#384 Fikkie
Nadine, dit is de Fikkie die ik graag beoordeelt zie. Ik heb er in de loop van de schrijfweek aan geschaafd en er drie strofen aan toegevoegd.
De andere, incomplete versie die je al beoordeeld hebt, is acht dagen later door Dries Arnolds hier geplaatst. Waarom is mij een raadsel.
Fikkie (herschrijf, geslepen en aangebouwd)
Hij kan lezen en schrijven, bij wijze van spreken
een verstandig dier, een honden-IQ van zestig-plus
naar menselijke maatstaven wel te verstaan
hij kan rekenen als de beste van groep vier
Echter, de uitkomst mag niet hoger zijn dan tien
hoeveel is één plus één? dan blaft hij twee maal
zo ook, zesentwintig min zes? tien keffen op rij
na een drukke rekenles bast hij schor als een kraai
Fikkie is mij trouw als een sleutel in het slot
(daar kan mijn vriendin een punt aan zuigen)
slechts ééns per jaar wordt hij seksueel actief
dan zorgt hij voor een omvangrijk nageslacht
Hij is grijs om de snuit en oud van jaren
op expedities toch loyaal mijn kompaan
ik vertel dan honderduit, ook mijn verhalen
soms kijkt hij naar me op, waf-waf, hij luistert
Ik hoor nooit een scheve blaf of valse grom
altijd aanhankelijk, vrolijk en sociaal actief
’s avonds voor de TV, hij een aai, ik een lik
voor de haard geniet hij van gloed en vlam
Slechts zelden schiet ik spontaan uit mijn slof
Fikkie is hevig ontsteld, heeft wel zijn best gedaan
kon het heus niet houden, had zulke hoge nood
een vlaai op de mat en een straal langs de tafelpoot
Ik heb spijt van zo even, maak het gauw weer goed
lieve woordjes, een knuffel en kriebel op zijn buik
een rondedans in mijn armen en een kus op zijn snuit
tot slot zijn liefste worteltrek, die van vier: waf-waf
Nu zijn we weer als vanouds on speaking terms
ik plaag hem, zeg dat ik hem van de hand ga doen
er volgt een valse grijns en vervaarlijke gegrom
en voor straf pist hij weer langs de tafelpoot
Och trouwe Fikkie, mijn aller-allerliefste metgezel
mijn whisky en tabak, daar kan ik makkelijk zonder
maar aan jou ben ik helaas dodelijk verslaafd
wees gerust, ik zal je nooit om niet verhandelen
Vief, heb jij gelezen wat…
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Vief, heb jij gelezen wat voor onzin Gi hier boven uitkraamt?!
Annabe, dank voor de Vlaams…
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Annabe, dank voor de Vlaams-Nederlandse vertaling en je reactie op het verhaal. Bob had gelijk dat het eerste verhaal onaf was.
Maar dat gezegd hebbende, ik…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Ik vrees van niet. Ik heb geen verstand van gedichten, maar weet wel het een en ander over de techniek van vormvaste poëzie. Ik heb het gedicht over Vikkie gelezen, maar ik begrijp niet helemaal je bedoeling. Rijm en metrum ontbreken en het raadselachtig, dikwijls beeldsprakerig gewauwel van vrije-verzenmakers ontbreekt hier (gelukkig!). Het komt op mij over als een prozatekst die zich als poëzie vermomd. Of is het een raptekst? Ook daar heb ik geen verstand van.
Musonius, wat het dichten…
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Musonius, wat het dichten betreft lijken we op elkaar, ik heb er ook geen verstand van. Toch krijg ik af en toe de kriebels om me er aan over te geven. Op die momenten heb ik er weinig moeite mee. Een ‘gedicht’ verschijnt dan vrij snel op mijn scherm. Na het een paar maal overgelezen te hebben en hier en daar wat geschaafd, plaats ik het op SOL, nagenietend van het schrijfproces. Ik besef dat wat ik dan gebrouwen heb, met al mijn beperkingen, nooit een topgedicht kan zijn.
Vóór ik aan Fikkie begon las ik het boek Gedichten schrijven; de regels van het vrije vers, van Chrétien Breukers. Wat hij schreef over het vrije vers heb ik ter harte genomen, omdat deze dichtvorm me het meest aanspreekt. Hij schreef over het vrije vers het volgende:>Deze dichtvorm, waarbij ook rijm en de regelmatige versvorm ontbreken, noemt men het ‘vrije vers’ en de dichter is dan precies waar hij wezen wil: hij is vrij van alle banden, hij heeft van het metrum geen last meer, hij schrijft verzen met het gemak en de onbevangenheid, waarmee de prozaïst proza schrijft.Ook: Het vrije vers is op dit moment de dominante versvorm.<
Een beroemd vertolkster van deze dichtvorm is Wisława Szymborska, een Poolse dichteres die in 1996 de Nobelprijs voor literatuur werd toegekend. Zij dichtte in alle vrijheid en te strakke regels lapte ze aan haar laars. Bij haar geen rijm en vormvaste poëzie. Ik geniet van haar inspirerende gedichten.
Musonius, ik haal de schrijfopdracht in herinnering:
Schrijf een verhaal of gedicht (aantal woorden staat je vrij) waarin jouw / een relatie met een huisdier centraal staat. Het moet een huisdier zijn, geen wild dier.
Jij begrijpt niet helemaal wat mijn bedoeling met het gedicht is, dat mag nu toch duidelijk zijn. Het is me vrij aardig gelukt om aan de schrijfopdracht te voldoen.
Hoi Dos, Ten opzichte van…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Dos,
Ten opzichte van mijn feedback op je andere verhaal, moet ik zeggen dat ik de toon nu beter vind passen.
Helaas moet ik wel eerlijk zeggen dat feedback geven op gedichten qua opbouw, regels van het dichten, soorten gedichten en dergelijke niet mijn sterkste kant is. Daar weet ik te weinig van af om dat objectief echt goed te doen volgens de 'regels'. Ik vind in ieder geval dat de strofen goed gekozen zijn. Ze gaan duidelijk in 'onderwerpen' in elkaar over.
Inhoudelijk schrijf je mooi zowel de mooie als de wat mindere momenten met de hond en laat je goed zien waarom die relatie zo belangrijk en intens is voor het baasje.
Goed gedaan.
Groet,
Nadine
Nadine, dank voor je…
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Nadine, dank voor je opbouwende commentaar.
Voordat ik 'Fikkie' schreef had ik het een en ander gelezen over het vrije vers. Ook had ik er een tweetal bundels van Wisława Szymborska op nageslagen. Toen kwam ik in de verleiding ook een vrij vers te proberen. Nog niet perfect, maar het is de oefening die kunst baart.