en ik Kat, het kind, een weekend op de maand heb, sluiten we achteraan aan voor de Python in de Efteling. Een bordje belooft de attractie in een half uur te bereiken, langs een kronkelende wachtslang. 

Na vijf minuten mensen kijken, zie ik een breedgeschouderde, stralende man verschijnen. Onmiddellijk raast mijn hart en als in een reflex hurk ik naast het kind. Kat kijkt me verbaasd aan. Weet zij veel dat daar Brent staat. Klote Brent.

Waar ik straalde, nam Brent de fakkel over. Ik was de king van het judo, Brent kwam en vloerde me. Ik was de topspits bij het voetbal, Brent tekende in en ik vloog op de bank. Sonja was mijn vriendin, en jawel, Brent stak zijn tong in haar keel.

Voor ons is er een open plek ontstaan, omdat ik domweg blijf hurken naast Kat. Ze streelt mijn haren als voelt ze dat ik angstzweet murf. Ik wil Brent niet zien, maar de slang is ongenadig. Hij zal ons meermaals passeren. 

Ik neem Kats hand stevig vast, alsof zij mij kan sterken, en schuifel gedwee twee meter verder. 

‘Wel, wel,’ zegt hij met een grijns, ‘die Tony.’
‘Dag Brent,’ mompel ik. Ik denk aan de dartspijltjes in zijn kop tegen de muur van mijn studentenkamer.
‘Dagje Eftelen?’ vraagt hij. ‘Wie is die betoverende date?’ Hij wijst naar Kat. Mijn date? Hij wrijft het er in. Kat ziet er niet uit: verwarde plukken ros haar op een sproetenkop. Veel te mollig voor een kind van tien. Zijn twee godenkinderen dartelen rond zijn monumentale lijf. Hoe kan het ook anders? Met mijn Sonja. 
‘Papa,’ zingen zijn modellen-in-spé in koor, ‘we kunnen verder.’
‘Wacht, Tony is een oude vriend,’ zegt hij met een stem die op de radio past. Een vriend? De nagel aan mijn doodskist. Zijn kinderen wachten niet en stromen in het vrijgekomen gat. Hij knipoogt en volgt ze.

Ik wrijf met mijn linkerhand over de knokkels van mijn rechterhand en voel hoe het een vuist vormt. Op kickboksen was Brent nog niet aangesloten.
Ik wel.

Kat en ik schuifelen ook verder. 

De slang is ongenadig.

 

 

 

---- het was eerder (ter referentie) --

Ik tast in mijn jaszak en voel het keukenmes. Deze ochtend wist ik niet waarom ik het meenam.
Nu wel.

Ook Kat en ik schuifelen verder. 

De slang is ongenadig.

 

 

 

 

 

 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 maart 2022 - 12:41

Ha, een roodharig kind! :) Ik had qua concept hetzelfde idee, een oude pestkop neersteken. Wellicht toch geïnspireerd door een nieuwsbericht dat ik vandaag las. 

Ik vind je uitwerking goed gevonden, met die slang die kruisende blikken afdwingt. Die setting doet me wel verder denken. Arme kinderen en omstaanders ook. De media zullen hier ook wel opspringen. 

Murf ken ik niet.  

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
15 maart 2022 - 13:38

Mooi, Kat als schuilplek voor een 'oude vriend'. De spanning zit er meteen in. Ik zag de vechtpartij al voor me maar die bleef gelukkig uit.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 maart 2022 - 3:52

Hoi Tony, zeer goed verhaal. In zo'n wachtrij kun je elkaar niet ontlopen. Goed gevonden. De dartpijltjes vind ik briljant. 
Het einde vind ik niet echt geloofwaardig. Waarom zou je een keukenmes meenemen? Het leest voor mij alsof je snel nog een afronding zocht. Ik had een iets andere wending verwacht, maar ja, ik ben Tony niet. 
Hoe dan ook, ik heb wel genoten van je verhaal. 

een weekend op de maand  ---> op de maand of in de maand? In Nederland zeggen we een weekend in de maand. 

Is Eftelen een bewuste keuze of bedoelde je Efteling te schrijven?

De nagel op mijn doodskist.  --> volgens mij is de uitdrukking: de nagel aan mijn doodskist.

