#375 - Daedalus en de proefvlucht
Schuifelende voeten door de gangen van de UGent. Studenten lopen er kriskras door elkaar, als schriftgeleerden ieder dwalend in het eigen hoofd. Hun monden bewegen haast geruisloos, dezelfde teksten opnieuw en opnieuw prevelend. Weifelend en hopend.
Voor Wout – wachtend voor de deur van lokaal 403 – is dat gevoel van hoop een verre wensdroom. Een sombere, drukkende angst heeft hem namelijk volledig in zijn greep. Zo dadelijk gaat hij nog braken, bedenkt hij. Een welgemikte, krachtige stroom recht over zijn cursus “Ethische en rechtsfilosofische stromingen”. Of over de sweater van Jana, de welgevormde brunette met een lach die net iets te veel tandvlees blootlegt. Oh help, ze kijkt hem recht aan. Ze weet het!
Met zijn rechterhand grabbelt hij nerveus in zijn broekzak, houvast zoekend bij het wonderflesje.
‘Wout, kerel, gaat het?’
Een onschuldige vraag, maar het effect was gelijkaardig als had Jana luidkeels “Betrapt, vuile junkie!” uitgeroepen voor de voltallige campus. Verschrikt en met het hoofd neerwaarts kiest hij voor de vlucht vooruit, gauw gauw het hoekje om en vervolgens de mannen-wc binnen. Zijn hand trilt als een espenblad wanneer hij het kleinood uit zijn zakken opdiept. De hartslag versnelt naar sprinttempo.
'Een halve dosis hiervan en je vliegt door elk examen, makker,' aldus de vreemde snuiter die hem het goedje had verpatst.
Zou het?
*
Jana bladert nerveus door haar cursus. Is ze er klaar voor? Twijfel heerst. Plots geroezemoes vermengd met helle kreetjes doet haar verstoord opkijken. Het volk wijkt en daar verschijnt Wout terug – of wat voor Wout moet doorgaan. Met gestrekte armen fladdert hij naar haar toe. Zijn oogbollen lijken bij elke fladder net iets verder uit hun kassen te gaan puilen. Wanneer Wout voor haar staat, houdt hij halt en maakt een diepe buiging.
'Daedalus inviteert de ranke jonkvrouw op een proefvlucht.’ Hij reikt haar de hand en Jana aarzelt gedurende vijf tellen. Te lang blijkbaar want voor ze een antwoord kan verzinnen, hijst Wout zich via de chauffage op de vensterbank om vervolgens met een vlotte duikbeweging door een openstaand raam te verdwijnen.
Ze gilt.
*
Wout negeert het
Hij suist door de lucht, een gelukzalig gevoel overheerst.
Soepel duikt hij met wassen armen richting aarde. Nu giert hij het uit, van misselijkheid geen sprake meer. Weldra zal hij rakelings over de hoofden van verbaasde medestudenten scheren om vervolgens na een steile klim met gespreide vleugels het allerhoogste te bereiken:
oneindig licht.
Heftig goedje! Die arme Wout…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Heftig goedje! Die arme Wout, we kunnen nu eenmaal niet allemaal hoogvliegers zijn, of wel? Je verhaal nodigt uit tot herlezen met alle leuke dingetjes die erin verstopt zitten. Mooi werk.
Wow, Tudor. Op de een of…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Wow, Tudor. Op de een of andere manier weet je hoe het gaat eindigen en toch verrast het. Mooi hoe je de omslag van onzeker naar overmoedig beschrijft. Het effect is klaarhelder. Top.
De sterretjes tussen de laatste alinea's leiden af. Die gebruik je eerder om een verschil in tijd aan te geven, maar dat is hier niet het geval.
Wout waande zich een…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Wout waande zich een Daedalus, maar bleek als Icarus een maatje te klein.
Ik dacht eerst een bad gateway, maar lokaal 403 is toch ook geen toeval he?
Mooi hoe je met taal speelt met de vlieg- en vluchtverwijzingen in je tekst.
Ha Tudor, Wat een spannend,…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Ha Tudor,
Wat een spannend, mooi opgebouwd verhaal. Mooi beschreven, die 'vlucht' vanuit de eigen beleving van Wout.
Graag gelezen.
Bedankt @ iedereen voor de…
Lid sinds
3 jaar 8 maandenRol
Bedankt @ iedereen voor de feedback!
Wat een originele wending…
Lid sinds
3 jaarRol
Wat een originele wending heb je gegeven aan een klassieker, leuk om te lezen! Je schrijft heel prettig en beeldend, je kan je als lezer echt voorstellen hoe Wout erbij heeft gestaan. Je voelt zijn spanning, de weifeling bij het wel of niet slikken van de pil en het zelfvertrouwen wat hij heeft wanneer hij in zijn trance verkeert. Ik zou er zelf voor kiezen om de asterix tussen de tweede en derde alinea weg te halen en ipv 'Wout negeert het' te kiezen voor 'Wout hoort haar niet'. Dan verbind je beide alinea's net iets meer met elkaar en geef je Wout niet bewust de keuze om Jana te negeren, aangezien hij niets zou kunnen veranderen mocht hij wel gehoor geven aan haar gegil aangezien hij in trance zit.
Goed gedaan!