#381 Nieuwjaarswensen

Meer een liefdesbrief dan een nieuwjaarsbrief (zeg ik, die voor dinsdag nog nooit van een nieuwjaarsbrief gehoord had).
Heel mooi geschreven, het slot vind ik echt het einde en dan ondertekenen met HB, wat een schitterende vondst!

Mooi passioneel geschreven, Mespunt. Van kniepertje naar nieuwjaarsrolletje. 

Bedankt voor jullie reacties.

Je hebt gelijk Musonius, maar ook ik stond niet gelijk te springen bij het vooruitzicht om me in een potlood te moeten verplaatsen, dus ik heb wat inspiratie buiten de opdracht gezocht. Die vond ik in dit gedicht. Ik heb geprobeerd om twee elementen uit dat gedicht terug te brengen in mijn verhaal. Het eerste is het gegeven dat verlangen zelf tot object van verlangen kan zijn en wat dat betekent. Ik vind dat boeiend, dus ik was gemotiveerd om dat te gebruiken.

Wat ik verder prachtig vind aan het gedicht van Tjitske Jansen is dat het zo ritmisch leest. Ik gaf mezelf de opdracht om daar wat mee te oefenen en gestoeid heb ik. Het is duidelijk dat ik een lange weg te gaan heb, maar ik heb zelf het idee dat in sommige delen best een fijne flow zit. Nu nog zien om dat van begin tot eind vol te houden. Ik heb vandaag nog een paar kleine aanpassingen gedaan. Mocht iemand op dit punt feedback willen geven dan (extra) graag.

Bij het ondertekenen heb ik nog getwijfeld of ik het potlood harder zou maken, maar uiteindelijk besloot ik de scabreuze knipoog deze keer toch maar subtiel te houden.

Dag Mespunt

Hier kan ik geen commentaar op geven, behalve goede. Erg mooi en lyrisch geschreven, en het verhaal klopt ook. Liefde van potlood en papier, dat heb je erg fijn gedaan.

Heb er van genoten!

Johanna

Er zitten toch een paar rijmseltjes in! Ik vind vooral 'Jij kent Johanna niet' heel grappig. Het neemt me mee naar de verhalen van Johanna als kastanjeschopster. Daar was de komst van Johanna soms ook onheilspellend. (Terwijl haar komst hier dat allerminst is.)

Ik sta steeds weer versteld van de kleine verschillen tussen Vlaanderen en Nederland, zowel qua woorden als qua gebruiken en dat terwijl ik toch redelijk nauwe banden met Nederland heb. Nieuwjaarsrolletjes en kniepertjes kende ik bv niet. 

Het is lief geschreven, alleen de eenzijdige polygamie (of polyamorie of seriële monogamie of...) vind ik wel wat lastig, maar dat ligt vast aan mij. Ik vond je brief wel heel leuk om te lezen!

Hoi Mespunt, ik vind het een prachtig verhaal. Waar je mee in verwarring brengt, is het woord kniepertje. Als ik het google, kom ik uit op een wafeltje (nieuwjaarsrolletje) terwijl het hele verhaal verwijst naar een notitieblok/schrijfblok. 

@Fief, ik ging ervan uit dat het hier om een koosnaampje gaat, zoals snoepje, dropje, sugar etc. Kniepertje vind ik dan ook een erg mooi gekozen koosnaam voor papier.

@Musonius, zo had ik het nog niet bekeken. Je hebt gelijk.

Mooi verhaal en ja eindigen met HB. Voor mij zat er ook wel een droevig lot voor het potlood in, dat met zijn schrijven en koolstofoverdracht ook steeds iets van zichzelf kwijtraakt, of om in Kerstsfeer te blijven: iets weggeeft.

Met plezier gelezen.

Bedankt voor je mooie woorden Johanna.

Het is lief geschreven, alleen de eenzijdige polygamie (of polyamorie of seriële monogamie of...) vind ik wel wat lastig, maar dat ligt vast aan mij.

De liefde kent vele verschijningsvormen Annabe. Ik begrijp je wel, maar wie ben ik om er over te oordelen?

Kniepertje is inderdaad een koosnaampje. Mijn eerste associatie met papier was tabula rasa (vandaar Tara, iemand was me voor met de titel) en dat deed mij denken aan de traditie van de nieuwjaarsrolletjes. Het klopt eigenlijk niet helemaal, want de rolletjes staan voor het jaar dat zich nog moet ontvouwen en de platte kniepertjes voor het jaar dat zich al ontrold heeft, dus eigenlijk juist het tegenovergestelde van tabula rasa. Ik heb mezelf maar voorgehouden dat elk nieuwjaarsrolletje een tabula-rasa-kniepertje was voordat het werd opgerold.

