Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#376 Emoties

17 november 2021 - 20:20

 

‘Nee, hoor,’ Hilda praat steeds luider. ‘Tante Christa heeft dat theepotje aan mij beloofd.'
‘Maar tante en ik dronken er altijd thee uit, als ik op bezoek kwam, dus het heeft voor mij veel emotionele waarde.’ Jet kan haar stem ook niet meer zo goed onder controle houden.
Dit luide heen en weer gepraat gaat nu al vijftien minuten zo door. Ze komen er niet uit.
En ik sta hier als onderwerp van de discussie. Eerlijk gezegd maakt het me niets uit wie me krijgt, als dat geschreeuw maar stopt.
Ik mag er zeker zijn, met zachtroze bloemetjes rondom mijn buik en op mijn tuit. En hebben jullie dat chique gouden randje langs het dekseltje en over mijn oor gezien?
Vroeger, toen tante mij kreeg, was ik niet alleen, nee. Toen kreeg ze tegelijk een prachtig suikerpotje en melkkannetje, allebei met hetzelfde motiefje als ik. Met zijn drieën stonden we te pronken op de mooie theetafel in de salon. Elke keer als er theevisite kwam, werden we tevoorschijn gehaald en mochten we dienstdoen. Die ene keer, dat de barones op bezoek kwam, zal ik nooit vergeten. Wat een dame was dat.
Ja, toen voelde ik me groeien van trots.
Dat ik bij zo’n deftige visite gebruikt mocht worden.
Hilda en Jet praten gelukkig weer wat rustiger. Ik denk dat ze er wel uitkomen. Het is trouwens best goed voor je gevoel van eigenwaarde als er om je wordt gevochten, merk ik.
‘Laten we het zo oplossen,’ zegt Hilda. ‘Ik neem het theepotje mee en als je bij me langs komt, drinken we er samen thee uit, net zoals je dat vroeger met tante deed. Wat vind je daarvan?’
‘Nou, ik denk dat er niks anders op zit. Laten we dat zo maar doen. Maar je moet me beloven dat je het theepotje op een mooi plekje neerzet, zodat iedereen het kan zien.’

Enkele weken later sta ik in Hilda’s mooie kastje met de glazen deurtjes. Helemaal vooraan.
Jet is al drie keer langs gekomen om samen thee te drinken. Maar de laatste keer gebruikten ze een thermoskan. Daarin blijft de thee veel langer heet, zei Hilda.
En ik, ik sta nog steeds te pronk. Tot gisteren. Toen brak de hulp per ongeluk mijn oor eraf. Daarna schoof ze me helemaal naar achteren, zodat niemand het zou ontdekken.
Ik ben benieuwd wanneer ik mijn ereplaatsje terug krijg.

 

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2021 - 8:28

Leuk perspectief al zie ik het somber in voor de theepot. Zo zie je maar dat, zoals zo vaak, het verkrijgen leuker is dan het hebben.

Graag gelezen.

En ik, ik sta nog steeds te pronk

Moet pronken zijn denk ik.

Lid sinds

4 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2021 - 9:10

Hallo Maria, 

Het verhaal is leuk geschreven: de invalshoek geeft het een leuke toon. De eerste regels tot aan Ze komen er niet uit werken voor mij minder goed. Op dat moment weet je nog niet dat je vanuit het perspectief van de theepot leest. En juist omdat het de eerste regels zijn, komt het over als een heel standaard en daardoor wat saaie introductie van een ruzie om een erfenis. 
Maar: het einde waarin de theepot wordt weggestopt, werkt wel erg goed. Zo ga je je afvragen hoeveel emotionele waarde hij écht heeft. Als het  echt zo belangrijk was, dan kan hij nog steeds gekoesterd worden, ondanks de schade (ook al is hij dan misschien niet zo mooi meer.) Dat zet de ruzie van het begin in een ander en interessant perspectief. 

Al met al heb ik het verhaal met plezier gelezen. 

Groet,

Nadine 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2021 - 11:58

Leuk gedaan. Soms kunnen de zinnen naar mijn mening iets strakker, maar dat is bijkomstig.

"als ik op bezoek kwam, dus het heeft voor mij veel emotionele waarde." Voor mij leest het vlotter wanneer je de "veel" zou veranderen naar "grote". Past naar mijn mening beter. Ieders gedacht natuurlijk.

Mooi beschreven hoe de theepot letterlijk naar het achterplan wordt geschoven. Uit het oog, uit het hart.
Graag gelezen

 

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
18 november 2021 - 21:49

Interessant perspectief.

Ik mag er zeker zijn, met zachtroze bloemetjes rondom mijn buik en op mijn tuit.

Dit vind ik een heerlijke zin.

Wat sneu dat het theepotje het moest afleggen tegen de thermoskan. In tegenstelling tot wat ik zou verwachten lijkt dat het theepotje echter niet zoveel te doen. Ik vraag me af wat je bedoeling is geweest met die zin. Verder maak je me nieuwsgierig naar wat er met het suikerpotje en melkkannetje gebeurd is. Leuk verhaaltje.

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2021 - 19:55

Arme theepot. Ik vind het een heel schattig verhaal. Ik denk dat dat aan de naïviteit ligt die uit je laatste zin spreekt. Leuk gedaan!

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 november 2021 - 12:58

Taco: Dank je wel! Te pronk staan is een goede uitdrukking.

Nadine: Dank je wel. Ik wil niet te veel al weggeven in het begin. Maar het moet natuurlijk niet saai of oninteressant worden. Ik ga er beter op letten, dat mijn verhalen niet té raadselachtig worden.

Tudor: Dank voor je complimenten en je goede tips!

Mespunt: Dank! De theepot is, zoals Annabe al schrijft, een beetje onnozel/naïef. Ze heeft het niet door dat de thermoskan het begin van het einde is. Suikerpotje en melkkan zijn in de loop van de jaren gesneuveld;-)

Annabe: Dank! Ja, wat leuk dat je dat naïeve eruit haalt. Ik had het een beetje verstopt...