Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#361 mijn oogappeltjes

 

We moesten naar elkaar toe groeien maar iedere dag die voorbijging groeide mijn haat omdat ik wist dat jij me bedroog. De geboorte van onze kinderen was even een opleving in ons huwelijk maar helaas van korte duur. Je keerde me meer en meer van mij af en mijn argwaan en jaloezie werd steeds groter. Op een dag was ik erachter gekomen toen je onder de douche stond en je telefoon op bed had laten liggen. Ik kon jullie berichtjes lezen. Nou...om heel eerlijk te zijn bleef ik alleen nog bij jou voor onze twee dochtertjes. Amy en Maria zijn mijn oogappeltjes en ik ben stapelgek op ze, echt stapelgek. Ik zal echt alles voor ze doen. Mijn liefde voor hen is onvoorwaardelijk.

De klap kwam toen je mij met een stalen gezicht vertelde dat volgende week je vriendje je kwam halen en dat jullie Amy en Maria mee zouden nemen.

Die ochtend in de ijzerwarenhandel had ik het hele plan helder in mijn hoofd.

‘Kan ik u helpen, ‘vroeg de dame achter de balie, Ze had een glimlach waar een paard jaloers op zou zijn.

‘Touw moet ik hebben, ‘antwoordde ik.’Stevig spul dat een behoorlijk gewicht moet kunnen dragen. ‘

Ze ging me voor naar een hoekje in de zaak waar verschillende soorten netjes gesorteerd naast elkaar lagen.

‘Het helpt als u me verteld waar het voor is. ‘

‘Ik ben van plan me te gaan verhangen, ‘zei ik met een serieus gezicht.’Het is niet de bedoeling dat het touw breekt. ‘

Ze lachte nerveus maar liet zich niet provoceren. Toch zag ik dat haar handen beefden toen ze een streng manilla touw pakte en het voor me neer legde.

‘Dit wordt gebruikt bij de scouting en de zeevaart. ‘

Haar stem trilde. ‘Het is 12 mm dik en van zeer goede kwaliteit. Hoeveel meter heeft u nodig? ‘

Thuis had ik de berekening al gemaakt.’Vier meter is voldoende. ‘

Ze knikte, pakte een mes en meetlint en mat precies vier meter af. Toen ze het in een zak deed kon ze het niet langer voor zich houden.

‘Als u echt van plan bent u iets aan te doen, dan…’

‘Zie ik eruit als iemand die zelfmoord zou plegen? Ik wil nog een spade hebben. ‘

Die bewuste dag, voordat jij ze ‘s middags op zou halen ging ik naar school, hing er een smoes op dat je ziek was en nam de kinderen mee. Op de achterbank deden ze spelletjes met elkaar en rolden lachend over elkaar heen terwijl het duiveltje in mij mijn mondhoeken in een grijns omhoogtrok. Thuis gekomen gingen we naar de schuur waar ik ze met de hamer de hersens in sloeg.

Hun lijkjes nam ik mee in de kofferbak en begroef ze op een plek waar niemand ze ooit zal vinden. Ik ging naar huis terug en deed de strop om mijn nek. Had ik dat kutwijf mooi te pakken. Ik gunde haar mijn lieverds niet.

Ik sprong het trapgat in…

 

 

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ja, gruwelijk.

Het sterkste deel van je verhaal is als de hp het touw koopt. Daar trek je me echt het verhaal in. Onder andere door de dialoog. Het begin en het eind zijn in de zin afstandelijker voor mij. Het blijft gruwelijk, maar ik kijk er vooral naar, zonder het mee te beleven.

Je spatieprobleem is steeds beter onder controle, maar er kunnen er nog wat gezet worden.

Gruwelijk gelezen.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi John, voor mij begint het verhaal bij "Die ochtend in de ijzerhandel ..." De introductie zou van mij weg mogen. Het einde verklaart alles. Gruwelijkheid ten top. 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi John,

Ik heb zelden zo zitten gruwelen (en met bewondering gekeken) naar het gebruik van een korte zin als bij deze: 

‘Ik ben van plan me te gaan verhangen, ‘zei ik met een serieus gezicht.

Door de introductie vóór de ijzerhandel weet je dat de hoofdpersoon een moord wil gaan plegen en dan is het zeer krachtig om hem hardop te laten zeggen wat hij van plan is en tegelijkertijd de lezer en het meisje van de winkel in spanning te houden door dat stalen gezicht. 

De transactie van het touw is ook echt gruwelijk. Je ziet voor de hoofdpersoon bij elke citaat, elke handeling die volgt de moord in zijn gedachten al stap voor stap aan het plegen is.

Het einde zag ik niet aankomen: het is een goede plottwist die achteraf ook helemaal klopt. 

Heel goed gedaan!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Johnnie, ik las over je spatieprobleem en over je introductie die weg mag. Gruwelijk! (ook voor mij mag de intro weg, maar stoort niet echt)

Goed verhaal,  het ophangen en de ijzerwinkel is goed beschreven, toch voorspelbaar. Maar goed! De onvoorwaardelijkheid zit hem in het niet-gunnen.

Zie ik eruit als iemand die zelfmoord zou plegen? Ik wil nog een spade hebben. 

goede afleiding!

 

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Brr, wat een ongezonde liefde. Eerst stellen dat zijn kinderen zijn oogappeltjes zijn en ze dan de kop inslaan omdat een ander ze niet mag hebben. Moelijk voor te stellen dat iemand zo denkt en handelt, maar uit de krant weten we helaas dat dat voorkomt. Dus: goede invulling van de opdracht.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Buitengewoon sterk verhaal. Hulde.
Trek alsjeblieft nog wel even een blik komma's open, want daar ga je veel te zuinig mee om.