#372 De romantische komedie

#372 De romantische komedie

‘Maar, vertel even dan! Ik wil wel het hele verhaal weten!’ Het date-leven van Sam is ter sprake gekomen. Prima – deze keer – want het daten gaat haar tegenwoordig prima af. ‘Nou, hij heeft dus een eigen camper en daarmee zijn we naar een afgelegen romantische plek gereden. We hebben wat gedronken, en daarna hebben we wat gehangen in de camper, als je begrijpt wat ik bedoel.’ Sophia kijkt Sam dromerig aan. ‘Jemig Sam, het lijkt wel op een film. En die andere dan?’, ‘Ja, die sprak mij aan op het perron. Dat ik er mooi uitzag en of ik een drankje wilde gaan drinken. Het was een mooie man, uiteraard wil ik daar een drankje mee drinken.’ Sophia slaat op de tafel. ‘Dat overkomt mij nou nooit, waar vind je die mannen?’ Sam grinnikt. Het lijkt inderdaad net uit een film te komen. ‘Maar dat is niet de jongen waarmee je nu date, toch?’. ‘Klopt’, zegt Sam, terwijl ze een deksel op de pan met champignons zet. Het gesprek tast haar concentratie op het koken aan. ‘Die ben ik na die date tegen gekomen. In de kroeg.’ Sophia staart haar ongelovig aan. In de kroeg, in deze moderne tijden waarin iedereen zijn duimen kapot swiped? ‘Ja, bizar hè. Hij zat daar aan de bar en wij zaten naast hem. En toen raakten we aan de praat. En nu date ik met hem.’ Sam haalt de deksel van de pan af. Het eten is bijna klaar.

Sophia’s verbaasde reactie blijft hangen bij Sam. Was er niet laatst ook iemand van het terras achter haar aan gerend om haar te vertellen hoe mooi ze was? En viel er laatst niet iemand van zijn scooter, omdat hij zijn nek verdraaide om naar haar te kijken? Ze was al die keren wel mooi opgemaakt en gekleed. Terwijl Sam de restjes spaghetti in een bakje schept komt ze op een idee. Romantische komedie zei Sophia toch? Daarin is alles altijd mooi en perfect. Wat als dat eens niet zo was?

De volgende ochtend trekt Sam haar lelijkste gympen aan. Ze heeft niet gedoucht en ook aan haar haar is weinig aandacht besteed. De make-up van gisteren zit nog op haar gezicht, zwarte vegen van wat ooit mascara is geweest tekenen haar oogleden. ‘Alleen maar even een croissant halen, meer niet.’ Wanneer ze de hoek omslaat gebeurt het: een tiental mannen in smoking komt op haar afgelopen. Ze zingen een lied. En haar naam! ‘Sam, Sam, Sam, je vervult mijn hart van al het goeds in de wereld’, zingen ze. Wanneer het lied is afgerond stapt José, haar ‘kroegdate’ tussen de menigte mannen heen. ‘Sam, ik wilde je via deze weg laten… uh…. wat heb jij nou gedaan? Ben je zo uit je bed komen rollen? Zo ken ik je helemaal niet!’ Sam stamelt en voelt het schaamrood op haar kaken staan. Sam kan zichzelf wel voor haar kop slaan. Leven in een romantische komedie is leuk, maar ze was even vergeten dat – om het komedie te kunnen noemen – de mooiste momenten ontstaan op de meest ongemakkelijke momenten.