Dankjewel Hadeke, hopelijk vind je het een troostende gedachte dat het potlood graag zo nu en dan geslepen wordt.

De eerste alinea is wat mij betreft al prachtig met al zijn potentie. Het afgekauwde gummetje is ook lekker echt. En johanna voor de koelkast van volgend jaar. Ja hoor, ik heb het graag gelezen.

Mespunt, oorspronkelijk wilde ik een verhaaltje schrijven dat uitging van het gezegde "je hebt mensen en je hebt potloden". Niet gedaan, werd niks. Terwijl jij nu bewijst dat je wel degelijk een potlood kunt zijn zonder minder dan een mens te zijn. En daarmee een verhaal hebt geschreven dat ik met heel veel genoegen las en herlas. De erdoorheen gevlochten kniepertjes en rolletjes vond ik grappig toen ik de feiten over dit koekjesgebruik eenmaal opgedoken had. Gelukkig kan zowel de een als de ander voor als na nieuwjaar worden ingezet, begreep ik.

Als je wilt oefenen met de toon en de cadans in de verschillende potloodgevoelens zou ik je aanraden je verhaal nog een paar keer te schrijven, en te ondertekenen met bijvoorbeeld BB en HH ;-). 
Waar ik me even over verstap is dat je je identificatie uitbreidt tot het potlood van Johanna. Vond ik dus niet kunnen. Jouw potlood is HB, maakt het papier het hof en wil de mooiste dingen met zijn velletje. Dat is een heel ander potlood dan dat van Johanna, dat strepen zet en gaten prikt. Misschien doet ze dat wel met een balpuntpen, of een viltstift. Ook van Tara was ik minder gecharmeerd. Nuttig dat je het toelichtte, maar het past voor mij niet zo in het karakter van je verhaal. Waarom zou HB's aangebedene niet gewoon MC heten, of HVO? 

Mooi geschreven mes, maar toch doet het het niet voor mij. Een beetje te voorzichtig qua liefdebeschouwing? Of is het de opbouw die me niet meekrijgt? (eerste alinea's is er van twijfel in de liefde geen sprake, dan uiteindelijk wel, dan weer niet, dan weer wel? - waardoor het minder brief is en meer een radeloze gedachtestroom?

Achwat, ik heb het ongetwijfeld fout, het is een mooie tekst! GG!

Heerlijk verhaal Mespunt! Met veel plezier gelezen, fijne flow. Kleine details maken het beeldend. Je HB, geniaal gevonden!

Groet Meri

Hallo Mespunt, wat ben ik blij dat ik mijn ogen toch nog een keer langs alle verhalen heb laten gaan, anders had ik jouw juweeltje gemist. Echt heel tof. Ook die verandering in sfeer als het over J. gaat. Daarin ervaar ik ook zeker een HB. Mooi!

Bedankt voor al jullie reacties.

Als je wilt oefenen met de toon en de cadans in de verschillende potloodgevoelens zou ik je aanraden je verhaal nog een paar keer te schrijven, en te ondertekenen met bijvoorbeeld BB en HH ;-). 

Haha, dat is eigenlijk best een goed idee voor een druilerige achternamiddag Bobcom. Bedankt ook voor je andere opmerkingen. Ik kan me er wel iets bij voorstellen, en ook bij het commentaar van Tony. Er zit inderdaad een soort tegenstrijdigheid in, maar daarin zit voor mij juist extra betekenis. Dat is geen kwestie van goed of fout, maar er op een andere manier naar kijken. In mijn beleving twijfelt het potlood niet aan de liefde, maar hij worstelt wel met de wetenschap dat het consumeren van die liefde alles zal veranderen. Zijn verlangen om het papier te beschrijven en de wens om altijd op dezelfde manier naar haar te kunnen blijven kijken zijn onverenigbaar. Er is een macht, sterker dan het potlood zelf, of het nu Johanna is, of een god, of iets zonder naam en zonder intentie, maar het zal bewegen. Niets blijft ooit bij het oude, het afscheid is al bij de eerste ontmoeting, zelfs bij de geboorte, ingebakken. Dat stemt hem bij voorbaat weemoedig en zorgt voor een melancholische ondertoon die misschien wat ongebruikelijk is voor een liefdesbrief. Ik denk dat de inhoud van jouw pennenbakje gewoon anders in het leven staat Tony. Niet beter of slechter, maar gewoon anders. Nooit met de handrem erop, maar altijd knallen in de hoogste versnelling, mijn potlood is daar misschien wel een beetje jaloers op.