# 392 Il paradiso
“Ik zijn heel contento “, zegt mijn neef, wanneer hij verneemt dat wij naar zijn twintigste verjaardag komen.
Sinds zijn derde levensjaar woont hij in Italië. Hun zakelijke tegenslagen hebben zijn ouders nooit weerhouden om in het land te blijven.
Het is de eerste keer dat wij hen opzoeken. In een lang gesprek vertrouw ik Marc, mijn zwager toe dat ik nooit begrepen heb waarom hij zijn bloeiend bedrijf in ons thuisland achterliet om naar Italië te verhuizen.
“Kom,” zegt hij, “ik zal je tonen waarom.”
Wij stappen in zijn gammel Alfaatje en rijden de heuvels op.
“Tijdens mijn eerste trip naar deze streek dacht ik: de bloembollen die ik thuis kweek en naar hier uitvoer, kan ik evengoed ter plaatse kweken. Ik heb altijd in de natuur gewerkt en merkte aan vele voortekenen dat het geluk mij hier zou toelachen. In de zakenwereld is dit niet echt gelukt, maar in het dagelijkse dolce vita wel. Kijk maar om je heen.”
Wij stoppen in een onwezenlijk groen landschap waar we aspergeplantjes plukken. De eerste voortekenen van geluk bieden zich aan: we horen het gezang van krekels en komen een kudde schapen tegen. De oogverblindend knappe schaapsherder, die zo uit een Pasolinifilm lijkt gestapt, begroet ons.
In een bosje kan je de stilte snijden, die zachtjesaan onderbroken wordt door aanzwellend geroffel en het helder geluid van belletjes. Het zijn wilde paarden die door ‘amanti dei cavalli‘ klokjes werden aangebonden om hun spoor te kunnen volgen.
Bij valavond, op een terras in het dorpje boven op de heuvelrug vliegen als voorbodes van geluk de vleermuizen in de schemering.
Een fonkel in de Chiantiglazen en in Marcs ogen: “Wat kan een mens nog meer verlangen?”
Ik kijk mijn zwager aan en antwoord: “Je hebt overschot van gelijk, dit ís het paradijs.”
Wat jammer dat je maar 300…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Wat jammer dat je maar 300 woorden had, ik zou graag meer lezen over dit paradijs!
Hoi Schmetterling, een mooi…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Schmetterling, een mooi verhaal. Ik weet niet of de dingen die je noemt in het verhaal, zoals het gezang van krekels en een kudde schapen, voortekenen van geluk zijn. Je kunt er gelukkig van worden, maar het is naar mijn idee niet echt een teken. Wat de voortekenen voor die zwager waren, noem je verder niet. Verder met plezier gelezen.
Misschien kun je het verhaal iets persoonlijker maken door de zwager een naam te geven.
“Kom,” zegt hij: “ik zal je tonen waarom.” ---> de dubbele punt moet een komma zijn
kan ik evengoed ter plaatse komen kweken. ---> zonder het woord "komen" leest het beter
Kijk maar rondom je heen. ---> volgens mij haal je hier twee uitdrukkingen door elkaar. Kijk maar om je heen of kijk maar rond.
Het zijn wilde paarden die door een ‘amanti dei cavalli‘ klokjes werden aangebonden om hun spoor te kunnen volgen. ---> volgens mij is amanti meervoud. De "een" voor amanti moet dan weg. Achter amanti staat een spatie te veel.
Een fonkel in onze Chiantiglazen en in de ogen: ---> dit leest niet lekker.
@Elrie: zal ik er een boek…
Lid sinds
2 jaar 10 maandenRol
@Elrie: zal ik er een boek over schrijven?
@Fief: correcties uitgevoerd. Ergens op internet staan al deze dingen opgesomd als voortekenen van geluk, vandaar.
Zo heerlijk, een overschot…
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Zo heerlijk, een overschot aan gelijk krijgen kan alleen maar in een waar paradijs.
@Dana: zo is dat.
Lid sinds
2 jaar 10 maandenRol
@Dana: zo is dat.
Ik ging met je mee op reis…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Ik ging met je mee op reis naar Italië, een mooi reisverhaal, het smaakt naar meer. Heel sfeervol beschreven. In enkele langere zinnen, zou er een komma bij kunnen. Ik kijk uit naar je boek!
@Schmetterling: ik benijd de…
Lid sinds
8 jaar 3 maandenRol
@Schmetterling: ik benijd de man met het Alfaatje en als Maria Fransisca het ok vindt wil ik ook graag mee.
Ik lees erin dat de ironie…
Lid sinds
18 jaar 4 maandenRol
Ik lees erin dat de ironie ruim baan moet maken voor de beschrijving van de omgeving? Maar hoe moet ik dat paradijselijke lezen in de laatste zin? Ik vond de laatste zin minder zeggend dan de rest. Had liever of een clou of toch ironie willen lezen.
@Schrijfcoach O...: als je…
Lid sinds
2 jaar 10 maandenRol
@Gi: hoe meer zielen hoe meer vreugd
@Schrijfcoach O...: als je de laatste zin leest als een bedekte, milde wijze van de hp om de spot te drijven met zijn zwager door het tegenovergestelde te zeggen van wat hij oorspronkelijk bedoelde, dan kan dit als ironie overkomen. Maar het was alles behalve ironisch bedoeld. De hp zag uiteindelijk in dat hij ongelijk had. Voor mij werkt dat als een clou.
Misschien eindigen met een…
Lid sinds
18 jaar 4 maandenRol
Misschien eindigen met een inzicht over veranderen van mening, eventueel een aforisme? Ik vind dit een goed geschreven verhaal met prachtige beelden en dan vind ik de opmerking dat het paradijselijk is afdoen aan de rest van het verhaal. Misschien een beschouwelijke, wijze opmerking aan het einde als opmerking?