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 maart 2022 - 15:21

Die Tony! Hé,waarom stop ik nou een keukenmes in mijn zak? Nou ja, dat zal wel van pas gaan komen in het pretpark. 

Maar, serieus. Zo'n Brent, met zijn onuitstaanbare naam. Goed geschetst.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 maart 2022 - 16:53

Ha Tony, je hebt mooi de spanning en ergernis, het ongemakkelijke gevoel weergegeven. Het vooruitzicht dat Brent meerdere keren je pad gaat kruisen. Vooral knap dat je de situatie zo maakt dat ontsnappen niet mogelijk is. Dat mes snap ik niet goed, valt een beetje uit de toon.
'na vijf minuten mensen kijken, zie ik'  Komma's horen tussen twee werkwoorden die elk in een ander zinsdeel passen.
 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 maart 2022 - 18:17

Aangezien het keukenmes niet geloofwaardig was, (is het ook niet) het einde herschreven. geloofwaardiger?

 

@Annabe: dankje. Murfen is tja, erg vies. 

@Elrie: of ze uitblijft dat weten we niet zeker. Ik denk het niet. Het moest er eens van komen.

@Gi: veranderd :)

@Meri: een dagje eftelen, misschien moet ik eens pitchen bij de Efteling marketing meisjes?

@Fief: van dat weekend weet ik het nog niet goed, op om in? Eftelen was meer dan bewust ja. Nagel aangepast.

@Sakura: hihi: toch aangepast. Dank

@MF: dank. kommaatje toegevoegd. Dat mes is ook aangepast...

 

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 maart 2022 - 23:25

Tony ik vond dat mes wel iets hebben maar dan werd het later op de rechtbank: 'met voorbedachte rade'. Kickboksen is maar een klein vergrijp.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 maart 2022 - 14:13

Mooi verhaal. Ik zie dat je het verhaal hebt aangepast. Terecht, want ik vond het wat ongeloofwaardig en bovendien kwam het mes een beetje uit de lucht vallen (denk aan de schrijfwetten van misdaadverhalen; als het slachtoffer in hoofdstuk acht wordt doodgeschoten, moet het wapen in hoofdstuk één al ter sprake komen).

Toch vind ik het slot niet sterk genoeg. Kun je niet iets verzinnen met hem de python uitwippen tijdens de rit?

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 maart 2022 - 22:29

 

Hallo Tony, je eerste zin vind ik nogal lang en verwarrend. Er zit heel veel informatie ingestopt. Ik denk dat het leesbaarder wordt, als je die informatie spreidt over verschillende zinnen.
Ik wrijf met mijn linkerhand over de knokkels van mijn rechterhand en voel hoe het een vuist vormt.” Hand is mannelijk of vrouwelijk.
Verder heel graag gelezen, leuke vondst van die kronkelende wachtslang. Ik ben wel benieuwd naar de volgende ontmoeting. Gaat hij die Brent neerslaan waar al die kinderen bij zijn? Spannend!

 

 

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
19 maart 2022 - 9:13

Hoi Tony, wat een spannend verhaal. Je voelt het ongemak. Leuke locatie ook voor het verhaal! Ik vind je aanpassing die hebt gedaan heel goed, beter zo denk ik. Het is ook een heel eerlijk verhaal en ook dat vind ik knap.

Gr Yvette

Excuus voor mijn late reactie (opdrachtverzinner). Ik lig al de hele week met griep op bed.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 maart 2022 - 13:28

Tony, een juweeltje! Prachtige beeldend geschreven, zoals de kronkelende wachtslag, de tong in haar keel en het wrijven over de knokkels. En een heerlijke genoegdoening als uitsmijter. Inlijsten, dit verhaal! 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 maart 2022 - 11:12

Je knokkels goed voorbereiden op de onvermijdelijke stoot. En nu maar hopen dat hij niet net bukt om zijn veters vast te maken, zal je net zien

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 maart 2022 - 12:36

@Fief: dank

@Gi: een goed uitgevoerde kick, kan ook wel leiden naar de rechtbank

@Emily: dank, ik hou wel van een lange zin af en toe... dat is een beetje persoonlijk denk ik.

@Iev: dankje! en geen excuses nodig.

@ton: dank!

@Dana: dat zal je net zien :) 

 

Dit verhaaltje is uitgegroeid tot een kortverhaal van bijna 3000 woorden, mocht iemand het willen lezen, DM!